กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาท สิทธิชัย วรมงฺคโล อายุ 20-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดท่าเกวียน อำเภอวัฒนานคร จังหวัดสระแก้ว พอดีช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมครับ แล้วก่อนมาบวช กระผมได้ไปทำกิจกรรมอาสาพัฒนา ช่วยเด็กยากจนที่โรงเรียนเก่าของกระผม วันหนึ่งก็มีอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนไปพบท่านผอ.เพื่อขอให้ท่านช่วยตามคนมาบวช ท่านก็เลยให้กระผมพาอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนไปหาคนที่มีแนวโน้มว่าน่าจะบวชครับ ขณะกำลังเดินไปยังบ้านเป้าหมาย อุบาสิกาแก้วท่านหนึ่งก็พูดกับกระผมว่า “คนพาไปก็น่าจะสมัครบวชก่อนนะ” กระผมก็ตอบไปทันทีว่า-“ไม่บวชครับ” แต่เขาก็พูดอีก “บวชเถอะ บวชทดแทนคุณบิดามารดา แล้วบวชฟรีไม่ต้องใช่เงินพ่อแม่นะ”

 

        กระผมก็ชักจะลังเล พอกลับบ้านไปเล่าให้โยมแม่ฟัง โยมแม่ก็บอกว่า “บวชเลย”-กระผมก็ตกลง เพราะตั้งใจจะบวชให้ท่านอยู่แล้วครับ ตั้งแต่วันแรกที่เข้าโครงการ กระผมพยายามฝึกฝนตัวเองทุกอย่าง เพื่อให้โยมพ่อ-โยมแม่และหมู่ญาติได้บุญเยอะๆ แล้วโครงการนี้ก็มีพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงที่ประเสริฐที่สุด ทุกรูปดูแลพวกกระผมดีมากๆ แถมยังสอนนั่งสมาธิเก่งอีกด้วยนะครับ

 

        วันแรกที่นั่งสมาธิ กระผมยังนั่งไม่ค่อยได้ เพราะนั่งทีไรจะมีอาการวูบเหมือนโดนดึงขึ้นไป คล้ายๆถูกกระชากอย่างแรง จนรู้สึกหวาดเสียว จนต้องลืมตา และถ้านั่งนานๆก็จะปวดขาต้องลุกไปเข้าห้องน้ำบ่อยๆครับ พอวันที่สองของการอบรม พระอาจารย์เอาดวงแก้วมาให้ดู สอนให้รู้จักศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด ท่านบอกว่าเวลานั่งสมาธิให้ทำตัวสบายๆ และแค่หลับตาลงเท่านั้น กระผมมองดวงแก้วที่อยู่ในมือพระอาจารย์นิ่งๆ พอหลับตาปุ๊บก็เอาภาพดวงแก้วมาใส่ไว้ในใจ ตรงศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด กระผมฟังเสียงพระอาจารย์ไป ก็ทำตามที่ท่านบอกไปเรื่อยๆ กระผมนึกให้มีเครื่องหมายบวกอยู่ในท้อง เอาลูกแก้วไปวางไว้ตรงกลาง แล้วก็มองไปเรื่อยๆนิ่งๆ

 

        กระผมนึกอยู่อย่างนั้น แล้วอยู่ๆก็เหมือนมีคนเอาไฟฉายมาส่องใส่ตากระผม พอมองไปแสงนั้นก็สว่างขึ้น สว่างกว่าไฟฉาย แล้วกระผมก็ทำความรู้สึกเหมือนกำลังแหวกลูกแก้วออก ใจมันจ้องแต่ตรงนั้นไม่มีความฟุ้งซ่านเลย แล้วก็เห็นดวงแก้วเยอะมาก ค่อยๆลอยขึ้นมาข้างบนเรื่อยๆ ตอนแรกรู้สึกตกใจและแน่นหน้าอก เพราะกลัวดวงแก้วจะพุ่งขึ้นมาชนครับ กระผมก็เลยลืมตา พอไปถามพระอาจารย์ ท่านก็แนะนำว่าให้มองผ่านดวงแก้วเข้าไปเลย

 

 

 

        คราวนี้พอนั่งใหม่ สักพักดวงแก้วก็มาแบบเดิม กระผมเลยมองผ่านดวงแก้วไปนิ่งๆ แล้วดวงแก้วก็ผ่านตัวกระผมไปอย่างแผ่วเบา รู้สึกเย็นไปทั้งตัว สบายมากๆ สดชื่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พอทำใจนิ่งๆอีก ก็เห็นตรงกลางของดวงแก้วเป็นเศียรพระ มีดอกบัวตูมสวยมาก ทีแรกก็สะดุ้งนิดหน่อย เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลยครับ พอตั้งสมาธิได้ กระผมก็มองผ่านเศียรพระไปเรื่อยๆ อยู่ๆก็เห็นเป็นองค์พระทั้งองค์เลย ตอนแรกก็ชัดบ้าง ไม่ชัดบ้าง สลับไปสลับมา แล้วไม่นานก็หมดเวลาครับ

 

 

        ตั้งแต่นั้นมา กระผมสามารถตัดเรื่องราวภายนอกได้ง่าย ไม่มีความกังวล หลับตาไม่นาน ก็เห็นองค์พระเลยครับ แล้วนั่งทุกวันก็เห็นท่านชัดขึ้นทุกวัน จนตอนนี้เห็นชัดมากๆ องค์พระใหญ่ประมาณหนึ่งคืบ นั่งสมาธินิ่งๆอยู่ในตัวกระผม ท่านสวยมาก ใสมาก ใสเหมือนกระจก แล้วก็มีดวงแก้ววิ่งขึ้นมาหากระผมตลอดเวลา บางดวงใหญ่มาก ล้อมตัวกระผมไว้เลย ทำให้กระผมรู้สึกเหมือนมีเกราะป้องกันตัว แล้วทั้งกระผมทั้งองค์พระก็สว่างไสวไปหมด ตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไร เดินไปไหน ถ้าจิตใจไม่สั่นไหว ก็จะเห็นองค์พระได้เสมอ แล้วกระผมยังรู้สึกว่าท่านยิ้มให้กระผมตลอดเวลาด้วย เหมือนท่านคอยกระผมอยู่ในศูนย์กลางกายครับ องค์พระทำให้กระผมมีความสุขมาก มีจิตใจเบิกบาน ไม่เครียด ไม่วุ่นวายใจเลยครับ

 

        กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ให้โอกาสกระผมได้มาบวชแบบนี้ กระผมภูมิใจมากที่ได้มาเป็นหนึ่งในแสนรูป หลวงพ่อจัดพิธีบวชให้พวกกระผมได้อย่างยิ่งใหญ่ และยังจัดวางระเบียบการอบรม ทำให้พระทุกรูปได้เป็นพระแท้อยู่ตลอดเวลา เวลาเห็นหลวงพ่อทุกครั้ง จิตใจของกระผมจะโปร่งๆโล่งๆอย่างบอกไม่ถูก แล้วถ้าเห็นหลวงพ่อยิ้ม กระผมก็จะรู้สึกอิ่มใจไปด้วยครับ

 

 

        สุดท้ายนี้ กระผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง ดูแลตัวเองให้ดีๆนะครับ กระผมอยากให้หลวงพ่อเป็นที่พึ่งของพระพุทธศาสนาตลอดไป ส่วนตัวกระผมถ้าเรียนจบเทอมนี้แล้ว กระผมก็ตั้งใจว่าจะมาบวชเรียน ศึกษาธรรมะในพระพุทธศาสนา กระผมจะทำให้ญาติโยมทั้งหลายรู้ว่า พระแท้ๆที่ดีๆยังมีอยู่อีกมากมายครับ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระธรรมทายาท สิทธิชัย วรมงฺคโล