สร้างวัดให้เป็นวัด : เติบใหญ่ด้วยพลังแห่งศรัทธา : หน้า 21/97

สร้างวัดให้เป็นวัด : เติบใหญ่ด้วยพลังแห่งศรัทธา วัดพระธรรมกายเติบใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดมา ฉนกระทั่งพื้นที่ ๑๕๕ ไร่ คับแคบลง ดังนั้น ในปี พ.ศ. ๒๔๙๓ หลอดพ่ออัมม โชย จึงมีคำริเขย่งพื้นที่ออกไปอีก ๒,๐๐๐ ไร่ เพื่อรองรับการขยายงานพระศาสนาในอนาคต ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อความเจริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาและสังคมไทย โดยได้รับการสนับสนุนทั้งในด้านกำลัง กำลังใจ และกำลังทรัพย์ จากสาธุชนผู้ใจบุญ ที่เล็งเห็นความจำเป็นในการขยายพื้นที่วัดให้กว้างขวางขึ้น การขยายพื้นที่และการก่อสร้างอาคารขนาดใหญ่ของวัดพระธรรมกาย จึงเกิดขึ้นเพื่อให้เพียงพอแก่การรองรับผู้มีบุญจากทั่วโลก และมีลักษณะสร้างไปเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งปัจจุบันมีสถานุหลังไหลไปปฏิบัติธรรมที่วัดนับแสนคน และในอนาคตคาดว่าจะเพิ่มขึ้นอีกเป็นจำนวนมาก และเนื่องจากสิ่งก่อสร้างทุกอย่างในวัดพระธรรมกายล้วนมาจากเงินบริจาคที่เกิดจากความศรัทธาของพุทธศาสนิกชน การก่อสร้างและดูแลสถานจึงอาศัยหลัก “ประหยัดสุด ประโยชน์สูง และคงทนถาวร” หมายความว่า สิ่งก่อสร้างทุกอย่างจะสร้างเฉพาะที่จำเป็นจริง ๆ เมื่อต้องสร้างแล้วต้องสามารถใช้ประโยชน์ได้อย่างคุ้มค่าที่สุด และงบประมาณไม่ต้องสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายในการซ่อมแซมบำรุงรักษา นอกจากนี้ บุคลากรในวัดและสาธุชนนยังได้รับการปลูกจิตสำนึกให้เป็นเจ้าของวัด ให้ช่วยกันดูแลรักษามบัติพระพุทธศาสนาอย่างระมัดระวัง เพื่อให้สิ่ง