ควบม้าเหล็กนำธงธรรมห่มคลุมแผ่นดินรัสเซีย

จากการเดินทางในครั้งนี้ ทำให้ลูกๆได้ประจักษ์ว่า พระสงฆ์ที่กระจัดกระจายตามที่ต่างๆ ล้วนรู้สึกถึงความเป็นหนึ่งเดียวกัน ต่างรักพระพุทธศาสนา และทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่ ท่านปรารถนาที่จะได้ร่วมกันทำภารกิจขยายพระธรรมคำสอนให้กว้างไกลออกไปดังที่คุณครูไม่ใหญ่ มักรำพึงให้ฟังอยู่เสมอ

ความสุขที่ได้จากการทำใจหยุดนิ่งเฉยๆ

หลังจากนั้น ชีวิตเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง อย่างเวลานอนก็คล้ายๆกับว่า ใจดิ่งเข้าสู่ศูนย์กลางกาย เข้าๆออกๆอยู่อย่างนี้ หลับเป็นสุข ตื่นก็เป็นสุข ทำให้ลูกเข้าใจคำว่า "นอนหลับอยู่ในอู่ทะเลบุญ" ค่ะ...เหมือนชีวิตของเรา ไม่ต้องการอะไรแล้ว ไม่สนใจสิ่งนอกกาย ทั้งๆที่ลูกเคยฟุ่มเฟือย เคยอยากได้โน่น อยากได้นี่ แต่ตอนนี้ไม่อยากแล้ว อยากนั่งหลับตาทำใจเฉยๆแค่นั้น