จะทำอย่างไรเมื่อโดนเพื่อนบ้านเอาเปรียบ
เพื่อนบ้านนั้นหากผูกมิตรไว้ดีแล้ว เขาจะเป็นเสมือนญาติสนิทที่คอยเอื้ออาทร ปกป้องภัยอันตรายให้เรา รั้วน้ำใจนั้นดีกว่ารั้วเหล็กหลายเท่า เราควรทำให้บุคคลที่อยู่รอบบ้านเป็นเพื่อนของเรา
ทำอย่างไรจึงจะแก้ไขนิสัยวู่วามความเจ้าอารมณ์ของตนเองได้
คนที่วู่วามเจ้าอารมณ์ คือคนที่ห้ามอารมณ์ห้ามใจตัวเองไม่ได้ เพราะสติหย่อน ใจไม่ตั้งมั่นพอ
วัณณุปถชาดกว่าด้วยความเพียรไม่เกียจคร้าน
วัณณุปถชาดก ว่าด้วยเรื่องของนายวาณิชผู้มีความเพียรไม่เกียจคร้าน สามารถช่วยเหลือเหล่าบริวารที่ต่างพากันสิ้นหวังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นท่ามกลางทะเลทรายที่ร้อนระอุ ไม่มีอาหาร ไม่มีแม้แต่น้ำ!!
วิธีชนะคนพาล
สำนวนว่า “ตาต่อตา ฟันต่อฟัน” หรือ “ลูกชาย สิบปีล้างแค้นไม่สาย” เหล่านี้ล้วนเป็นบ่อเกิดแห่งการทะเลาะวิวาท อาฆาตจองเวรกันไม่จบสิ้น
กรณีศึกษากฎแห่งกรรม จะทำเล็บ แต่ไฉนมาบวชอุบาสิกาแก้วได้
กรณีศึกษา ของอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนชาวญี่ปุ่นคนแรกของโลก
มงคลที่ ๑๔ ทำงานไม่คั่งค้าง - ผู้ไม่เกียจคร้าน
ในสังคมของชาวโลกนั้น ความสำเร็จของงานเป็นสิ่งที่ทุกๆ คนต่างปรารถนา งานทุกอย่างจะสำเร็จได้เป็นอย่างดี จะต้องอาศัยธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย ซึ่งธรรมบทนั้นได้แก่ อิทธิบาท ๔ คือ มีความรักในงานที่จะทำ เห็นความสำคัญของงานนั้น และใช้ความเพียรพยายาม มุมานะ อีกทั้งมีความเอาใจใส่ พิจารณาตรวจตรางานอยู่เสมอและหมั่นปรับปรุงให้ดีขึ้นเรื่อยๆ เช่นนี้แล้ว ย่อมบรรลุผลที่ตั้งใจอย่างแน่นอน
ถ้าจะบอกคนข้างนอกที่ยังไม่ได้เข้าวัดว่า คนเราเกิดมาทำไม เราจะมีวิธีการที่จะบอกให้เขาได้เข้าใจอย่างง่ายๆ ได้อย่างไร - หลวงพ่อตอบปัญหา
จะอธิบายให้คนที่ยังไม่ได้เข้าวัด เข้าใจได้อย่างไรว่า คนเราเกิดมาทำไม, จะอธิบายเรื่องนรกสวรรค์ อย่างเป็นเหตุเป็นผลให้คนที่ไม่เชื่อ ได้อย่างไร, เราจะทราบได้อย่างไรว่า ญาติที่ล่วงลับไปแล้วได้รับบุญที่เราอุทิศไปให้ หรือไม่
เรารักแม่
อุทาหรณ์ของการจองเวร...ด้วยเหตุที่ได้อาฆาตผูกเวรกันมา เป็นเหตุให้เกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญ ลูกชายฆ่าหั่นศพแม่ของตนเอง...พวกเขาผูกเวรกันมาอย่างไร จึงทำให้ลูกชาย ต้องมาทำอนันตริยกรรมในชาตินี้...มาร่วมกันศึกษาเรื่องราวนี้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนตัวเราว่า อย่าจองเวรใคร อย่าได้ไปทำร้ายใคร และขอให้ ใครอย่าได้มาทำร้ายเรา
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 21
ประโยชน์อะไรกับการมีบุตรและธิดาซึ่งวันหนึ่งก็ต้องพลัดพรากจากกันในที่สุด อาตมภาพพ้นแล้วจากพันธะซึ่งเป็นภาระผูกพัน ย่อมทราบดีว่า เรามีความแก่ชราเป็นธรรมดา และมีความตายรอคอยอยู่เบื้องหน้า