ผู้ป่วยจะเริ่มมีอาการสับสน ซึ่งจะตั้งคำถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ ซึ่งบางทีก็อาจมีพฤติกรรมประหลาดๆ เช่นอาการก้าวร้าว หรือพฤติกรรมที่ไม่เคยเป็นมาก่อน บางทีก็นอนไม่หลับและก้าวร้าวรุนแรง ทั้งๆที่ตลอดชีวิตไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
การดูแลในระยะที่ 2 คือ ในระยะนี้ผู้ดูแลก็อาจจะเริ่มมีปัญหาในการดูแลขึ้นบ้างเล็กน้อย ซึ่งจะต้องแก้ไขด้วยวิธีการเข้าไปจัดกิจกรรมให้ลงตัว มีตารางเวลา กิจกรรม จะต้องมีการพูดคุยและการฝึกสมอง สร้างบรรยากาศให้เกิดการเรียนรู้ และที่สำคัญคืออย่าไปเถียงผู้ป่วยเด็ดขาดให้เข้าใจว่า ความคิดและพฤติกรรมเหล่านี้ ไม่ได้เกิดมาจากความคิดของผู้ป่วย แต่มันเกิดจากอาการของโรค เพราะฉะนั้นเราอย่าเสียเวลาไปเถียงซึ่งไม่เกิดประโยชน์ แต่ให้ใช้วิธีหาทางเบี่ยงเบนประเด็นไปคุยเรื่องอื่นที่ทำให้สบายใจดีกว่า แล้วผู้ป่วยจะลืมเรื่องที่พูดไปเอง หรือให้ชวนคุยเรื่องการเข้าวัด ปฏิบัติธรรมให้ใจสบายจะดีกว่า