ความเชื่อในพระอรหันต์และการทำบุญ : หน้า 41/44

จากคำที่อ่านได้จากภาพมีดังนี้: จากก็เห็นสะวะ ต้องสร้างบญามีมากมาย และ ค่าสงคามเพื่อเร่งรังปล ย์ ซึ่งบญามทั้งในและ นอกพระพุทธศาสนา ต่างปฏิบัติเพื่อมุ่งหวังให้ ตนเองได้เป็นพระอรหันต์ และอาจจะมีวิธีปฏิบัติ ที่ แตกต่างกันออกไปตามศักดิ์ฐานของตน ผู้ที่เป็น ทายาททายาก เมื่อตราวาจะทำบุญ ก็อยากทำบุญกับพระอรหันต์ผู้ปราศจากกามารมณ์ะ ไถล โมะ น หรือ อย่างน้อยก็ให้ได้ทำบุญกับผู้ที่ตั้งใจ ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ เหมือนอย่างเศรษฐีคนหนึ่ง อยากรู้ว่า พระอรหันต์ในโลกนี้มีอยู่จริงหรือไม่ จึงแสงหา พระอรหันต์ด้วยวิธีน่ารสนใจมาก *เศรษฐีชาวกรุงชฎึกคนหนึ่ง พบบริเวณไป เล่นน้ำในแม่น้ำคงคา ก่อนเล่นได้ให้คนจิงตาข่าย รอบๆ มริอ่านณ เพื่อรักษาความปลอดภัย ในขณะที เล่นน้ำอยู่นั้น ได้มีจงทนแดงขนาดเท่าหัว ลอย มาทางน้ำลำคดีท่าทาย เศษฐีนี้น้ำจันทร์ แดงที่มีอยู่อีกครั้งดังสกุลขึ้นมา เศรษฐียังไม่มีความศรัทธาในหลักได กำลัง แสงหาหู้ และคิดว่า ในโลกนี้ มีคนบางพวกอ้าง ว่าเป็นพระอรหันต์ แต่เรายังไม่เคยเห็นพระอรหันต์เลย ท่านจึงให้ช่างกสิ่งในจันทร์แดงเพื่อทำ เป็นบาตร แล้วให้วิจารณ์ไปแนวไบนออย่างไรไม่ใฝ่ ที่นามาต่อกันถึง ๖๐ ดอก จากนั้นก็ประกาศว่า “ถ้าหากพระอรหันต์มีอยู่จริง ของเหลาะมาเอา มาบาตรนี้ไปเถิด ผู้ใดสามารถเอาบาตรไปได้ เราพร้อมทั้งบาตรและจรวย จะขอดึงผู้รับเป็นสรณะ เป็นที่พึ่งตลอดไป” เจ้าชาติทั้ง ๕ ซึ่งเป็นนักบุญอุดกศาสนา มัก อ้างตัวเป็นพระอรหันต์ ดังๆ ที่เคยมีเล่าถือ อยู่ และอยากจะได้บาตรนี้จันทร์แดงนั้น ลิงขอ ท่านเศรษฐีว่า “บาตรนี้ สมควรแก่พระอรหันต์ อย่างพวกเรา ท่านจงให้บาตรนี้แกพวกเราเถิด” เศษฐีจึงบอกเศรษฐีว่า “ถ้าพวกท่านอยากได้ ก็จงเหาะขึ้น ศูงเขาไป” พระในโคละจึงแสดงอานุภาพ ด้วยการเอา ปลายเท้าขึ้นขนามมิดขาม เหาะขึ้นไปในอากาศ