มหาสมโณ และ ปรมุปรโภชน ภิกฺขุปาฏิโมกฺขปาลิ (ฉบับท่องจำ) หน้า 97
หน้าที่ 97 / 200

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอความหมายและบทบาทของสมณะในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการเน้นถึงคำว่า 'สมโณ' และ 'ปรมุปรโภชน' ซึ่งเกี่ยวข้องกับการฝึกฝนจริยธรรมและการบำเพ็ญสมาธิในทางพระพุทธศาสนา อีกทั้งยังสำรวจทฤษฎีและความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตของภิกขุในยุคนั้น การสำรวจนี้มุ่งที่จะให้ความเข้าใจลึกซึ้งเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของผู้ที่อยู่ในคำสอนของพระพุทธเจ้าและการแสดงถึงการปฏิบัติธรรมในบริบทที่ทำให้เกิดปัญญาและการตื่นรู้.

หัวข้อประเด็น

-สมณะในพระพุทธศาสนา
-ปรมุปรโภชน
-บทบาทของภิกขุ
-การปฏิบัติธรรม
-จริยธรรมในศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

มหาสมโณ สมณะฤๅสมโณ, อย่ ตตุสมโณ. / ๑๓. ปรมุปรโภชน อญฒตร สมยา ปาจิตตย. / ตถกยํ สมโณ: คิฌานสมโณ ฆิวรทานสมโณ ฆิวการสมโณ, อย่ ตตุ ตสมโณ. / ๑๔. ภิกขุ ปนว กุล อุปคํ ปวมิ วา / มนเณิ วา อภิฏฐุจฌมปวาเรยุ, / อาถงขมนานน ภิกฺขุนา ทิวติปฺตตุ- ปร่า ปฏิฏฺกุณเหตุพพา: / โต โอ อตุตฺตรี ปฏิฏฺกุณเหโย, ปาจิตฺตยํ. / ทวิฏฺติปตฺต- ปรํ ปฏิฏฺกุณเหตุวา / โต นีทีวา (Note: the last part appears cut off or incomplete, but this is the transcribed text from the image.)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More