คาถาต่างๆ มีกำเนิดมาอย่างไรใครเป็นผู้แต่ง

คาถาต่างๆ เช่นชัยมงคลคาถา คาถาชินบัญชร มีกำเนิดมาอย่างไร ใครเป็นผู้แต่งคาถาเหล่านี้

สุขอื่นยิ่งกว่าการทำใจหยุดนิ่ง ไม่มี

ทุกชีวิตสามารถมีความสุขได้ เปลี่ยนแปลงได้ และเข้าถึงธรรมะได้ เพียงแค่หลับตาเบาๆ วางใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย

เหล่ากอสมณะ ต้นบุญต้นแบบของชาวโลก

เรา คือ ผู้มีบุญผู้ได้โอกาส เป็นบัณฑิตนักปราชญ์ตั้งแต่เยาว์วัย บวชเป็นสามเณร ศึกษาธรรมวินัย ยึดมั่นพระรัตนตรัยไปสู่ทางนิพพาน

ตั้งใจมุ่งมั่น บวชสองชั้นวันวิสาขบูชา

ชีวิตสมณะ คือ ชีวิตที่ไม่ต้องห่วงกังวลอะไรเลย มีเพียงอาหารวันละสองมื้อ ไตรจีวรสำหรับนุ่งห่มเท่านั้น

ผลการปฏิบัติธรรม สามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต

องค์พระหมุนอยู่กลางท้องเรื่อยๆ แล้วท่านก็ค่อยขยายร่างออกไปเบาๆ เหมือนกับเวลาที่โยนก้อนหินลงน้ำ และผิวน้ำก็ค่อยๆขยายออกไปเบาๆ

ชัยชนะครั้งที่ ๘ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า(ตอนที่ ๑ ชนะพกาพรหม)

นักสร้างบารมีต้องมีใจจรดจ่ออยู่กับการสร้างบารมี ไม่ใช่ส่งใจไปในเรื่องอื่นที่ไม่เป็นสาระ อันเป็นเหตุให้อาสวกิเลสเข้ามาอยู่ในใจ ต้องคิดตลอดเวลาว่า ทำอย่างไรบารมีของเราจึงจะเต็มเปี่ยมบริบูรณ์

ชัยชนะครั้งที่ ๗ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ตอนที่ ๒ ชนะนันโทปนันทนาคราช)

“การให้” เป็นวัฒนธรรมของคนดี เป็นก้าวแรกของการสร้างบารมีไปสู่อายตนนิพพาน เราในฐานะผู้ให้ ย่อมได้รับความสุข จะเป็นที่รักของมนุษย์ และเทวดาทั้งหลาย

ชัยชนะครั้งที่ ๗ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ตอนที่ ๑ ชนะนันโทปนันทนาคราช)

ความทุกข์เป็นสิ่งที่มาพร้อมกับการเกิดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกชีวิตต่างปรารถนาความสุข แสวงหาความหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง

ชัยชนะครั้งที่ ๖ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ตอนที่ ๖ ชนะสัจจกนิครนถ์)

ความสุขหรือความทุกข์ที่ทุกคนได้รับในปัจจุบันชาติ ล้วนเป็นผลมาจากกรรมที่ได้ทำไว้ในอดีตชาติ ผู้ที่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ดี มีเพียงพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ และผู้มีรู้มีญาณเท่านั้น

ชัยชนะครั้งที่ ๖ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ตอนที่ ๕ ชนะสัจจกนิครนถ์)

การฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตของเราทุกคน เพราะชีวิตของผู้มีใจหยุดดีแล้ว เป็นชีวิตที่ประเสริฐ มีพลัง มีความบริสุทธิ์ มีอานุภาพที่จะทำความดี เอาชนะความชั่ว