พระมหากัสสปเถระ (๒)
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อข้าพระองค์ถวายทานอยู่ตลอด ๗ วัน เข้าไปตั้งเมตตากายกรรม เมตตาวจีกรรม เมตตามโนกรรมอันใด ด้วยกรรมอันนี้ ข้าพระองค์ไม่ปรารถนาสมบัติอย่างอื่น ไม่ได้ปรารถนาสมบัติของท้าวสักกะจอมเทพ มารสมบัติ และพรหมสมบัติ ก็กรรมของข้าพระองค์นี้ จงเป็นไปเพื่อความเป็นเลิศแห่งภิกษุทั้งหลาย ผู้ทรงธุดงค์คุณ ๑๓ ด้วยเถิด
ผู้รักในการทำความดี
ผู้มีปัญญา ทำกุศลอยู่คราวละน้อยๆ ทุกๆ ขณะโดยลำดับ พึงกำจัดมลทิน คือกิเลสของตนได้ เหมือนช่างทองขจัดมลทินของทองให้หมดไปได้ฉะนั้น
สัตถันตรกัป ๗ วัน
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่เล็งเห็นแม้กำลังสักอย่างหนึ่ง อันข่มได้แสนยาก เหมือนกำลังของมารเลย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุญจะเจริญขึ้นได้ เพราะเหตุที่ถือมั่นในกุศลธรรมทั้งหลาย
ทำอย่างไรจะได้ไม่เกิดมาเป็นคนพิการ
เมื่อพูดถึงความพิการ หลายคนอาจรู้สึกสงสารผู้ที่เกิดมาพิการ แต่คนพิการบางคนกลับให้กำลังใจเราดียิ่งกว่าคนที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงเสียอีก เพราะเขามีแนวคิดการใช้ชีวิตที่พิเศษ
สะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลก เพื่อเธอตลอดไป ตอนจบ
เรื่องราวการสร้างบารมีของคุณแม่ของตัวลูกและทุกคนในครอบครัว รวมถึงกลุ่มธรรมชัยนั้น เรื่องราวการสร้างบารมีของคุณแม่ของตัวลูกและทุกคนในครอบครัว รวมถึงกลุ่มธรรมชัยจะมีรายละเอียดที่แตกต่างกันไปอย่างเล็กน้อยปานกลางถึงมากมาย
ทำไมจึงไม่มีความพอใจในเพศตอนที่2
ในแง่ของการปฏิบัติธรรมนั้นเพศที่สามสามารถปฏิบัติให้บรรลุธรรมได้หรือไม่ จะเหมือนหรือต่างจากชายจริงหญิงแท้อย่างไร
เทพธิดาวิมานแก้วประกายเพชร
ก่อนที่คุณแม่ของลูกจะเสียชีวิตหลายวัน คุณแม่ของลูกก็มีความรู้สึกลึกๆ ว่า “ตัวท่านเองคงจะอยู่สร้างบุญได้อีกไม่นาน
อานิสงส์ของการทำบุญทอดผ้าป่า (ภาคพิเศษ) ตอนที่ 16
อานิสงส์ข้อที่ 16. ด้วยอานิสงส์ที่ลูกๆนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ได้ตั้งใจทำบุญทอดผ้าป่าอย่างเต็มที่เต็มกำลังด้วยความรู้สึกที่ปลื้มปีติ เบิกบานใจอีกทั้ง ลูกๆยังได้ทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตร เชิญชวนมหาชนผู้มีบุญให้มาทำบุญทอดผ้าป่าอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันอย่างสุดๆ จะส่งผลทำให้ลูกๆได้เกิดอยู่ใน.....
อานิสงส์ของการถวายธง
กรรมที่เรากระทำเมื่อแสนกัปที่แล้ว ให้ผลแก่เราในที่นี้ เราได้เผากิเลสของเราแล้ว ดุจกำลังลูกศรพ้นจากแล่งไป ในแสนกัปแต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดไว้ ด้วยผลแห่งกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายธง
อานิสงส์การอุปัฏฐาก
ผู้ใดมีศรัทธาตั้งมั่น มีความรักตน มีศรัทธาไม่หวั่นไหว มีความเลื่อมใสยิ่ง ย่อมบำรุงพระตถาคตหรือพระสาวก การบำรุงนี้ ย่อมเยี่ยมกว่าการบำรุงทั้งหลาย ย่อมเป็นไปเพื่อความบริสุทธิ์แห่งสัตว์ทั้งปวง เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน