แสงแห่งศรัทธาในแดนอุษาคเนย์: บทเรียนและแรงบันดาลใจจากงานวิสาขบูชาที่วัดพุทธจามบี ประเทศอินโดนีเซีย
เมื่อเร็วๆ นี้ ได้มีโอกาสเดินทางไปร่วมงานวิสาขบูชาที่วัดพุทธจามบี ประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางชุมชนพุทธเล็กๆ ในเมืองอันคึกคัก บรรยากาศภายในวัดเต็มไปด้วยความสงบและความอบอุ่น แม้จะเป็นประเทศที่ประชากรส่วนใหญ่ไม่ใช่พุทธศาสนิกชน แต่ศรัทธาและความสามัคคีของผู้คนที่นี่กลับเปล่งประกายอย่างชัดเจน
สังเกตได้จากเด็กๆ ที่เป็นนักเรียนโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์ พวกเขามาถึงก่อนเวลานัดหมาย จัดแถวเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ มือเล็กๆ ถือดอกบัวและเทียนเล่มเล็กเพื่อใช้ในพิธีปฏิบัติ การเตรียมงานไม่ได้เป็นเพียงหน้าที่ แต่เป็นการเรียนรู้เรื่องความรับผิดชอบ การให้และการแบ่งปัน เด็กบางคนบวชเป็นสามเณรชั่วคราว จัดวางพานดอกไม้ ตกแต่งโคมไฟ และช่วยดูแลผู้ร่วมงาน ด้วยจิตใจที่อ่อนโยนและเปี่ยมด้วยศรัทธา
เมื่อถึงเวลาพิธีเงียบสงบลง เสียงสวดมนต์และการเดินเวียนเทียนรอบองค์พระประธานสร้างความปลาบปลื้มใจให้แก่ทุกคน ใบหน้าของเด็กๆ สะท้อนถึงความอ่อนวัยแต่เปี่ยมล้นด้วยพลังศรัทธา การได้เห็นภาพเช่นนี้ทำให้เราย้อนถามตัวเองว่า ทำไมในประเทศไทยซึ่งเรียกได้ว่าเป็นศูนย์กลางแห่งพระพุทธศาสนา กลับมีสภาพที่แตกต่างกันเยาวชนหลายคนห่างเหินจากวัดวาอาราม การประพฤติตนตามหลักธรรม กลับกลายเป็นเรื่องไกลตัวมากขึ้น
แสงเล็กน้อยจากวัดพุทธจามบีจึงเปรียบเสมือนประทีปนำทางให้เราตระหนักถึงความสำคัญของการปลูกฝังศรัทธาในใจของคนรุ่นใหม่ การสร้างกิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมให้เยาวชนในประเทศไทยกลับมาเห็นคุณค่าในธรรมะ ควรเริ่มต้นจากการจัดเวทีเสวนาธรรม การทำโครงการบวชเณรภาคฤดูร้อน และการใช้สื่อออนไลน์ให้เกิดประโยชน์ รวมถึงการสร้างสภาพแวดล้อมในครอบครัวที่เอื้อต่อการเรียนรู้หลักธรรม
สุดท้ายนี้ แสงแห่งศรัทธาที่วัดพุทธจามบีได้มอบให้ คือแรงบันดาลใจให้เราร่วมมือกันรักษาและฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในบ้านเรา ให้คงอยู่สว่างนำทางจิตใจของคนไทยทั้งชาติ ไปสู่สันติสุขที่แท้จริง
