ความปีติในการทำบุญและการอัญเชิญหลวงปู่ทองคำ : หน้า 49/58

พออำลเสร็จผมรับรองให้เลยครับ เพราะปลื้มมาก รู้สึกเหมือนชนะทุกสิ่งได้แล้ว เพราะผมเกิดมามาแต่ตัว พอจะตายผมก็เอาสมบัติที่มุเทหามั้งชีวิต มาเปลี่ยนเป็นอริทรัพย์ฝากไว้ในพระศาสนา เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดอย่างสมบูรณ์ก่อนตาย ซึ่งถ้าผมตายผมก็ยายตาลับ “วันนี้ความปีติมันทำให้ผมไม่อ่อนเพลีย ลืมความทุกข์ทรมานของสังขารไปเลย รู้สึกสดชื่น อิ่มบุญมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และหลังจากนั้น ผมก็มีความปลื้มหล่อเลี้ยงใจอย่างต่อเนื่อง “ด้วยความที่มปีติหล่อเลี้ยงและใจอยู่ในบุญนี้เอง ทำให้สภาพร่างกายของผมเริ่มดิ้นนิดหน่อย ผมจึงรวบรวมกำลังไปปรบขวนยกเสียงอัญเชิญหลวงปู่ทองคำเวียนประทับธิษฐานรอบมหาธรรมกายเจดีย์ แม้ว่าผมต้องฝืนร่างกายเป็นอย่างมาก แต่ผมก็คิดว่า นี่อาจจะเป็นการอัญเชิญหลวงปู่ครั่งสุดท้ายของผม ผมต้องเอาบุญใหญ่เน็ตตัวไปให้ได้มากที่สุดก่อนที่ผมจะตาย