วัดบรมวงศ์อิศรวรารามวรวิหาร

วัดบรมวงศ์อิศรวรารามเป็นพระอารามหลวงชั้นโทชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำป่าสัก ในท้องที่หมู่บ้านเพนียด ตำบลสวนพริก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แต่เดิมเรียกกันว่าวัดทำเลหญ้าหรือวัดทะเลหญ้าเพราะตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้ากว้าง ซึ่งเป็นที่มาของวัดแห่งนี้

วัดบึงพลาญชัย

วัดบึงพลาญชัยเป็นวัดพระอารามหลวงชั้นตรี ตั้งอยู่ที่ถนนประชาธรรมรักษ์ อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด มีเนื้อที่ ๑๐ ไร่เศษ เป็นศูนย์อบรมศึกษาของพระธรรมกถึกภาคตะวันออกเฉียงเหนือทั้ง ๑๙ จังหวัด มีพระภิกษุและสามเณรจำพรรษาประมาณ ๑๓๐ รูป

วัดเหนือ

วัดเหนือเป็นวัดเก่าแก่โบราณ ซึ่งตั้งอยู่ที่จังหวัดร้อยเอ็ด ได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์มาแล้ว สิ่งก่อสร้างและอาณาบริเวณที่เห็นถูกก่อสร้างไว้อย่างเป็นระเบียบแบบแผนงดงาม เป็นศูนย์รวมศรัทธาของชาวบ้านมาแต่โบราณกาล

วัดพิกุลทอง

วัดพิกุลทองเป็นวัดเก่าแก่ไม่ทราบประวัติผู้สร้างได้มีการบูรณะขึ้นใหม่อย่างดีในชั้นหลัง มีพื้นที่ทั้งหมด ๙ ไร่ ๙๐ ตารางวา อาณาเขตติดลำคลองด้านทิศใต้และทิศตะวันตกอีก ๒ ด้านติดพื้นที่ของเอกชน ซึ่งปัจจุบันทางวัดขอใช้เป็นทางเข้า-ออก

วัดคลองพระราม

วัดคลองพระราม พื้นที่หน้าวัดจรดลำคลองสาธารณะเป็นแนวยาว แต่เดิมวัดนี้เรียกกันว่า "วัดฆ้องคำราม"เมื่อมีการขุดคลองสรรพสามิตเมื่อปี ๒๔๘๒ วัดเป็นที่รู้จักมากขึ้น จึงเรียกชื่อวัดเพี้ยนไปเป็น "วัดคลองพระราม"

มหาธรรมกายเจดีย์ มหาเจดีย์แห่งพระรัตนตรัย

มหาธรรมกายเจดีย์ เป้าหมายในการก่อสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ องค์มหาธรรมกายเจดีย์ มหาธรรมกายเจดีย์ตั้งอยู่ที่ของวัดพระธรรมกาย มหาธรรมกายเจดีย์ถูกออกแบบมาเพื่อประดิษฐานองค์พระธรรมกายประจำตัว 1,000,000 องค์ อานิสงส์การบูชามหาธรรมกายเจดีย์

วัดเกาะพญาเจ่ง

วัดเกาะพญาเจ่งได้รับการบูรณะตั้งแต่ครั้งสมัยรัชกาลที่ ๓ ในสมัยที่บุตรหลานท่านเป็นเจ้าเมืองนครเขิ่นขัน แต่เดิมวัดนี้มีชื่อว่า"วัดเกาะบางพูด"และเพื่อเป็นก่ีรำลึกถึงบรรพบุรุษจึงได้ขอเปลี่ยนชื่อเป็น"วัดเกาะพญาเจ่ง"

วัดคุณหญิงส้มจีน

วัดคุณหญิงส้มจีน แรกสร้างเมื่อปีพุทธศักราช ๒๔๗๘ ในฝั่งตะวันออกของคลองหนึ่ง บนที่ดินของหม่อมแผ้วซึ่งบริจาคให้จำนวน 20 ไร่ ต่อมาพระยาเขื่อนเพชร -เสนากับคุณหญิงส้มจีน อุณหะนันท์ ได้ถวายที่ดิน ๔๐๐ ไร่เศษ อยู่ฝั่งตรงข้ามกับวัดเดิมจึงย้ายวัดมาสร้างที่ใหม่และตั้งชื่อวัดว่า "วัดคุณหญิงส้มจีน"

พระเจดีย์จุฬามณี

ใครๆ ไม่อาจนับบุญของบุคคลผู้บูชาอยู่ซึ่งท่านผู้ควรบูชา คือพระพุทธเจ้าหรือพระสาวกทั้งหลาย ผู้ก้าวล่วงปปัญจธรรมเครื่องเนิ่นช้าได้แล้ว ผู้มีความเศร้าโศก และความคร่ำครวญอันข้ามพ้นแล้ว หรือว่าของบุคคลผู้บูชาอยู่ ซึ่งท่านผู้ควรบูชาเหล่านั้น ผู้นิพพานแล้ว ไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ ด้วยการนับแม้วิธีใดๆ ก็ตาม ว่าบุญนี้มีประมาณเท่าใด

วัดไกลกังวล

วัดไกลกังวล(เขาสารพัดดีศรีเจริญธรรม)เป็นวัดโบราณหลายร้อยปีมาแล้ว ก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒ กลายเป็นวัดร้างและได้รับการบูรณะใหม่ตั้งชื่อว่า"วัดไกลกังวล"