ตาบอด...กลับมาเห็นได้

พอกลับไปบ้าน งานนี้เรียกได้ว่า อึ้ง...ทึ่งไปตามๆกัน ชาวบ้านแถวนั้นงงกันเป็นไก่ตาแตก ชวนกันมาดู มาหา ด้วยความสงสัยว่า ทำไม ทำอย่างไร แม่น้อยถึงมองเห็นได้เหมือนเดิม แม่น้อยก็ตอบไปว่า “ไปทำบุญที่วัดพระธรรมกายมา หลวงปู่...ท่านช่วยรักษาให้” ทำให้ชาวบ้านแถวนั้นเกิดความอัศจรรย์ใจ และรู้สึกศรัทธาตามไปด้วย

โครงการอบรมศีลธรรมเยาวชนศรีลังกา

เยาวชนที่เข้าร่วมโครงการทุกคน ต่างมีความประทับใจและมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี รวมทั้งมีพฤติกรรมในทางที่ดีขึ้น อาทิ รักความสะอาด, มีความเคารพมากขึ้น จากความเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นของเยาวชนนี้เอง ทำให้ผู้ปกครองมีความปลาบปลื้มปีติใจ และอยากให้มีการจัดโครงการอบรมศีลธรรมเยาวชนเช่นนี้ทุกๆปี

ถ้ากล้า แล้วจะรุ่ง

จนกระทั่งวันหนึ่งก็ได้ยินข่าวแว่วๆมาว่า จะมีพระมาสอนปฏิบัติธรรมที่อิตาลี และสถานที่ที่พระอยากจะขอเช่าใช้เป็นที่ปฏิบัติธรรมก็คือ บ้านสามีของลูกเองค่ะ ท่านพยายามติดต่ออยู่หลายครั้ง แต่สามีของลูกก็ปฏิเสธทุกครั้ง ส่วนลูกก็ไม่กล้าทำอะไรนอกจากฟังสามีตอบปฏิเสธ

รู้สึกปลอดภัย เหมือนเอาใจใส่เซฟ

หากจะมีพระอินทร์จำแลงลงมาบอกว่า “ธรรมะไม่มีจริง สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่” ผมก็จะตอบว่า “ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมเห็น ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะผมพิสูจน์สิ่งนี้ด้วยตัวเองแล้ว” อีกทั้งผมก็จะถามพระอินทร์กลับไปว่า “หากไม่ใช่ แล้ว ทำไมมีพระหลายรูปเห็นองค์พระที่อยู่กลางท้องเหมือนๆ กัน ให้ท่าน (พระอินทร์) ลองมานั่งสมาธิด้วยกันไหม เพื่อพิสูจน์กันให้เห็นๆไปเลย”

ไม่จริงมั๊ง, หนูไม่รู้, อยากจะขอโทษ

ผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอเกิดที่ประเทศลาว ต้องกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังเด็ก คุณพ่อก็มีภรรยาใหม่และมีลูกติดมาด้วย เธอน้อยใจคุณพ่อที่ให้ความรักแม่เลี้ยงและลูกติดมากกว่าตัวเธอ เธอจึงประชดด้วยการหนีออกจากบ้าน เป็นเหตุให้ต้องมาตกระกำลำบากอยู่ในประเทศไทยระยะหนึ่ง ต่อมาก็ได้ไปใช้ชีวิตและมีครอบครัวที่ฝรั่งเศส...เมื่อเธอได้รู้จักกับหมู่คณะ จึงได้รู้จุดมุ่งหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์

ฝากเร็วได้เร็ว...ฝากช้าได้ช้า

ผมกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆนะครับ ที่ทำให้ผมและครอบครัวได้มีส่วนในบุญใหญ่ สร้างหลังคามหารัตนวิหารคด ผมคิดว่า การทำบุญก็เหมือนกับการฝากเงินกับธนาคาร คือ ถ้าเราฝากเร็ว เราก็จะได้ดอกเบี้ยเร็ว ถ้าฝากช้า ก็จะได้ดอกเบี้ยช้า ครอบครัวของผมเลือกที่จะฝากเร็วครับ

พาหนะนำไปสู่ความสุข

คนอื่นๆก็รู้ว่า ดิฉันฝึกสมาธิ นักเรียนของดิฉันบอกว่า “ทำไมคุณดูมีความสุขตลอดเวลา ไม่โกรธ ไม่ดุ มีความรักให้กับทุกคน ใจเย็นมากๆและไม่ปล่อยให้อะไรมากวนใจเลย” ดิฉันต้องการแบ่งปันความจริงที่ว่า การทำสมาธิเพื่อการเข้าถึงพระธรรมกายได้มอบยานพาหนะที่สะดวกรวดเร็ว ไม่ซับซ้อน และพาแล่นไปสู่ความสุขภายใน รวมทั้งได้มอบทัศนคติที่ดีในการใช้ชีวิตอีกด้วย

รักยมกัดแขน

ผู้หญิงคนหนึ่ง...มีคนแนะนำให้เธอเลี้ยงรักยม พร้อมกับแนะนำวิธีเลี้ยงให้ด้วย...ไม่นานเธอก็เห็นเด็กอายุราว 3-4ขวบ มาเล่นด้วยหลายครั้ง เมื่อซื้อเสื้อผ้าให้ โดยนำไปวางไว้ใกล้ขวดที่ใส่รักยม ต่อมาเธอก็เห็นเขาสวมเสื้อผ้าชุดเดียวกับที่เธอให้...รักยมต่างจากกุมารทองอย่างไร และรักยมของเธอ เป็นของจริงหรือไม่...ที่นี่...มีคำตอบ

ไม่จริงมั้ง, หนูไม่รู้, อยากจะขอ...ขอโทษ

ผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอเกิดที่ประเทศลาว ต้องกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังเด็ก คุณพ่อก็มีภรรยาใหม่และมีลูกติดมาด้วย เธอน้อยใจคุณพ่อที่ให้ความรักแม่เลี้ยงและลูกติดมากกว่าตัวเธอ เธอจึงประชดด้วยการหนีออกจากบ้าน เป็นเหตุให้ต้องมา ตกระกำลำบากอยู่ในประเทศไทยระยะหนึ่ง ต่อมาก็ได้ไปใช้ชีวิตและมีครอบครัวที่ฝรั่งเศส...เมื่อเธอได้รู้จักกับหมู่คณะ จึงได้รู้จุดมุ่งหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์

เข้าห้องดับจิต...ยังมีสิทธิ์ฟื้น

ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปสู่ห้องดับจิต ทุกคนก็เกิดอาการขนลุกซู่ชูชัน พยาบาลทั้งสองคนที่นำเข้าไปดู ขยี้ตาตัวเอง ก่อนจะถามว่า “ทุกคนเห็นไหม นั่นน่ะ ตรงหัวเตียงของเด็ก มีพระภิกษุห่มจีวรสีเหลืองส้มยืนอยู่ตรงนั้น”