ตื่นขึ้นมาในเส้นทางธรรม ด้วย DMC

ภรรยาของผมกลับไปเยี่ยมบ้านที่เวียดนาม ทิ้งให้ผมหงอยเหงา เฝ้าบ้านอยู่คนเดียว มี TV เป็นเพื่อน เพราะที่บ้านติดดาวเทียมซึ่งดูได้ถึง 800 ช่อง ผมก็กดจูนหาคลื่นแก้เหงาไปเรื่อยๆ คิดประชดตัวเองแบบขำๆว่า ตราบใดที่ยังไม่เจอกับความสุขที่แท้จริงของชีวิตก็ต้องจูนหากันต่อไป

เลี้ยงลูกอย่างไร ให้เก่งและดี

ตอนนี้เขาบอกว่า “เวลาเหมอยากเห็นองค์พระ นั่งนาทีเดียว ก็เห็นแล้ว แต่จะเห็นองค์เล็กนะหม่าม๊า (เอานิ้วโป้งนิ้วชี้จรดกัน) พอนาทีที่2 ก็จะใหญ่ (ยกมืออีกข้างมาประกบ) 10นาทีจะใหญ่มาก (ช่วง 1ไม้บรรทัด) แต่ถ้า 30นาทีก็จะใหญ่ๆไปอีก (ประมาณ1เมตร)” พอนั่งไปนานๆ ประมาณ 40นาที เหมก็กางแขนออกไปสุดเลยค่ะ