คุณค่าของชีวิตมนุษย์และการปฏิบัติธรรม Dhamma TIME เดือนเมษายน พ.ศ.2558 หน้า 45
หน้าที่ 45 / 46

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจว่าคุณค่าที่แท้จริงของมนุษย์คืออะไร โดยเฉพาะการมีโครงสร้างกายที่เหมาะสมสำหรับทำความดี เช่น การให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา โดยเฉพาะในการทำสมาธิซึ่งเป็นกิจที่มนุษย์เท่านั้นสามารถทำได้ หากเปรียบเทียบกับสัตว์ โดยอ้างถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าในการปฏิบัติธรรมที่สามารถบรรลุธรรมได้เฉพาะมนุษย์เท่านั้น รวมถึงการรู้จักตนเองและการหาศูนย์กลางกายเพื่อความเจริญในธรรม

หัวข้อประเด็น

-คุณค่าชีวิตมนุษย์
-การทำความดี
-การปฏิบัติธรรม
-สมาธิในพระพุทธศาสนา
-ความแตกต่างกับสัตว์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เท้า เสียงลูกเสียงเต่าไปสุดท้ายเราก็แก่ตาย ถ้าชีวิตมนุษย์เหมันต์มากนักก็ทำได้ เกิดมาป๊ะพอ นนเองก็เลี้ยง เสร็จแล้วก็ทั้งให้หัน ให้หา อาหารเป็น พอโตแย่งออกไปแล้วไปพบเหม นามกายอยู่ด้วย แล้วมีลูกแล้วเลี้ยงลูก แล้วสุดท้าย ก็แก่ตายตายไป ถ้าชีวิตคนมีแต่แล้วละก็ เรากับสัตว์ก็ยังไม่ได้ด่างกันเท่าไหน แต่คุณค่าที่แท้จริง ของมนุษย์ มีโครงสร้างกายมนุษย์ที่เหมาะสมแก่การ ทำความดี จึงต้องใช้ในการสร้างความดี โดยย่อคือ ให้ทาน รักษาศีล แล้วเจริญภาวนา โดยเฉพาะเรื่องการทำสมาธิเจริญภาวนา เป็นกิจที่ว่าแต่งมนุษย์เท่านั้นที่ทำได้ สัตว์นั้นสมาธิไม่สามารถบรรลุธรรมได้ เพราะเหตุนี้เองพระพุทธเจ้า จึงไม่อนุญาตให้ส่งวัตถุบัณฑิต เช่น พระอรรค ฯลฯ เป็นคนได้ พระองค์ก็ไม่ให้ขวัญจะชะพระพุทธองค์ด้วยถามก่อน มนุษย์ โ ล ส เธอเป็นมนุษย์ใหม่ ต้องตอบว่า อาม วันเดียวกัน ถึงจะบวชได้ ถ้าไม่ใช่มนุษย์เป็นนาคบอมาลมะรู้จะได้ เพราะบวชแล้วก็ไม่สมารถบรรลุธรรมได้ นั่นเอง เนื่องจากกายมนุษย์ไม่ได้ตรง มนุษย์เท่านั้นที่ตั้งตรงจึงหาศูนย์กลางกายเจอ จึงสามารถบรรลุธรรมได้ นเราได้ถามมนุษย์มาแล้ว ต้องใช้ทำในสิ่งที่เป็นความสามารถพิเศษของกายมนุษย์ โดยเฉพาะ คือการปฏิบัติธรรม เจริญพร โดย : พระมหาสมชาย ฐานุตโม ข้อมูลจาก https://www.facebook.com /ThanavuddhoStory
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More