อยากบอกคนที่นั่งสมาธิแล้วยังไม่เห็น

ลูกก็ทำตามที่พระอาจารย์นำนั่งสมาธิไปอย่างสบายๆ ไม่ได้คิดอะไรอื่นเลย ทันใดก็เกิดแสงสว่าง เหมือนดวงอาทิตย์ จากนั้นก็เหมือนมีท่ออยู่ในท้องยาวพอสมควร เป็นท่อแก้วใสๆ รอรับดวงอาทิตย์อยู่ ดวงอาทิตย์ก็เลื่อนลงไปในท่อนั้น จนถึงก้นท่อ มีแสงพุ่งสวนขึ้นมารองรับดวงอาทิตย์ พอดีพระอาจารย์กล่าวสัพเพฯ

กล้าตะวันต้นน้อยๆ

สักพัก ลูกก็เห็นดวงแก้วใสๆ กลมโต ดวงนี้ใหญ่กว่าปกติที่เห็น ดวงแก้วขึ้นมากลางท้องของลูก แล้วก็มีองค์พระแก้วใสเกิดขึ้นกลางดวงนั้น องค์พระ...ท่านจะใหญ่พอดีกับดวงแก้ว ดวงแก้วจะเหมือนมีแสง มีรัศมีออกจากขอบของดวงแก้ว ลูกรู้สึกปลื้มปีติใจ จนบอกไม่ถูกค่ะ

มงคลที่ ๒๙ เห็นสมณะ - สมณทัสสนา

ผีเสื้อน้ำที่สุวรรณภูมิอาศัยอยู่ในทะเล หากมีทารกเกิดในราชตระกูลเมื่อใด จะขึ้นมาจับทารกไปกินอยู่เสมอๆ ในวันที่พระเถระทั้งหลายไปถึงสุวรรณภูมิ และประจวบเหมาะกับเป็นวันที่เด็กเกิดในราชตระกูลพอดี พวกชาวเมืองเห็นพระเถระเข้า ก็พากันเข้าใจว่าเป็นพวกผีเสื้อน้ำ เพราะไม่เคยเห็นพระภิกษุมาก่อนเลย ต่างก็ถืออาวุธเข้าไปจะทำร้ายพระเถระ

รอดตาย เพราะพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

ช่วงเวลาที่ได้ขับขึ้นสะพานนั้น ก็ได้เกิดกับเหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดฝันคือ รถกระบะที่ขับมายางหน้าเกิดระเบิด ทำให้รถเสียหลักหมุนติ้วอยู่บนสะพาน พอรถหยุดหมุน ปรากฏว่าตำแหน่งของรถขวางอยู่กลางสะพานพอดี และในขณะนั้นเองก็ได้มีรถพ่วงสิบล้อขับขึ้นสะพานมาด้วยความเร็วสูง สิ่งที่ลูกสาวกับลูกชายคิดได้ในตอนนั้นคือ ไม่รอดแน่ๆ

มงคลที่ ๒๖ ฟังธรรมตลอดกาล - ฟังธรรมดับทุกข์

ในสมัยพุทธกาล ท่าน สุปปพุทธกุฏฐิ เป็นคนยากจน ต้องเที่ยวขอทานขออาหารเขากินทุกวัน ทั้งยังป่วยเป็นโรคเรื้อนอีกด้วย วันหนึ่งมหาชนได้มาประชุมรวมกัน เพื่อฟังธรรมจากพระบรมศาสดา สุปปพุทธกุฏฐิเห็นมหาชนมารวมกันจำนวนมาก จึงคิดว่า คงจะมีการแจกอาหารเป็นแน่ จึงไปที่นั่นเพื่อจะได้รับแจกอาหารบ้าง แล้ววันนั้นบุญเก่าที่ท่านเคยทำมาในอดีต ก็มาส่งผลพอดี

ขึ้นชื่อว่า ความพร้อม นั้น ไม่เคยมี

ก่อนจัดงาน เราก็พิจารณาความพร้อมตามหลักพุทธวิธี ซึ่งในบรรดาสัปปายะทั้งสี่ ถ้าเรามีความพร้อมสัก 51% เราก็ตัดสินใจเดินหน้าไปหาความพร้อมอีก 49%เอาข้างหน้า ซึ่งในที่สุด เราก็จะพร้อมพอดีๆ ไม่เหลือไม่ขาด หวุดหวิดๆ ทุกครั้งไป แต่ถ้าเราคิดว่า เรายังจัดไม่ได้ เพราะว่าความพร้อมของเรายังไม่ครบ 100% เราก็คงต้องรอความพร้อมตลอดไป งานก็จะไม่เดิน

แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม

พอดีกับที่ลูกได้ดู DMC พระเดชพระคุณหลวงพ่อแนะนำว่า “ให้เราเล่นตัว ทิ้งสิ่งที่เห็นนอกตัวทั้งหมด ยอมดูความมืดดีกว่า” ลูกจึงทำตาม คราวนี้นั่งมืดเป็นปีๆเลยค่ะ เวลานั่งก็จะได้แต่ความสบาย เห็นแสงสว่างบ้าง แต่ก็นั่งทุกวันไม่เคยเว้น พอมาได้หลักการวางใจจากพระอาจารย์ที่บ้านสวนอุบลฯ ก็เลยเน้นความสบาย พอใจสบายก็ค่อยๆน้อมลงไปในตัว

วิสาขบูชาที่ประเทศมองโกเลีย

เมื่อเราไปถึงก็เจอเรื่องเซอร์ไพรซ์ค่ะ คือ มีรูปท่านเจงกิสข่าน ขนาดใหญ่ ปูเรียงด้วยหินสีขาวอยู่บนเชิงเขา ชาวมองโกลเล่าว่า ภูเขาลูกนี้ มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยคุ้มครองประเทศมองโกเลียอยู่ด้วย จึงเหมือนกับว่า ท่านกำลังมองลงมายังพื้นที่จัดงานพอดีเป๊ะ เพื่อเป็นพยาน แห่งการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาแบบดั้งเดิมให้บ้านเกิดของท่านเอง

จดหมายจากประเทศจีน (2)

แต่ภายหลัง พอได้อ่านหนังสือ เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร ที่รวบรวมโอวาทของคุณครูไม่ใหญ่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม และหนังสือแนะนำการนั่งสมาธิ ถึงได้รู้ว่า การนั่งสมาธิต้องใช้หลักการ พอดี รู้ถึงวิธีการเดินสายกลาง มัชฌิมาปฏิปทา ยิ่งไปกว่านั้นได้ตระหนักถึงคำว่า ปล่อยวาง ผ่อนคลาย เบาสบาย มากยิ่งขึ้น

อะไร...ที่ทำให้ต้องเปลี่ยนใจ

พออ่านไป...อ่านไป...ผมก็รู้สึกว่า มันโดนตัวเองอย่างจัง คิดว่า ทำไมมันช่างเหมือนความรู้สึกของผมเสียเหลือเกิน ผมโทรศัพท์ติดต่อผู้นำบุญทันที (ชื่อ พี่อ้อย เป็นคุณแม่ของ คุณองอาจ ธรรมนิทา) และนับจากวันนั้น ประตูใจที่ถูกปิดมานานเกือบ 20ปี ก็เริ่มแง้มเปิดขึ้น ทำให้ผมยอมมาวัดครั้งแรก เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2549 ซึ่งตรงกับช่วงธุดงค์ปีใหม่พอดี