โรงเรียนแห่งชีวิต...บ่มเพาะต้นกล้าแห่งสติให้กับเยาวชน

สมาธิ เป็นสิ่งที่ทำได้ ถ้าได้ทำ

ที่ผ่านมาลูกนั่งสมาธิอย่างไม่มีเป้าหมาย ลูกคิดว่า นั่งสมาธิขอแค่ความสงบ ความสบายก็พอ คือ ขอแค่ให้ได้นั่ง นั่งคือนั่ง ส่วนจะนิ่งรึเปล่า ลูกดูเบาไม่เคยที่จะสังเกตวิธีการที่ทำใจให้นิ่ง และจะนึกเสมอว่า ถ้าจะนั่งเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย นั่นเป็นเรื่องยากสำหรับเรา ลูกคงไม่มีบุญขนาดนั้น ลูกจึงได้พบกับความปวด และความเมื่อยเป็นรางวัล

สุดแต่ใจของเธอ

ผู้หญิงคนหนึ่ง เธออยากมีลูกชายมาก เธอตั้งใจรักษาศีลแปดในทุกวันพระ อธิษฐานจิตขอลูกชาย แล้วเธอก็สมความปรารถนา แต่ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่ละเว้นใคร ลูกชายสุดที่รักของเธอต้องมาเสียชีวิตด้วยโรคร้ายเมื่ออายุเพียง 6ขวบเศษเท่านั้น...สูญเสียลูกชายไปได้ไม่นาน เธอก็ต้องมาเสียสามีไปอีก อย่างชนิดที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ เพราะเขาปันใจให้หญิงอื่น

คันได้แต่ห้ามปวด

เรื่องราวตัวอย่างของการชิงช่วงช่วงชิงในตอนที่ใกล้จะละโลก...ชายคนหนึ่ง ในช่วงที่คุณแม่ของเขาป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาล เขาได้ทำหน้าที่ของยอดกัลยาณมิตร ช่วยให้คุณแม่ของเขานึกถึงบุญ อยู่ในบุญ และยังสวดมนต์ให้ท่านฟังด้วย ผลแห่งการกระทำดังกล่าว ช่วยคุณแม่ของเขาได้หรือไม่ อย่างไร...และกับคำถาม การที่เราไม่มีเจตนาจะฆ่าสัตว์แต่ต้องทำเพราะผู้ใหญ่ให้ทำ จะมีผลมากน้อยอย่างไร และจะแก้ไขอย่างไร

ประโยค10

ผู้นำบุญชาวโคราช ยุคบุกเบิก...เธออธิษฐานมาดี จึงได้เป็นคุณแม่ของพระลูกชายถึง 2รูป พระลูกชายองค์เล็ก เป็นพระมหาเปรียญธรรมประโยค9...เธอเคยป่วยเป็นโรคธาลัสซีเมียร์ แต่หายได้ด้วยการทานยา และรักษาสุขภาพ...คำถาม ผู้หญิง ที่มีความตั้งใจที่จะเป็นชาย เพื่อจะได้บวชในภพชาติต่อไป จะต้องทำอย่างไร เพื่อให้สมความปรารถนา

รักต้องสู้...เพราะเรายังมีศูนย์กลางกายอยู่

เรื่องราวชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอเกิดมาในครอบครัวที่ลำบาก อาศัยอยู่กับคุณปู่-คุณย่าซึ่งมีฐานะยากจน คุณพ่อปกติเป็นคนขยัน แต่ชอบดื่มสุรา เมื่อเมาแล้วชอบด่าทอ และทำร้ายคนรอบข้าง แม้แต่แม่ของตัวเองก็ไม่เว้น...เมื่อเธอโตขึ้น เธอพบรักกับชายคนหนึ่ง ตอนแรกทุกอย่างดีไปหมด แต่ต่อมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเป็นตรงกันข้าม จนในที่สุด คนที่เธอรัก ได้ใช้ปืนยิงเธอจนบาดเจ็บสาหัส ก่อนที่จะใช้ปืนกระบอกนั้นจบชีวิตของตนเอง...ปัจจุบัน เธอพิการ แต่ก็จะทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตร ต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ

เวมานิกเปรต

อุทาหรณ์สำหรับลูกผู้หญิง...ตอนเด็กๆเธอเป็นคนเรียนเก่ง แต่พอโตขึ้นการเรียนกลับแย่ลง ยิ่งพอได้คบคนพาล ชีวิตก็เริ่มตกต่ำ ตั้งท้องก่อนวัยอันควร ต้องทำแท้งหลายครั้ง ในที่สุดก็ต้องไปทำงานกลางคืน ผิดศีลข้อ3, 4 และ5...เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับ เวมานิกเปรต, สำหรับผู้ที่พลาดพลั้งเคยทำแท้งมาก่อน จะมีวิธีแก้ไขอย่างไร และอีกมากมาย...ที่นี่...ที่เดียว

ตามกำลังบุญ

สำหรับการอบรมธรรมทายาทหญิงในครั้งนั้น ลูกได้ฝึกลดทิฏฐิมานะ และได้ฝึกใจให้หยุดนิ่งอย่างถูกวิธี ทำให้ลูกรู้สึกสบายและมีความสุขที่ศูนย์กลางกายเป็นอย่างมาก หลังกลับจากการอบรมแล้วทำให้ลูกได้รู้จักเป้าหมายชีวิตที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์ และรักการสั่งสมบุญทุกๆบุญ

บ้านนี้เจ้าที่แรง

ครั้งหนึ่งลูกสระผมอยู่ในบ้านคนเดียว พอสระผมเสร็จเด็กสาวข้างบ้านก็เดินเข้ามาหาถามลูกว่า “ อา ให้ใครมาสระผมให้หรือ” ลูกก็เลยตอบว่า “เปล่า สระเอง” เด็กสาวคนนั้นก็เลยพูดว่า “ หนูเห็นมีผู้หญิงใส่ชุดขาว มายืนสระผมให้อาอยู่” ซึ่งความจริงแล้ว ลูกอยู่คนเดียวจริงๆเจ้าค่ะ

ชีวิตต้องสู้

ลูกก็มีชีวิตอยู่อย่างลำเค็ญ ต้องตรากตรำทำงานหนักตั้งแต่เล็ก ต้องเดินทางไปตักน้ำจากบ่อที่ห่างไกลจากบ้านเป็นกิโล หาบน้ำถังใหญ่จนตัวเอียง เพื่อใส่ตุ่มไว้ใช้ ลูกต้องอยู่บ้านที่มุงด้วยหญ้าคาครึ่งหนึ่งสังกะสีผุๆครึ่งหนึ่ง เพื่อให้พออยู่ได้ ซึ่งหลังคาสังกะสีก็มีรอยตะปูพรุนไปหมด พอฝนตกก็หนาวเปียกแทบจะนอนไม่ได้ เพราะน้ำรั่วทั้งบ้าน ลูกต้องอยู่อย่างอัตคัด หนำซ้ำยัง..