มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

ลูกก็ต้องพยายามทำหน้าที่ของแพทย์ให้สมบูรณ์ ด้วยการรักษาทั้งกายและใจของผู้ป่วยด้วย คือ ทางกายลูกก็รักษาไปตามหลักวิชาของแพทย์ , ส่วนทางใจก็ให้แนะนำผู้ป่วยให้รู้ว่าโรคทั้งหลายล้วนเกิดจากวิบากกรรมทั้งสิ้น , และคนเรามีความเจ็บ, ตายเป็นธรรมดา , ดังนั้นก็ให้แนะนำผู้ป่วยให้รักษาใจด้วยการ ระลึกนึกถึงบุญที่ได้ทำมา แล้วสวดมนตร์เจริญสมาธิภาวนา , ถ้าลูกทำได้อย่างนี้ ลูกก็จะได้ชื่อว่าเป็นหมอพระโพธิสัตว์จ่ะ !

เกือบไป (ชีวิตสมณะ)

ชายคนหนึ่ง ตอนมีชีวิตอยู่ประกอบอาชีพด้วยการค้าเป็ด-ไก่ กิจการรุ่งเรืองจนตั้งตัวได้ แต่ละวันต้องฆ่าสัตว์ไม่ต่ำกว่าพันชีวิต ไม่เคยเข้าวัด มักจะทำแต่บุญสงเคราะห์ญาติ สงเคราะห์โลก แต่โชคดีที่ลูกชายของเขาได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ จึงทำให้เขาพ้นจากอบายได้...มาเรียนรู้เรื่องราวของเขา เพื่อสอนตัวเราว่า ให้ละชั่ว ทำดี เพื่อชีวิตที่ดีหลังความตาย...เพราะเราอาจไม่โชคดีเหมือนเขา

บ่อฮักบ่อต้องสงสาร

หมอก็แนะนำว่า “คุณต้องเปลี่ยนไต” เขาจึงพอมีความหวังขึ้นมา จึงไปหาแม่ของเขา แล้วพูดกับแม่ว่า “คุณแม่ผมขอไตข้างหนึ่งได้มั๊ย ถ้าให้ได้ผมจะหายเป็นปกติ เหมือนคนทั่วๆไป” แม่ก็พูดกับเขาว่า “ถ้าให้แล้วแม่ต้องลำบากใช่ไหม ถ้าเช่นนั้นแม่ไม่ให้หรอก ” เมื่อผิดหวังจากคุณแม่ เขาจึงหันมาหาลูกพร้อมกับขอไตจากลูก

แต่งแล้วไม่ให้แตะ

ตลอดเวลา 7 เดือนหลังแต่งงาน แม่ไม่ยอมให้พ่อแตะเนื้อต้องตัวเลย พ่อไม่ทราบจะทำอย่างไร เลยย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ๆบ้านลุง(พี่ชายของพ่อ) ซึ่งมีย่าอยู่ด้วย ต่อมาแม่ได้เห็นว่า ย่า ลุงและคนในครอบครัวล้วนแต่นิสัยดี แม่ก็เลยยอมมีความสัมพันธ์กับพ่อ แต่ก็เป็นบางครั้งเท่านั้น ส่วนใหญ่จะแยกกันนอน

โจรปล้นทำไม ไม่เกรงใจกันเลย

ความน้อยใจเป็นต้นเหตุ ทำให้ต้องพลัดพรากจากถิ่นฐานบ้านเกิดจนตลอดชีวิต ...ความแค้นเคืองที่ติดตามมาจากอดีตชาติ ...ผลบุญที่ได้จากการทำนุบำรุงพระศาสนาของคนกับพระ และคำถาม 1.กรรมใดทำให้ถูกส่งตัวไปประเทศจีนแล้วไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเลย 2.บุพกรรมใดทำให้โดนกระชากสร้อย และถูกผลักให้ล้ม ตอนล้มมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดมาช่วย จึงมีความรู้สึกเหมือนค่อยๆ ล้ม และได้รับบาดเจ็บไม่มาก...

บุญสุดท้ายคือได้ถวายกฐินจักรพรรดิ

เธอเป็นกัลยาณมิตรให้คุณแม่ และญาติพี่น้อง ชักชวนให้คุณแม่ของเธอ สร้างพระธรรมกายประจำตัว และในช่วงท้ายของชีวิตของคุณแม่ เธอได้ชักชวนให้ท่านทำบุญกฐินจักรพรรดิ อานิสงส์ของบุญจะเป็นอย่างไร ทำไม เราต้องหมั่นสั่งสมบุญ บุญ-บาปมีผลต่อชีวิตหลังความตายจริงหรือ

เธอเปรียบเสมือนเดือนในหมู่ดาว

เธองามทั้งกาย และใจ ได้สามีที่รักและดูแลเธออย่างดี มีลูกชายเป็นนักรบแห่งกองทัพธรรม แต่วิบากกรรมไม่ละเว้นผู้ใด เธอต้องสูญเสียสามี และพระลูกชายไป ศึกษาเรื่องราวชีวิตของเธอ เพื่อตอกซ้ำย้ำเตือนใจตัวเอง ให้หมั่นสั่งสมบุญ อยู่เสมอ ทั้ง ทาน ศีล ภาวนา และบุญพิเศษอื่นๆ เพราะความตาย ไม่มีนิมิตหมาย

ป่วยหนักใกล้ตาย...ก็เห็นได้

นายแพทย์ท่านหนึ่ง ได้รับรักษาผู้ป่วยซึ่งเป็นมะเร็ง ซึ่งจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน เขาได้สอนให้ผู้ป่วยนักสมาธิ จนเธอได้พบกับที่พึ่งที่ระลึกภายใน …น่าอัศจรรย์ อาการป่วยของเธอดีขึ้นอย่างมาก จากเดิมที่ต้องนั่งรถเข็น กลับสามารถเดินได้เองอย่างแข็งแรง …เรื่องนี้จะเป็นอุทาหรณ์ให้เรา หมั่นนั่งสมาธิเจริญภาวนา อย่างสม่ำเสมอ ก่อนที่เวลาของเราจะหมดลง เพราะเราอาจไม่โชคดีอย่างเธอ…

รักนี้...ต้องหวง

คุณพ่อของเธอ เป็นคนดี ไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ทำงานด้วยความซื่อสัตย์ ขยันขันแข็ง จนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเทศมนตรี หลายสมัย …คุณแม่ของเธอ แต่ก่อนเป็นคนชอบทำบุญ เลี้ยงดูลูก 4คน ให้อยู่ในระเบียบ แต่เมื่ออายุมาก ป่วยเป็นเบาหวาน เริ่มมีอาการสมองเสื่อม ก็กลายเป็นคนไม่ยอมทำบุญ …

ติดจานให้ไม่ยอมดู ปล่อยชีวิตให้หดหู่ พาไปสู่ความตาย

ชายหนุ่มคนหนึ่ง เป็นคนนิสัยดี ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มีความรับผิดชอบในหน้าที่การงานเป็นเยี่ยม ต่อมามีอาการซึมเศร้า และได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายไปในที่สุด น่าเสียดายที่เขามี DMC แต่กลับไม่ได้สนใจที่จะดู …หญิงสาวอีกคนหนึ่ง เมื่อมี DMC แล้วก็ติดตามดูอย่างสม่ำเสมอ ทำให้ไม่ประมาทในการสั่งสมบุญ ต่อมา ได้เสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ…ชีวิตในปรโลกของเขาและเธอจะเป็นอย่างไร…