จะเป็นอย่างไร เมื่อตายแล้ว ตอนที่ 9

 

        แต่เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นได้ฟังธรรมะมากเข้าๆ จึงทำให้ลูกเริ่มปล่อยวางจากเรื่องต่างๆได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคน สัตว์ และสิ่งของ เป็นต้น ครั้นลูกปล่อยวางจากเรื่องราวต่างๆได้แล้ว ก็ทำให้ใจของลูกหยุดนิ่งจนสามารถเข้าถึงความสว่างที่มาพร้อมกับความสุขภายใน ซึ่งเป็นความสุขที่ละเอียดและประณีตกว่าความสุขทางโลกที่ตัวลูกได้เคยสัมผัสมาจากการครองเรือน จนทำให้ลูกรู้สึกว่า การครองเรือนเป็นทุกข์เสียเหลือเกินสำหรับตัวลูก เพราะชีวิตคู่ดูแล้วคล้ายจะทำให้เกิดความสุข แต่แท้ที่จริงแล้ว มันเป็นแค่ความเพลินที่เจือด้วยความเพลียละเหี่ยใจ ซึ่งนั่นคือ ความทุกข์ เรียกได้ว่า “ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์” พอมีความทุกข์ ที่กว้างก็กลายเป็นที่แคบ มันจะรู้สึกอึดอัดจริงหนอ ขัดข้องจริงหนอ วุ่นวายจริงหนอ มีแต่เรื่องเดิมๆจริงหนอ

 

        ครั้นลูกได้เข้าถึงความสุขและความสว่างภายในที่เกิดจากใจที่หยุดนิ่งได้แล้ว ตัวลูกในภพชาตินั้นก็มีความปรารถนาอยากที่จะให้ทุกๆคนได้เข้าถึงความสุขเช่นนี้ด้วย เพราะเหตุนี้เอง ลูกจึงได้ขออาสาที่จะทำหน้าที่ในการช่วยงานเผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนผู้มีบุญทั้งหลาย ทั้งที่อยู่ในเมืองหลวงและตามเมืองต่างๆในแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช ซึ่งลูกได้ทำหน้าที่ด้วยความสุขใจและปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก เมื่อลูกได้ทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนผู้มีบุญแล้ว ก็ทำให้มหาชนผู้มีบุญเหล่านั้นได้เข้าถึงความสุขภายในที่เกิดจากใจหยุดนิ่ง จนทำให้ชีวิตเกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น และมีบางคนที่ได้ฟังธรรมจากลูกแล้วเกิดความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย จนทำให้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เมื่อลูกได้เห็นมหาชนผู้มีบุญเหล่านั้นมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นเช่นนั้นแล้ว ลูกก็ยิ่งรู้สึกปลื้มปีติใจอย่างที่สุด ด้วยเหตุนี้ ลูกจึงตั้งใจทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะอย่างเต็มที่เต็มกำลังแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันไปจนกระทั่งหมดอายุขัย

 

 

 

        ส่วนผลการปฏิบัติธรรมของตัวลูกในภพชาตินั้น ด้วยความที่ลูกได้ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่เต็มกำลังควบคู่กับการทำภารกิจของหมู่คณะมาโดยตลอด ลูกจึงมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี ได้เข้าถึงดวงธรรมใสๆติดแน่นอยู่ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลาจวบจนกระทั่งหมดอายุขัย เมื่อละโลกไปแล้ว ลูกจึงได้ไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ ได้ในที่สุด

 

 

 

 

        ดังนั้น ถ้าหากในภพชาติต่อๆไป ลูกปรารถนาอยากที่จะกลับมาเกิดเป็นผู้ชายอีก ก็ไม่ยากอะไร ถ้าลูกตั้งใจสั่งสมบุญทุกๆบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลังอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เมื่อลูกสั่งสมบุญแล้ว ก็ให้หมั่นนึกถึงบุญต่างๆที่ตนเองได้ทุ่มเทชีวิตเป็นเดิมพัน ด้วยหัวใจที่ปลื้มปีติอยู่เสมอๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุญที่ลูกตั้งใจรักษาศีลแปดอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาเป็นเวลานาน และทุกๆครั้งที่ลูกนึกถึงบุญ ก็ให้อธิษฐานจิตตอกย้ำซ้ำผังว่า “ด้วยอานุภาพแห่งบุญทุกๆบุญที่ข้าพเจ้าตั้งใจทำอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน และด้วยอานุภาพแห่งบุญที่ข้าพเจ้าได้ตั้งใจรักษาศีลแปด และประพฤติพรหมจรรย์มาโดยตลอดนี้ จงส่งผลทำให้ข้าพเจ้าได้เกิดเป็นผู้ชาย และให้ได้มาบวชสร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจาย์และหมู่คณะไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม”

 

 

 

 

        แต่ถ้าจะให้ดีที่สุดและลัดที่สุด ลูกจะต้องตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ เมื่อได้เข้าถึงพระธรรมกายและได้มาศึกษาวิชชาธรรมกายแล้ว ลูกจะได้อาศัยอานุภาพแห่งวิชชาธรรมกาย ไปเก็บไปแก้ผังแห่งวิบากกรรมกาเมฯที่ตัวลูกได้เคยทำผิดพลาดไว้ในอดีตดังที่กล่าวมาแล้วให้หมดไป เมื่อใดที่วิบากกรรมดังกล่าวหมดไป หรือมีกำลังน้อยกว่ากำลังบุญที่ลูกสั่งสมเอาไว้ เมื่อนั้นลูกก็จะได้กลับมาเกิดเป็นผู้ชาย และได้มาบวชสร้างบารมีตามติดมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะไปจนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม