ดวงตะวันจากอูกันดา

ผมรู้สึกอยู่เต็มหัวใจว่า การมาครั้งนี้เป็นเสมือนคำสัญญาว่า จะกลับมาที่นี่อีกครั้ง เมื่อไปถึงพวกเขาจดจำผมได้ ส่งยิ้มให้และมีความสุขที่ได้พบผม ไม่เพียงแต่ข่าวดีเกี่ยวกับสมาธิเท่านั้น ผมยังพกกล่องยาและคำอวยพรจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ (พระราชภาวนาวิสุทธิ์) ให้พวกเขาทุกคนมีแต่ความสุขและสันติภาพภายในมาด้วย ตอนนี้เราพร้อมแล้วที่จะสร้างสันติภาพให้เกิดขึ้นในค่ายแห่งนี้ครับ

สมาธิ ไม่ใช่การเปลี่ยนศาสนา

ตลอดเวลา 3วันที่เราเข้ามานั่งสมาธิ เราไม่ต้องทำอะไรเลย มีความเป็นอยู่ราวกับสวรรค์ กินๆ นั่งๆ นอนๆ ผมชอบมากครับ โดยเฉพาะเวลานั่งสมาธิ พระอาจารย์สอนให้ หายใจให้สุดที่กลางท้อง แล้วปล่อยความรู้สึกไว้ตรงนั้น เมื่อผมทำใจเฉยๆ ใจก็ว่างขึ้นมาเองอย่างช้าๆ จนความว่างเพิ่มปริมาณออกไปจนสุดขอบฟ้า แล้วตรงกลางท้องก็มีประกายแสงสว่างเกิดขึ้นมาเอง

ธรณีสูบ"กัวเตมาลา"-เกิดหลุมยักษ์ลึก100เมตร

คิดอย่างนี้ คิดได้ไง

สามีชอบล่าสัตว์ เพราะคิดว่าเป็นเกมกีฬา ภรรยาชอบทำบุญตักบาตรเสมอ …ชีวิตหลังความตายของทั้งสองคนจะเป็นอย่างไร …ทำไม บางคนจึงมีอายุยืน สุขภาพแข็งแรง …ทำไม บางคนก่อนมาสร้างบารมีกับหมู่คณะ จะต้องไปนับถือความเชื่ออื่นก่อน …ที่นี่มีคำตอบ…

สมรภูมิข้ามภพ

เรื่องราวชีวิตของครอบครัวหนึ่ง ซึ่งเกิดในช่วงภาวะสงคราม...ชายคนหนึ่งต้องพาภรรยา และลูกซึ่งยังเล็กอีก 2 คน อพยพหนีภัยสงครามมาอยู่ที่ชายแดนประเทศไทย ซึ่งบางครอบครัวถึงกับต้องยอมทิ้งลูกที่ยังเล็กเพื่อเอาชีวิตรอด จากที่เคยมีฐานะค่อนข้างมั่นคง ต้องกลายมาเป็นผู้ยากไร้ ถึงขนาดบางคราวต้องขุดเผือก ขุดมัน เพื่อมาเป็นอาหารประทังชีวิต...ชายอีกคนหนึ่ง จากที่มีอาชีพทำนาและคล้องช้างป่าเพื่อนำไปขาย เพราะสงครามทำให้กลายมาเป็นทหารระดับแม่ทัพ และต้องถูกฆ่าตายในที่สุด...