ขาดคนหุงข้าว

เธอเคยเข้าใจหมู่คณะผิด ต่อมาเมื่อมีโอกาสมาวัด เธอจึงมีความเข้าใจที่ถูกต้อง และทำบุญทุกบุญ มาวัดเป็นประจำไม่เคยขาด...เธอเป็นลูกกตัญญู ดูแลคุณพ่อในยามเจ็บป่วย และช่วยให้ท่านอยู่ในบุญจนวาระสุดท้าย...เคยเกิดเรื่องประหลาดกับเธอ เมื่อครั้งที่เธอไปที่จังหวัดนครราชสีมา จู่ๆตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น เธอก็ไม่รู้สึกตัว เพื่อนๆต่างบอกว่า ในช่วงเวลานั้นเธอเปลี่ยนไป เหมือนไม่ใช่ตัวเธอ...เธอเป็นอะไรกันแน่...และคำถาม ทหารที่ทำหน้าที่ทิ้งระเบิดในสงคราม จะได้รับวิบากกรรมอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

ความสุขที่ไม่มีวันหมด

เธอเคยแอนตี้วัด เพราะฟังจากข่าวสารต่างๆ แต่พอได้มีโอกาสมาวัดพระธรรมกายแล้วเธอกลับประทับใจในทุกๆ สิ่งทุกอย่างที่ได้เห็น แล้วเธอยังได้บอกอีกว่า "ฉันได้รับปริญญาชีวิตแล้ว เพราะ DMC" เพราะเธอได้เรียนรู้แล้ว ว่า "ชีวิตจะมีค่าได้ก็ต่อเมื่อได้เข้าถึงสิ่งที่ล้ำค่า คือองค์พระและแสงสว่างภายในเท่านั้น" อะไรทำให้เธอพูดได้อย่างนั้น

ไม่มีนิมิตหมาย

เธอมีอาชีพครู...ในวัยเด็ก เธอเคยมีประสบการณ์ภายใน ทั้งๆที่ไม่รู้จักการนั่งสมาธิมาก่อนเลย...ครั้งหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งของเธอนัดกันว่าจะมาวัดด้วยกัน สุดท้ายเพื่อนไม่ได้มา ต่อมาเพื่อนคนนี้ได้ตัดสินใจฆ่าตัวตาย เป็นเหตุให้เธอนึกถึงคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ และตั้งใจฝึกสมาธิอย่างเต็มที่ และสม่ำเสมอ...ร่วมกันศึกษาเรื่องราวชีวิตของเธอ ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ยอมตายในสมรภูมิิ

การประสบอุบัติเหตุครั้งนี้ เหมือนจะหมดสิ้นทุกอย่าง เพราะต้องเสียค่ารักษาไปเป็นจำนวนมาก แต่ลูกและสามีก็ยังมาวัดอย่างต่อเนื่อง มาทั้งครอบครัวบ้าง สลับกันมาบ้างเพื่ออีกคนจะได้อยู่เฝ้าร้านค้า แม้จะต้องนั่งรถบัสนานถึง 12 ชั่วโมง

โอ้...เจ้าดอกไม้บาน

เธอและสามี ได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ สามีของเธอได้เห็นอานุภาพอันศักดิ์สิทธิ์ของมหาปูชนียาจารย์ นับแต่นั้นเธอและสามีก็มาวัดอย่างสม่ำเสมอ...สามีของเธอ เมื่อทำการค้าก็มักจะถูกโกง ลูกค้าไม่ยอมจ่ายค่าจ้าง นับเป็นเงินจำนวนมาก ทำงานกับเพื่อนก็ถูกโกงค่าจ้าง ได้น้อยกว่าที่ควรจะเป็น...อุทาหรณ์ของผู้ที่รับปากผู้อื่นว่าจะทำบุญแล้วเปลี่ยนใจในภายหลัง เมื่อวิบากกรรมส่งผล จะเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

ให้เธอได้อบอุ่น ตื่นกลางวิมาน

เรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่ง ที่ป่วยด้วยโรคร้ายตั้งแต่เยาว์วัย ตอนแรกที่คุณพ่อของเขาทราบ ถึงกับสติแตก เสียใจเป็นอย่างมาก แต่ได้กัลยาณมิตรแนะนำให้ปฏิบัติธรรม จึงทำให้จิตใจสงบลง และได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ...เด็กน้อยผู้น่าสงสาร เมื่อมาวัดแล้ว ก็ได้สร้างบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะ ทั้งทำด้วยตนเองและชักชวนผู้อื่น...ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่เลือกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ ผู้ชรา หรือแม้แต่เด็ก...เราต้องหมั่นสั่งสมบุญให้มากๆ เมื่อตายแล้วจะได้ไปสู่สุคติ

เจ้าแม่เด็ก

เรื่องของหญิงเก่ง ที่รู้จักพึ่งตนเองตั้งแต่เป็นเด็ก ได้เรียนหนังสือเพราะเงิน 3,000 บาท ...กับการทำบุญที่ไม่ห่วงแม้ชีวิต ...คนเป็นมะเร็งขั้นสุดท้ายแต่หายได้อย่างน่าอัศจรรย์ด้วยยาขนานใด และคำถาม 1. เหตุใด ข้าพเจ้าจึงมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี ทั้งๆ ที่เพิ่งจะมาวัดครั้งแรก 2. การทำบุญโดยการกู้ยืมมาทำบุญ จะได้บุญมากน้อยแค่ไหน 3. เหตุใดการมาวัดสร้างบารมีกลับพบอุปสรรคหลายอย่างจนแทบจะหลุดไปจากหมู่คณะ เป็นเพราะวิบากกรรมอะไรจะแก้ไขอย่างไร...

เลื่อมใสหลวงปู่ บูชาครูธรรมกาย

เธอมาวัดพระธรรมกาย เพราะศรัทธาในพระเดชพระคุณหลวงปู่ ...ได้พบกับเหตุการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้ว ก็ทำให้ความศรัทธาในพระพุทธศาสนายิ่งเพิ่มมากขึ้น ...ทำให้เธอรู้หลักวิชชา ได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดี ช่วยคุณพ่อให้ได้สร้างบุญก่อนที่ท่านจะละโลกไป ...มาร่วมศึกษาเรื่องราวชีวิตของเธอและคนในครอบครัว เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนตัวเองว่า เราควรหมั่นสั่งสมบุญเสียตั้งแต่วันนี้ เพื่อชีวิตที่ดีในปรโลก...

บอกบุญองค์พระภายใน

เธอเริ่มทำบุญกับหมู่คณะตั้งแต่ยังไม่เคยมาวัดพระธรรมกาย ต่อมาก็เริ่มสร้างบารมีอย่างเข้มข้นมาโดยตลอด บุญส่งผลทันตาเห็น เงินทองไหลมาเทมาอย่างไม่น่าเชื่อ...เมื่อมีการสร้างพระธรรมกายประจำตัว เธอและครอบครัว ทั้งทำเองและบอกบุญชักชวนผู้อื่น รวมแล้วนับเป็นพันองค์...เธอประกอบเหตุมาอย่างไร จึงสามารถบอกบุญได้ง่ายดาย และทะลุเป้าทุกครั้ง...ผู้ที่ทุ่มเททำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร จะได้รับอานิสงส์อย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

หยุดใจ หยุดหายใจ

ชายคนหนึ่ง...เกิดในครอบครัวชาวนา มีชีวิตที่ยากลำบาก เคยดื่มเหล้า เล่นการพนัน แต่เมื่อมีลูกก็เลิก เพราะไม่อยากเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้ลูก...พออายุได้ 50 ปี เขาก็เริ่มรักษาศีล 5 เริ่มสวดมนต์ เริ่มนั่งสมาธิ ด้วยการภาวนา “สัมมา อะระหัง” โดยทำตามคำแนะนำจากหนังสือที่ซื้อมาจากวัดปากน้ำภาษีเจริญ…ต่อมา ลูกสาวได้พามาวัดพระธรรมกาย และได้ฝึกทำสมาธิ ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี...แต่แล้ววันหนึ่ง ความเข้าใจของเขาก็ได้ผิดเพี้ยนไป...เขาเข้าใจอย่างไร และเป็นเพราะเหตุใด...หาคำตอบได้...ที่นี่...