เมื่อต้นเดือนมกราคม พ.ศ.2551 ดิฉันได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ ขณะที่กำลังนั่งสมาธิอยู่นั้น ดิฉันก็เห็นตัวเองอยู่บนปากปล่อง และก็เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯมาปรากฏ บอกว่า “ดิ่งลงไป” ดิฉันก็พยายามดิ่งลงไป แต่ก็ได้ประมาณ 2 ใน 3 ของปล่องแล้วก็ลอยขึ้นมาอีก พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯจึงบอกว่า “ข้าจะดิ่งให้ดู”

เริ่มต้นนับหนึ่งที่ตัวเรา

เพราะตอนนี้สังคมขาดศีลธรรม คนขาดจิตสำนึก สังคมก็เลยเฟะ ในฐานะที่ลูกเป็นครูและเป็นผู้บริหาร เราต้องเริ่มต้นนับหนึ่งที่ตัวเรา ถ้าเราไม่นับหนึ่ง สอง...สาม...ก็จะไม่มี ลูกคิดว่าสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำ โดยการเป็นผู้ที่ดำริและเริ่มต้นนับหนึ่งก่อน ตอนนี้ได้ทำให้เกิดแรงบันดาลใจให้กับลูกและคุณครูเป็นจำนวนมาก ที่จะช่วยกันก้าวเดินต่อไป

จดหมายจากเด็กใต้ และ สกู๊ปพิเศษ

ก่อนที่จะนั่งสมาธิก็รู้สึกว่า ตัวเองเหนื่อยเมื่อยล้า ความจำไม่ค่อยดี แต่ตอนนี้นั่งสมาธิแล้ว ความจำดีขึ้น เวลาทำการบ้าน ก็จะนั่งสมาธิก่อนทุกวัน ทำให้ทำการบ้านก็จะถูกทุกข้อ เพราะเรามีสติ เวลานั่งก็จะเอาเท้าขวาทับเท้าซ้าย มือขวาทับมือซ้าย พร้อมทั้งภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปด้วย

เซียมซีหนีรัก

เมื่อเธอมาปฏิบัติธรรม ณ วัดพระธรรมกาย เธอมองเห็นกายมนุษย์ละเอียด นับแต่นั้น เธอก็ปฏิบัติธรรมมากขึ้น จนผลการปฏิบัติธรรมก้าวหน้ามาก...ในยามที่เธอหลับ กายละเอียดของเธอได้ออกไปรู้ไปเห็นเรื่องราวของคนอื่นๆมากมาย ซึ่งเมื่อเธอไปสอบถามแล้ว ปรากฏว่า เรื่องที่เธอได้รับรู้เป็นเรื่องจริง...แต่ด้วยความสงสัย เธอจึงเลิกปฏิบัติธรรม หันกลับไปใช้ชีวิตอย่างคนทางโลกโดยทั่วไป คือ กิน เที่ยว ทำงานหาเงิน ธรรมะของเธอก็ถอยลง อย่างน่าเสียดาย

ตาดี มีบุญถึงได้เห็น

ไม่นานนัก ลูกก็เห็นดวงแก้วใส เห็นดวงแก้วมีขนาดใหญ่ขึ้น แล้วมีองค์พระสีทองผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ เป็นจำนวนมาก จากศูนย์กลางกายเหนือสะดือ 2นิ้วมือ คล้ายบันไดเลื่อน เลื่อนไปหาพระในตัว เหมือนเป็นบันไดองค์พระ

แสงสว่างภายในสว่างไสวในบ้านของซูเปอร์สตาร์

คนมองโกเลียจึงต้องทำงานหนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงที่มีการพัฒนาเป็นอย่างมาก เราจะสังเกตเห็นอาคารต่างๆกำลังก่อสร้างอยู่มากมาย และแม้กระทั่งคุณอารูน่าเองเธอก็เล่าว่า ปกติแล้วเธอค่อนข้างจะเครียดกับชีวิต มีความกดดันทั้งในเรื่องงานและธุรกิจ ซึ่งหลายๆคนอาจคิดไม่ถึงว่า ซูเปอร์สตาร์ผู้สุดแสนจะโด่งดัง มีบ้านหลังใหญ่ ไปไหนมาไหนมีคนตามกรี๊ดซะขนาดนั้น มีความเครียด ความทุกข์กับเขาเป็นด้วยหรือ

ชีวิตใหม่ในเส้นทางสายกลาง

คืนนั้น ลูกนั่งด้วยความสดชื่นมากๆไม่คิดเรื่องอะไร บอกตัวเองว่า “ให้วาง ให้ว่าง ให้วาง ว่างๆ” นึกภาพองค์พระมาไว้ในกลางกายแล้วมองไปเรื่อยๆ อย่างสงบ ไม่นานต่อมา รูปที่ลูกตรึกอยู่นั้น ก็ใสมีประกายขึ้นมาเอง ชัดขึ้นๆ แล้วองค์พระก็ผุดขึ้นมามากมาย มาแบบมีชีวิตชีวามากๆ

แม่ค้าริมทางเท้า ยอดนักสร้างบารมี

ลูกและจันทน์มั่นใจมากๆว่า เป็นเพราะอานุภาพบุญจริงๆ ถ้าเราสองคนไม่ได้มาเจอพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ไม่มาเจอพี่ๆที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมประตูน้ำ เราก็คงไม่มาถึงจุดนี้ เพราะเราเริ่มต้นชีวิตด้วยตัวกับหัวใจ ไม่มีปัจจัย มีเพียงแรงที่เราอยากทำมาหากินแบบสุจริต แต่บุญพาลูกไปในทุกที่ ให้พบแต่สิ่งที่ดีๆ เจริญขึ้น มันไม่น่าเชื่อว่าเพียง 3ปีของการเข้าวัด บุญจะแรงขนาดนี้ ถ้ารู้อย่างนี้จะรีบมาให้เร็วกว่านี้ จะได้รวยเร็วรวยแรงกว่านี้ค่ะ

ขวานเพชร, มือใต้น้ำ, อ๋อ...นึกว่าใคร, ไฟเหนือน้ำ

เหตุการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้ว ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะที่ประเทศไทยเท่านั้น แต่ที่อเมริกาก็เกิดเหตุการณ์ทำนองนี้เช่นกัน จากคำบอกเล่าของเพื่อนนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ได้นำมาเล่าให้ฟัง...อัศจรรย์ตะวันแก้ว เกิดขึ้นด้วยปัจจัยใด...และอุทาหรณ์ของผู้ที่ชอบรังแกสัตว์ เมื่อวิบากกรรมส่งผล จะเป็นอย่างไร...เรื่องของผีพรายน้ำ และอีกมากมายที่น่าสนใจ...ทุกเรื่องราว ที่นี่...มีคำตอบ

แสวงจุดร่วม สมานจุดต่าง

ช่วงเวลาอื่นที่ไม่ได้นั่งสมาธิก็นึกถึงสูตรเด็ดกลเม็ดเคล็ดลับที่สำคัญ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ไว้ คือ “การบ้าน 10 ข้อ อย่าขาด ทำในทุกอิริยาบถ ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน โดยให้ใจชำเลืองมองดูศูนย์กลางกาย ดูดวงธรรมไปด้วย เราจะรู้สึกว่าชีวิตเกิดมามีคุณค่าทุกนาที ดูดีที่ฐานที่ 7 เหมือนมีเพื่อนที่คอยให้ความรักความอบอุ่น มีเพื่อนดีๆอยู่กลางกายตลอดเวลา”