ผลปฏิบัติธรรม
ชุติมา บาร์ซเลย์ (สกอตแลนด์)
ลูกชื่อ ชุติมา บาร์ซเลย์ อายุ 39 ปี อยู่ที่สกอตแลนด์ เป็นเชฟอยู่ร้านอาหารฝรั่ง ก่อนลูกจะเข้าวัดและรู้จัก DMC นั้น ลูกมีปัญหาชีวิตอยู่ 2 ปมที่แก้ไม่ตกเจ้าค่ะ
ปมแรก เกิดจากที่ทำงาน ก้าวแรกที่เข้ามาสู่การเป็นเชฟที่นี่ ลูกก็โดนสบประมาทเข้าอย่างแรง “คนเอเชียจะทำอาหารฝรั่งได้หรือ” พอได้ยินอย่างนั้นลูกก็คิดว่า "เกิดเป็นไทยแล้วใจต้องสู้ ศักดิ์ศรีไทย ไม่ให้ใครมาดูถูก" ลูกก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบมาตรฐานไทยแท้ๆ คือ ละเอียด รอบคอบ ใส่ใจในทุกรายละเอียด
ผ่านไป 4 ปี ฝีมือไทยก็เลื่องชื่อ ลูกค้าชื่นชอบ เจ้านายไว้วางใจ ติดขัดอะไรเขาก็จะมาปรึกษา จนคนที่เคยทำงานเก่าพากันซุบซิบว่า “ฉันทำงานมา 10 ปี เป็นได้แค่ผู้ช่วยเชฟ แต่เธอคนนี้ทำงานมาแค่ 4 ปี มีดีอะไรทำไมเจ้านายเชื่อจัง” ทั้งๆที่ ที่ทำงานมีกันตั้งหลายคน รวมถึงเชฟชาวสกอตที่ทำงานนานกว่า พูดจาก็ภาษาเดียวกัน แต่เจ้านายก็ไม่ถาม กลับโฟกัสคำถามมาปรึกษาลูกคนเดียว ลูกจึงถูกขนานนามว่า “เด็กเส้น” นับแต่นั้น จากประสบการณ์ชีวิต ลูกคิดว่า อารมณ์ของการอิจฉาและซุบซิบนินทา ในเวอร์ชั่นต่างประเทศ เป็นเรื่องน่ากลุ้มมิใช่น้อยเลยเจ้าค่ะ
ปมปัญหาต่อมาของลูกก็ คือ การไม่มีลูกเจ้าค่ะ ลูกกับสามีอยู่ด้วยกันมา 11 ปีแล้ว แต่ไม่มีลูก ทั้งที่ลูกอยากมีลูกมาก คิดว่าครอบครัวจะสมบูรณ์ได้ต้องมีลูกเท่านั้น จึงนั่งฟุ้งซ่าน ร้องห่มร้องไห้ ร้องเป็นอาชีพเลย แถมทั้งดื่มเหล้าเมามายเป็นว่าเล่น เวลาเจอเด็กเล็กๆ ก็ร้องไห้ ลูกรู้สึกทรมานใจมากเพราะอยากมีกับเขาบ้าง แม้ดิ้นรนไปหาหมอหลายหมอก็ไม่สำเร็จ ลูกคิดว่า เรื่องนี้เป็นสาเหตุของความแตกแยกในครอบครัวมานักต่อนักแล้วเจ้าค่ะ บางคนถึงขนาดลงทุนเจ็บตัวไปทำกิ๊ฟ เสียเงินเสียทองไปมากมาย เพื่อจะได้ลูกสักคน เมื่ออาการอยากมีลูก กำเริบหนักถึงขั้นวิกฤต ทำให้ลูกตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่เข้าท่าลงไป คือ...
ลูกนั่งจับเข่าคุยกับสามีว่า “ฉันขอเลิกกับ You ได้ไหม ฉันจะไปหาผู้ชายคนใหม่ เพราะฉันอยากมีลูก” สามีได้ฟังอย่างนั้น เขานั่งก้มหน้า อึ้งไปสักพัก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพูดว่า “เธอคิดดีแล้วเหรอ คิดให้ดีๆนะ แต่ถ้าทำให้เธอมีความสุข เป็นความต้องการของเธอ ฉันก็ไม่จะว่าอะไร” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้าวรานใจเป็นที่สุด
ลูกได้ยินเขาตอบมาแล้ว ลูกสะท้านวูบในใจ รู้สึกผิดมากๆ เวลาเอาไปเล่าให้เพื่อนๆฟังว่า เคยขอเลิกกับแฟนเพราะอยากมีลูก เพื่อนบอกว่า “เธอประสาทหรือเปล่า ทำไมถึงปัญญาอ่อนขนาดนี้” ซึ่งลูกก็สารภาพตามตรงค่ะว่า ตอนนั้นลูกคิดได้แค่นี้จริงๆ
แต่วันหนึ่ง ท้องฟ้าที่เคยอึมครึมก็สว่างไสว เมื่อมีกัลยาณมิตรมาชวนลูกไปบวชอุบาสิกาแก้วที่วัดในแมนเชสเตอร์ ซึ่งทำให้ลูกมีโอกาสได้นั่งสมาธิ วันแรกที่นั่ง ใจลูกก็รู้สึกเป็นสุข นั่งแล้วไม่อยากลุกเลย เพียงแค่ใจนิ่งๆ ก็รู้สึกตัวว่าเบามากเหมือนไม่มีอะไรอยู่ในตัวเลย
พอวันที่ 2 นั่งไปพักใหญ่ๆ ลูกได้เห็นพระพุทธรูป รอบๆพระพุทธรูปมีแสงสว่างเหมือนพลุไฟ เป็นดวงดาวล้อมรอบ และรู้สึกว่า ในท้องเป็นบ่อว่างๆ กลวงๆ ลงไป เอาใจวางนิ่งๆที่ตรงนั้น ตัวของลูกเบามาก เหมือนไม่มีตัวตน เบาๆนิ่งๆ ลูกนั่งยิ้มอยู่คนเดียว
หลังกลับจากนั่งสมาธิคราวนั้นแล้ว ลูกก็ได้นำสมาธิไปใช้ในการทำงาน ทำงานไปก็ "สัมมา อะระหัง" ไป เจอใครก็ยิ้มทัก ไหว้เขาก่อน ทำให้งานทุกอย่าง smooth ตอนนี้ ลูกได้รับความรักจากเพื่อนร่วมงาน จากที่เคยถูกอิจฉาซุบซิบนินทา ตอนนี้เขาเดินเข้ามา และบอกลูกว่า “ชุติมา You รู้ไหม You เป็นพระอาทิตย์ให้กับร้าน ถ้าวันไหน You ไม่มา ที่นี่เงียบเหงามากๆ” ซึ่งลูกดีใจมากๆ จากที่เคยทำงานด้วยอารมณ์เซ็งๆ กลายเป็นสดชื่นมากๆ และลูกก็ชวนเขามาวัดด้วยค่ะ มาทำอาหารด้วยกัน ซึ่งเขาก็ชอบมากๆ และเวลาลูกทำบุญอะไรมา ก็จะเอาบุญไปฝากพวกเขา ทำให้เขาเปลี่ยนจากอิจฉาลูกมาเป็นอนุโมทนาลูกแทน
สำหรับเรื่องที่อยากมีลูก หลังจากนั่งสมาธิดู DMC ลูกก็จะไม่คิดถึงตรงนี้แล้ว ไม่ซีเรียส ไม่ขอหย่ากับสามี และไม่ดื่มเหล้าอีกแล้ว จะมีลูกหรือไม่มี ก็มีความสุข ลูกเลยหาโอกาสถือศีล 8 ดีกว่า
ช่วงเข้าพรรษานี้ลูกตั้งใจรักษาศีล 8 และนั่งสมาธิให้มากขึ้น ลูกประทับใจหลวงพ่อมาก เวลาเห็นหลวงพ่อทีไร ลูกมักจะมีคำถามเกิดขึ้นในใจ 3 ข้อ 1.ทำไมหลวงพ่อถึงเก่งอย่างนี้ 2.ทำไมยังดูหนุ่ม 3.ทำไมทำงานหนักมาก แต่ไม่มีความเหนื่อยบนใบหน้าเลย
