แรงบันดาลใจจากความรักของพ่อ : หน้า 49/59

แรงบันดาลใจ 49 ลูกทุกคนต่างอุ้มกระถางดอกไม้ที่ออก ดอกบานสะพรั่งอย่างสวยสดงดงาม มาให้ผู้ เป็นพ่อชม เพื่อรอการคัดเลือก ชายชราเดินตรวจดอกไม้ที่สวยงามใน มือของลูกๆ ด้วยสีหน้าที่ไม่มีแววยินดีแม้แต่น้อย เขาเดินตรวจจากบุตรชายคนโตมาจนถึงบุตร ชายคนที่ ๑๔ โดยมิได้หยุดเลย เมื่อเดินมาถึงเสี่ยวเหลียงจือ บุตรชาย คนสุดท้อง ซึ่งยืนถือกระถางเปล่า ที่ไม่มีทั้ง ต้นไม้และดอกไม้ ชายชราจึงหยุดกึกอยู่ตรงนั้น เสี่ยวเหลียงจือน้ำตาไหลพราก กล่าว กับบิดาอย่างสํานึกผิดว่า “พ่อครับ ผมไม่มีดอก- ไม้จะมอบให้พ่อ...” ชายชรากลับแย้มยิ้มและพูดอย่างยินดี ปรีดาว่า “ลูกเอ๋ย สิ่งที่เจ้ามอบให้พ่อนั้นมีค่า