เพชรพลอยที่สูงค่า

กิจกรรมในชมรม V-Star Club ที่ผมภาคภูมิใจมากที่สุด คือ กิจกรรมเก็บเพชรพลอย ซึ่งก็คือ ขยะในโรงเรียน พวกเราจะช่วยกันรณรงค์ให้พี่น้อง V-Star Club และน้องๆทั้งโรงเรียน ช่วยกันเก็บเพชรพลอยในทุกๆที่ที่มีขยะ แล้วนำขยะที่ได้มารีไซเคิล นำไปขาย นำเงินที่ได้มาเป็นกองทุน V-Star ของโรงเรียน

พระบัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (10)

ในการเรียน DOU ของกระผม กระผมต้องใช้ความเพียรมากกว่าคนอื่นๆ เพราะจอตาของกระผมเสีย ไม่มีทางรักษา ทำให้กระผมไม่สามารถมองเห็นตัวหนังสือได้ชัด กระผมจึงต้องใส่แว่นตาที่หนาเตอะ เวลาจะอ่านหนังสือหรือทำข้อสอบ กระผมจะต้องใช้แว่นขยายส่องดูตัวหนังสือไปทีละตัว

ขาดคนหุงข้าว

เธอเคยเข้าใจหมู่คณะผิด ต่อมาเมื่อมีโอกาสมาวัด เธอจึงมีความเข้าใจที่ถูกต้อง และทำบุญทุกบุญ มาวัดเป็นประจำไม่เคยขาด...เธอเป็นลูกกตัญญู ดูแลคุณพ่อในยามเจ็บป่วย และช่วยให้ท่านอยู่ในบุญจนวาระสุดท้าย...เคยเกิดเรื่องประหลาดกับเธอ เมื่อครั้งที่เธอไปที่จังหวัดนครราชสีมา จู่ๆตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น เธอก็ไม่รู้สึกตัว เพื่อนๆต่างบอกว่า ในช่วงเวลานั้นเธอเปลี่ยนไป เหมือนไม่ใช่ตัวเธอ...เธอเป็นอะไรกันแน่...และคำถาม ทหารที่ทำหน้าที่ทิ้งระเบิดในสงคราม จะได้รับวิบากกรรมอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

เบญจเพส

ผู้หญิงคนหนึ่ง อยู่ๆเธอก็ต้องมาอยู่ในดงของจระเข้หลายร้อยตัว ทั้งวันได้ยินแต่เสียงร้องคำรามของจระเข้...คุณปู่ของเธอเป็นนักเลงทั้งกายและใจ ต่อมาถูกฆ่าตายในวัยเบญจเพสพอดี...ทำไมคนโบราณมักจะเตือนว่า เมื่อถึงวัยเบญจเพสให้คอยระวัง เราควรจะทำอย่างไรให้ถูกหลักวิชชาเมื่อถึงวัยเบญจเพส...ที่นี่...มีคำตอบ

สองพี่น้องสมองฝ่อ

หญิงสาวคนหนึ่ง แต่งงานกับชาวต่างชาติ ต่อมามีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน แต่อนิจจา ลูกสาวของพวกเขาป่วยเป็นโรคสมองฝ่อ ...หลังจากนั้น สองสามีภรรยา ได้ตั้งใจมีลูกอีกคนหนึ่ง เมื่อคลอดออกมาเป็นผู้หญิง ปรากฏว่า มีอาการสมองฝ่อ เหมือนกับคนพี่... สามีได้ตัดสินใจทิ้งภรรยา และลูกสาวทั้งสองไปโดยไม่สนใจ ไม่ส่งเสียเลี้ยงดูแต่อย่างใด...บุพกรรมใด ทำให้เด็กสาวที่ไร้เดียงสา ต้องมาประสบ ชะตากรรมเช่นนี้ ...ที่นี่มีคำตอบ...

พ่ออุบาสิกาตาย ไปดุสิตบุรี

ตัวอย่างของการทำบุญอย่างต่อเนื่อง...ชายคนหนึ่ง เกิดในครอบครัวที่มีฐานะดี แต่ต่อมาก็ต้องมีชีวิตที่ลำบาก ต้องทำงานช่วยเหลือตัวเอง และยังต้องเลี้ยงดูญาติพี่น้องอีกด้วย...ภายหลังจากแต่งงาน และมีลูกแล้ว ได้มาพบกับหมู่คณะ และได้ทำบุญกับหมู่คณะอย่างต่อเนื่องเรื่อยมานานกว่า 10 ปี...ในช่วงสุดท้ายของชีวิต แม้จะป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บ แต่ก็ได้ภรรยาและลูกสาว เป็นยอดกัลยาณมิตร อยู่เคียงข้าง คอยช่วยให้ตรึกระลึกนึกถึงบุญทั้งที่ทำให้ และที่ทำเอง...ละโลกแล้ว ได้อยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง...

ปู่บุญ

ชาวนาผู้หนึ่ง เขาเคยบวชเป็นสามเณร มีความรักในเพศสมณะ เป็นที่ยอมรับนับถือของผู้คนจำนวนมาก แต่ด้วยวิบากกรรมเก่า ทำให้เขาต้องลาสิกขาออกมาเพื่อช่วยพ่อ-แม่ ทำมาหากิน เขาเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ลูกในเรื่องความขยันอดทน และไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่...เขารักในการปฏิบัติธรรม จนมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี จนตัวเขาเองถึงกับปรารภว่า “ถึงตายก็ไม่เสียดายชีวิต เพราะมีพระธรรมกายเป็นที่พึ่งอันประเสริฐแล้ว”...