ทำไม...ต้องนั่งสมาธิทุกวัน

การนั่งสมาธิ เป็นการปรับสภาพใจเข้าสู่ความปกติสมดุล เมื่อใจสมดุล เราจะสามารถมองอะไรเป็นไปตามความเป็นจริงได้มากขึ้น ครั้นเมื่อเจอเรื่องร้ายๆ เข้ามาในชีวิตเราก็จะไม่เสียใจจนเกินไป ใจเราจะถูกยกขึ้นเหนืออุปสรรค

โพชฌงค์ ๗ ทางสำเร็จสู่นิพพาน

โพชฌงค์ ๗ อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชาและวิมุตติ ให้บริบูรณ์ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเจริญสติสัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธะ น้อมไปในจาคะคือการสละ เจริญธัมมวิจยสัมโพชฌงค์..เจริญวิริยสัมโพชฌงค์...เจริญปีติสัมโพชฌงค์.เจริญปัสสัทธิสัมโพชฌงค์...เจริญสมาธิสัมโพชฌงค์..เจริญอุเบกขาสัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธะน้อมไปในจาคะ โพชฌงค์ ๗ นี้อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์ได้

สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันพฤหัสบดีที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557

สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันพฤหัสบดีที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 บุพกรรมแหวนสวรรค์ - ตักบาตรสามแผ่นดิน อ.แม่สาย จ.เชียงราย - โครงการสามเณรหน่อแก้วเปรียญธรรม

เมเม่ ชวนน้องๆ เยาวชน เป็นเด็กเก่งและดี ด้วยสมาธิง่ายๆ

เมเม่ ดารานักแสดง ที่รักการนั่งสมาธิ มีอะไรเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเมเม่ เมื่อได้มาปฏิบัติธรรมอย่างจริงจังในโครงการสมาธิแก้ว ติดตามเรื่องราวดีๆของเมเม่ได้ที่นี่...

สาเหตุหนึ่ง..ที่ทำให้ใจรวมยาก

บางคนนั่งสมาธิมานานก็ยังไม่เข้าถึงธรรมสักทีสาเหตุหนึ่งที่เป็นเช่นนี้ เพราะเรื่องราวหยาบ ๆ ในชีวิตเรายังไม่ลงตัว

พระโสณโกฬิวิสเถระ

ควรทำวันคืนไม่ให้เปล่าจากประโยชน์ ไม่ว่าจะน้อยหรือมากก็ตาม เพราะวันคืนผ่านบุคคลใดไป ชีวิตของบุคคลนั้น ย่อมพร่องจากประโยชน์นั้น

ความเชื่อไว้บนหิ้ง ความจริงต้องพิสูจน์

เหลืออีก 10 วัน จะออกพรรษากันแล้วเร็วจัง จริง ๆ เวลามันก็เดินเท่าเดิม แต่ความรู้สึกของนักสร้างบารมีจะมีความรู้สึกว่าเร็ว พรรษาหนึ่ง 90 วัน บอกกันมาตั้งแต่ต้นพรรษาแล้วว่า ต้องใช้วันเวลาทุกอนุวินาทีให้ มีคุณค่าต่อชีวิตด้วยการประพฤติธรรม สั่งสมความบริสุทธิ์กายวาจาใจเอาไว้มากๆ

รู้ทันความขี้เกียจ

ศัตรูตัวสำคัญของมนุษย์ คือ ความขี้เกียจ เป็นตัวบั่นทอนความเจริญในชีวิตของเราทำให้เราไม่เจริญก้าวหน้า แต่เราสามารถแก้ไขความขี้เกียจของเราได้อย่างไรบ้าง?

ละความโกรธกันเถิด

ความโกรธย่อมเกิดขึ้นแก่คนพาล ผู้โฉดเขลาไม่รู้จริง เพราะความแข่งดี แม้เขาก็ถูกความโกรธนั้นเผาลนใจให้เร่าร้อน ความโกรธเจริญขึ้นแก่ผู้ใด ก็เป็นดุจไฟเจริญขึ้นในกองหญ้าและไม้ ยศของบุคคลนั้นย่อมเสื่อมไป เหมือนพระจันทร์ข้างแรมฉะนั้น ส่วนความโกรธของผู้ใดสงบลงได้ ประดุจไฟที่ไม่มีเชื้อ ยศของผู้นั้นย่อมเต็มเปี่ยม เหมือนพระจันทร์ข้างขึ้น ฉะนั้น

ตอบแทนด้วยความรัก

พึงชนะคนโกรธด้วยความไม่โกรธ พึงชนะคนไม่ดีด้วยความดี พึงชนะคนตระหนี่ด้วยการให้ พึงชนะคนพูดเหลวไหลด้วยการกล่าวคำจริง