ตักบาตรพระ นครราชสีมา

นอกจากนั้น วันนี้ก็ยังเป็นวันที่แสนจะโชคดีของชาวโคราช เนื่องด้วย พระเดชพระคุณพระเทพวิทยาคม (หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ) ซึ่งถึงแม้ว่าท่านจะอาพาธ แต่ท่านก็ยังเมตตาให้เกียรติมาร่วมงานในครั้งนี้ พิธีกรรมเริ่มขึ้น ด้วยการกล่าวแสดงตนเป็นพุทธมามกะ โดยมี พลโทสุจิตร์ สิทธิประภา แม่ทัพภาคที่2 และ พลตำรวจโทวราสิทธิ์ พรเลิศ ผู้บัญชาการตำรวจภูธรภาค3 เป็นตัวแทนนำกล่าว

หมอลำม่วย

เธอเกิดในครอบครัวชาวจีน แต่ไม่ต้องไหว้เจ้า มีโอกาสได้ไปวัด สวดมนต์ ฟังธรรม ฝึกนั่งสมาธิตั้งแต่ยังเล็ก แถมเธอยังชอบหมอลำเป็นอย่างยิ่ง...สุขภาพของเธอไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก พอโตเป็นผู้ใหญ่เธอมีอาการไทรอยด์เป็นพิษ คอพองโต หมอสันนิษฐานว่าเธอขาดไอโอดีน ทั้งๆที่เธอเป็นคนใต้ ทานอาหารทะเลอยู่เสมอๆ...เธอเคยจะถูกจับให้แต่งงาน ถูกทำเสน่ห์ แต่ก็สามารถประคองตัวถือพรหมจรรย์มาได้ จนได้มาเป็นอุบาสิกา สร้างบารมีอยู่ในวัดพระธรรมกาย จนถึงปัจจุบัน

คิดก่อนทำ

หญิงใจบุญ...ตั้งแต่เธอได้เจอกับหมู่คณะ ก็เกิดความศรัทธาเลื่อมใส ตั้งหน้าตั้งตาทำบุญทุกบุญกับหมู่คณะอย่างเต็มที่ ต่อมา วิบากกรรมแต่อดีตตามมาทัน เธอล้มป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่เธอก็ยังคงสร้างบารมีกับหมู่คณะต่อไป ปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง ใจเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญตลอด...น่าอัศจรรย์ เธอไม่เคยเจ็บปวดทรมานเพราะโรคร้ายนี้ เหมือนผู้ป่วยคนอื่นๆเลย บุญส่งผลอย่างไร เมื่อเธอละโลกแล้ว ที่นี่...มีคำตอบ

โรคร้าย หายได้ ด้วยบุญ

สักครู่ ก็ได้ยินเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเทศน์ว่า “ใครที่เจ็บไข้ได้ป่วยหนัก ให้นึกขยายองค์พระให้ขับไล่โรคร้ายไข้เจ็บออกไปทุกอณูเนื้อทุกขุมขน จิตใจอย่าไปเกาะเกี่ยวอยู่กับลูกหลาน เดี๋ยวจะไปไม่ไกลเป็นจิ้งจกตุ๊กแกที่บ้าน”

หมอลำม่วย

เธอเกิดในครอบครัวชาวจีน แต่ไม่ต้องไหว้เจ้า มีโอกาสได้ไปวัด สวดมนต์ ฟังธรรม ฝึกนั่งสมาธิตั้งแต่ยังเล็ก แถมเธอยังชอบหมอลำเป็นอย่างยิ่ง...สุขภาพของเธอไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก พอโตเป็นผู้ใหญ่เธอมีอาการไทรอยด์เป็นพิษ คอพองโต หมอสันนิษฐานว่าเธอขาดไอโอดีน ทั้งๆที่เธอเป็นคนใต้ ทานอาหารทะเลอยู่เสมอๆ...เธอเคยจะถูกจับให้แต่งงาน ถูกทำเสน่ห์ แต่ก็สามารถประคองตัวถือพรหมจรรย์มาได้ จนได้มาเป็นอุบาสิกา สร้างบารมีอยู่ในวัดพระธรรมกาย จนถึงปัจจุบัน

เปลวเทียนน้อยน้อย

เธอเกิดมาในครอบครัวที่คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะตบตีกันบ่อยๆเพราะสุรา...เมื่อเธอเกิดมา ด้วยมีความฝันเป็นลางบอกเหตุ คุณแม่ของเธอจึงมั่นใจว่า เมื่อเธอโตขึ้นเธอจะต้องได้เป็นหมอ และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ...เธอเป็นหมอที่รักษาคนไข้ตามหลักวิชชา แนะนำให้คนไข้ซึ่งป่วยใกล้ตาย ได้ตายอย่างมีสติ และอยู่ในบุญ...แต่ในเรื่องของความรัก ดูเธอจะไม่สมหวังในเรื่องนี้สักเท่าไหร่

เธอเกิดมาในครอบครัวที่คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะตบตีกันบ่อยๆเพราะสุรา...เมื่อเธอเกิดมา ด้วยมีความฝันเป็นลางบอกเหตุ คุณแม่ของเธอจึงมั่นใจว่า เมื่อเธอโตขึ้นเธอจะต้องได้เป็นหมอ และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ...เธอเป็นหมอที่รักษาคนไข้ตามหลักวิชชา แนะนำให้คนไข้ซึ่งป่วยใกล้ตาย ได้ตายอย่างมีสติ และอยู่ในบุญ...แต่ในเรื่องของความรัก เธอดูจะไม่สมหวังในเรื่องนี้สักเท่าใด...

กระซิบรัก, รักวันเติมวัน

บ้านของเธอเป็นบ้านกัลยาณมิตรหลังแรกของซีแอตเติ้ล...คุณพ่อของเธอ ป่วยด้วยโรคพาร์กินสัน เป็นเวลาถึง 19ปี คุณแม่ของเธอ ตาเป็นต้อหิน กลางวันมองเห็นเพียงรางๆ กลางคืนมองไม่เห็น พี่ชายของเธอ เป็นลูกกตัญญู ชอบปฏิบัติธรรม ชอบทำบุญสังฆทาน ต่อมา ลูกชายของเขาป่วย เขาพยายามหาทางรักษาลูกชาย จนหลงผิดไปเชื่อถือพวกสิงๆทรงๆ

คิดก่อนทำก่อน

หญิงใจบุญ...ตั้งแต่เธอได้เจอกับหมู่คณะ ก็เกิดความศรัทธาเลื่อมใส ตั้งหน้าตั้งตาทำบุญทุกบุญกับหมู่คณะอย่างเต็มที่ ต่อมา วิบากกรรมแต่อดีตตามมาทัน เธอล้มป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่เธอก็ยังคงสร้างบารมีกับหมู่คณะต่อไป ปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง ใจเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญตลอด...น่าอัศจรรย์ เธอไม่เคยเจ็บปวดทรมานเพราะโรคร้ายนี้ เหมือนผู้ป่วยคนอื่นๆเลย บุญส่งผลอย่างไร เมื่อเธอละโลกแล้ว ที่นี่...มีคำตอบ

วัยรุ่นไม่ตั้งใจนอนตื่นสาย แต่นาฬิกาในร่างกายไม่เป็นใจ