วันรวมพลังเด็กดี V-Star
เหลือเวลาอีกเพียงยี่สิบกว่าวันเท่านั้น ก็จะถึงวันรวมพลังเด็กดี V-Star 13 ธันวาคม พ.ศ.2551 วันเวลาที่เหลืออยู่นี้ เป็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ของการเตรียมงานบุญครั้งยิ่งใหญ่ในพระพุทธศาสนา ที่โลกต้องจารึกไว้ว่า ผู้ใหญ่ใจดี ทั้ง V-Guide V-เก๋ V-เก๋า รวมไปถึงพี่ๆ V-Peace (อาสาสมัคร) ที่ขณะนี้กำลังเตรียมงานต้อนรับเด็กดี V-Star กันอย่างสนุกสนาน
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 121
พวกทหารของมิถิลานครยังร้องตะโกนด่าว่า ข่มขู่ทหารของปัญจาลนคร และพูดยั่วให้โกรธว่า “เฮ้ย พวกเจ้า เหตุไฉนจึงรีรออยู่เล่า พวกเรากำลังสนุกทีเดียว พวกเจ้าคงคิดว่ามิถิลานครจะง่ายเหมือนกับนครอื่นๆเป็นแน่ เสียใจด้วยนะ ท่าทางพวกเจ้าจะเหน็ดเหนื่อยกันมากสินะ มาสิจงมาดื่มสุรา มาเคี้ยวกินเนื้ออร่อยๆ ด้วยกันจะเป็นไรไป”
มงคลที่ ๒๓ มีความถ่อมตน - พระทัพพมัลลบุตร (๔)
แม้ท่านเป็นพระอรหันต์ ก็ยังถูกฆราวาสกล่าวหา นับประสาอะไรกับพวกเรา ซึ่งเป็นคนเดินดินธรรมดา มีหรือที่จะพ้นคนครหานินทา แต่หน้าที่ของเรา จะต้องตั้งสติทำใจให้หนักแน่น และสร้างความดีกันต่อไป และอีกอย่างหนึ่งที่พวกเราควรตระหนักคือ เป็นคฤหัสถ์ไม่ควรไปกล่าวร้ายพระสงฆ์ผู้ทรงศีล มันจะเป็นบาปติดตัวไป สนุกปากแต่ลำบากเรา
จดหมายจาก V-Monk
เหมือนสุภาษิตทางเหนือที่บอกไว้ว่า “เยี๊ยะก๋านคนเดียวอิดฮิมต๋าย เยี๊ยะก๋านหลายเหมือนเล่น” แปลเป็นไทยว่า “ทำงานคนเดียวเหนื่อยแทบตาย ถ้าทำงานหลายๆคนเป็นหมู่คณะก็จะสนุกสนานรื่นเริง” แม้ว่าอากาศวันนั้นจะร้อนอบอ้าวมาก แต่พวกเราทุกคนก็หน้าตาแจ่มใสไม่มีท้อ เพราะถ้าท้อแล้วเด็กดี V-Star ก็จะไม่มีข้าวกิน
วิสาขบูชาที่ประเทศมองโกเลีย (2)
ตลอดเวลาแห่งการรับบุญ จึงต้องหมั่นรักษาใจของเรายิ่งกว่าไข่ในหิน ห้ามหงุดหงิด ทำงานให้สนุกเบิกบาน ดังคำของพระมุงจากัลที่ว่า Don’t worry, No problem, I can do it, Go now (ไม่ต้องกังวล, ไม่มีปัญหา, ผมจัดการได้, ไปกันเดี๋ยวนี้เลย) ซึ่งเป็นประโยคยอดฮิตของทีมงาน ที่เรายึดถือปฏิบัติกันมาโดยตลอด
มงคลที่ ๒๐ สำรวมจากการดื่มน้ำเมา - สุราเป็นเหตุ
วันหนึ่ง ประชาชนเข้ามาขอร้องนายอำเภอว่า ข้าแต่นาย ในงานมหรสพประจำปี ซึ่งจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ ทุกๆ ปีตั้งแต่โบราณกาล ชาวบ้านต่างพากันดื่มสุราเลี้ยงฉลองกันใหญ่โตเป็นที่สนุกสนาน เวลาอื่นท่านห้ามขายสุรา พวกเราก็ไม่ว่า แต่พรุ่งนี้เป็นงานประจำปี ซึ่งทำกันเป็นประเพณีมานาน เพราะฉะนั้น ขอท่านนายอำเภอ จงอนุญาตให้ซื้อขาย และดื่มสุรากันสักวันหนึ่งเถิด
สุราพาให้ทุกข์
ลูกเห็นมาเยอะค่ะ ในร้านอาหาร เวลาที่นักศึกษาดื่มเหล้าเฮฮา สนุกสนานแต่พอเมาปั๊บก็ทะเลาะกัน แล้วก็ทำลายข้าวของในร้าน พอถูกจับมาขึ้นศาล ศาลตัดสินให้ชดใช้ให้ทางร้านอาหาร นอกเหนือจากค่าทนายแล้ว ต้องเสียค่าปรับและค่าเสียหายอีก บางคนต้องผ่อน 3-4ปียังไม่หมด นักศึกษาหญิงบางคน ดื่มเหล้าเมา อยากหาเงินไปเที่ยว ก็ออกไปขายตัว แล้วก็ถูกจับ มีอย่างนี้เยอะเลยค่ะ
สุดยอดศิลปะ ณ ศูนย์กลางกาย
เนื่องจากลูกเป็นครูสอนวิชา ART ลูกจึงสอนแบบ ART ART คือ บอกลูกศิษย์ว่าวันนี้เราจะมาสร้างมโนภาพเป็นภาพศิลปะกันนะ ให้ทุกคนค่อย ๆหลับตา แล้วนึกถึง The moon หรือ The sun ให้เป็นภาพที่กลางท้อง เหนือสะดือ 2นิ้วมือ ซึ่งตรงนี้เป็น Center of body ทุกคนก็ทำตามกันอย่างสนุกสนาน เพราะไม่เคยเรียนศิลปะแบบนี้มาก่อน แล้วลูกก็ถามว่า “ใครเห็นอะไรกันบ้าง”
จากหญ้าปล้อง สองข้างทาง สู่เส้นทาง สร้างวัดไทย
ภาพที่เห็นเหล่านี้ ทำให้นึกถึงเมืองไทยทันที ซึ่งไม่ได้หมายความว่า Homesick แต่กลับระลึกถึง “ผู้มีบุญ” ที่อยู่ เมืองไทย ที่กำลังสนุกสนาน บุญบันเทิง กับการสร้าง “โมดูล” ทำบุญสร้าง “หลังคา” มหารัตนวิหารคด แถมยังจะร่วมประกอบพิธี “เทคอนกรีตเสาค้ำฟ้า” ใน “วันครูวิชชาธรรมกาย” อีกด้วย เราจึงได้ข้อคิดในใจว่า. . .
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 7
ในที่สุดก็เลยถือเอาเหยี่ยวเป็นกีฬาไปเสียด้วย ว่าแล้วก็พากันวิ่งตามเหยี่ยวขู่ตวาดโห่ร้องเกรียวกราว เพื่อให้เหยี่ยวตกใจปล่อยชิ้นเนื้อลงมา ต่างคนต่างวิ่งไล่ตามกันสนุกสนาน แต่ก็พลอยได้รับความลำบากไปตามๆกัน เพราะขณะที่วิ่งตามเหยี่ยวไป ก็แหงนดูตัวเหยี่ยวไปพลาง แล้วมโหสถบัณฑิตจะสามารถหยุดเหยี่ยวได้หรือไม่