อยู่ในธรรมเพราะกัลยาณมิตร

บุคคลเป็นผู้มีความสุขเป็นนิตย์ได้ เพราะการได้คบกับกัลยาณมิตร ด้วยว่าบุคคลผู้สมาคมกับกัลยาณมิตร ย่อมได้รับแต่ประโยชน์ ย่อมก่อเกิดดวงปัญญา ย่อมเจริญอยู่ในธรรมอันเป็นกุศล ย่อมไม่เศร้าโศกสิ้นกาลนาน การอยู่ร่วมกันกับกัลยาณมิตร ย่อมเป็นสุขทุกเมื่อ

ความโกรธทำให้เสียประโยชน์

คนผู้โกรธย่อมประพฤติในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ย่อมไม่รู้จักความเจริญ ย่อมมีภัยที่เกิดขึ้นแล้วในภายใน แต่คนผู้โกรธนั้นย่อมไม่รู้สึก เพราะคนโกรธย่อมไม่รู้อรรถ ไม่เห็นธรรม และย่อมขาดสติ จึงพลั้งพลาดไปก่อกรรมทำเข็ญ ภายหลังเมื่อหายโกรธแล้ว เขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้

ผู้ตื่นที่แท้จริง

เมื่อคนทั้งหลายในโลกนี้ตื่นอยู่ ใครเป็นผู้หลับ แต่เมื่อคนทั้งหลายในโลกนี้ หลับแล้ว ใครเป็นผู้ตื่น ใครเข้าใจปัญหาข้อนี้ของเรา ใครจะแก้ปัญหาข้อนี้ของเราได้

อัศจรรย์...ตะวันแก้ว ตอนที่ 1

ปรากฏการณ์มหาปีติ "อัศจรรย์...ตะวันแก้ว" ตัวอย่างของผู้ประสบกับเหตุการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้ว ในวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2541 คุณสุวรรณีอธิบายภาพที่เห็นขณะนั้นว่า เป็นมหัศจรรย์สวรรค์แท้ๆ ช่างเป็นภาพที่สวยงาม พูดอธิบายไม่ถูก แล้วเธอตั้งจิตอธิษฐาน

ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารพระภิกษุ-สามเณร วัดพระธรรมกาย

ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าของบุญใหญ่ เป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารพระภิกษุ-สามเณรวัดพระธรรมกาย และศูนย์สาขาทั่วโลกทุกวัน กว่า 3,500 รูป ณ หอฉันคุณยายอาจารย์ฯ วัดพระธรรมกาย

ไม่ธรรมดา ฝาแฝดคู่แท้...หัวใจไม่ธรรมดา

คนธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา ..เรื่องราวความจริงของชีวิตฝาแฝดคู่แท้...หัวใจไม่ธรรมดา

เรียนเชิญร่วมทอดผ้าป่าสามัคคี ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมภาวนาวิริยคุณ

ทอดผ้าป่าสามัคคี เพิ่มผืนแผ่นดิน 350 ไร่ สร้างศูนย์อบรมเยาวชนภาวนาวิริยคุณ วันเสาร์ที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมภาวนาวิริยคุณ ต.เกาะสำโรง อ.เมือง จ.กาญจนบุรี

กรณีศึกษา คุณโมนิค มูนอฟ ตอนจบ

คำถามข้อที่ 6. ทำไมคุณไอวี่ถึงได้มีความศรัทธาเลื่อมใส และมีความเข้าใจในมโนปณิธานการสร้างบารมีของพระเถระและหมู่คณะเป็นอย่างมากครับ

คิดผิดคิดใหม่ได้ (๔)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่เห็นธรรมอื่นแม้สักอย่างเดียวที่มีโทษมากเหมือนมิจฉาทิฏฐินี้เลย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษทั้งหลายมีมิจฉาทิฏฐิเป็นอย่างยิ่ง

คิดผิดคิดใหม่ได้ (๓)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กาล ๔ อย่างที่บุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ กาล ๔ นี้คือ การฟังธรรมตามกาล การสนทนาตามกาล การสงบตามกาล และการพิจารณาตามกาล กาล ๔ อย่างนี้ อันบุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ