หน้าหนังสือทั้งหมด

หน้า1
161
…ก็จะเห็นจุดกึ่งกลางแห่งกำเนิดของแสงสว่างเป็นจุดเล็ก ๆ ใส ๆ เหมือนดวงดาวในอากาศบ้าง เหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ บ้างเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวันบ้าง หรือบางคนโตเท่ากับพอง ไข่แดงของไก่บางเกิดขึ้นมา นั่นแห…
หน้า2
172
…ความเพียรอย่างจริงจัง และหมุนปรับปรุงให้ถูกหลักวิชชา วิทย์เทเพรฉันทพอลยนะตงมาถึงเราอย่างแน่นอน อาจจะคืนเดียวได้ อาจจะรุ่งขึ้นได้ เพราะฉะนั้นให้นั่งใหสบายใจให้บิกบาน ให้แช่มชื่น ต้องนั่งอย่างนี้นะลูกนะ มั…
หน้า3
173
คืนวันนี้ขอฉันเคย ใครเหนื่อยใครเหงา ใครดึ๋งก็ปล่อยให้หลับ ที่กลางอุษาแห่งทะเลขบญ ใครเมอยิ้มบ่น ฟุ้งกีลิ…
หน้า4
176
…ยังไม่ถึงเวลา เราก็ต้องยอมรับว่านั้นยังไม่ถึงเวลา สมมติว่า เวลานั้นเป็นเวลาสิ 1 หรือเป็นเวลาเที่ยงคืน เราดับไฟหมด ไม่มีแสงที่เกิดจากไฟที่ทำด้วยมนุษย์เลย บรรยากาศรอบตัวเรามันก็มีสีสนิท ก็อย่าไปกลัวว่า เ…
หน้า5
177
ไม่ผลมาให้เราเห็นเลย อย่าลืมว่านี่ประเทศไทยไม่ใช่นอรเวย์ เขามีพระอทิตยเที่ยวคืน เราก็ต้องยอมรับว่านี้เชิงคืนมันต้องมีดี ๑ มีด ดี ๒ มีด ดี ๓ ดี ๔ ก็ยังมีอีก ถามว่า เมื่อเราไม่เห็น…
หน้า6
189
… สอนตัวเองว่าเราต้องเป็นผู้บริสุทธิ์ ต้องเป็นผู้สะอาด ต้องเกลี้ยงเกลา แล้วก็ลงมือทำอย่างนี้นะลูกนะ คืนนี้ก็เช่นเคย ใครเหนื่อยใครเพลียใครง่วงใครตีงใครเครียด ปล่อยให้มันหลับไปเลย ถ้ามีอิทธิพลบ้า ๆ ถ้าพูด …
หน้า7
192
…้นไปเถอะ แล้วลิ่มไปเลยว่า เวลาผ่านไปกี่ชั่วโมงเหลืออีกกี่ชั่วโมงเราจะหลับแบบปกติ ไม่ต้องไปค้านถึง พอคืนมาตอนเช้า เราสังเกตดูจะเห็นได้ว่ามีไม่มีมิน ไม่มีซึม ไม่มีอ่อน ไม่งง นั้นแหละคือการหลับที่สมบูรณ์ เ…
หน้า8
193
…้รู้จักกันอย่างนี้ เพราะฉะนั้นนั้นถ้ามีประสบการณ์อย่างนี้ ฝึกต่อไป หยุดต่อไป นี่ไปเรื่อย ๆ ให้วันกับคืนเป็นเหมือนหนึ่งเดียวกัน กลางวันคือกลางคืน กลางคืนคือกลางวันเป็นคู่ที่มีราติรีเดียว สาวโพลงภายใน อย่า…
หน้า9
205
…ก็ไม่ได้เห็นอะไรหรอก แต่มันโล่ง มันโปร่ง ระบบประสาทเหมือนตื่นตัวภายในมันสดชื่น เหมือนเรานอนหลับไปสักคืน แล้วตื่นขึ้นมา แต่นั่งยังไม่สดชื่นเท่ากับที่รู้สึกโล่ง โปร่ง เบา สบาย สบาย ผมไม่เห็นอะไรนะ แต่ผมชอบ…
หน้า10
210
…ุจเพชรลูกที่เจริญแล้ว ไม่มีตำหนิเลย สว่างเหมือนดวงอาทิตย์ ยามเที่ยงวัน แต่ว่าใสเย็นเหมือนแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ให้กับ เบา ๆ อย่างสบาย ๆ นักด้วยความปลื้มปีติว่า วันเวลาที่ผ่านมา เราได้สั่งสมบุญบารมีของเรา…
หน้า11
212
…พียรให้กลั้น ถ้าทำได้อย่างนี้ เป็นนรกพิศก็จะบ่ายอยู่อย่างมีความสุข มีติสุขเหลือเกลือเกลียวใจไปทุกวันคืน ไม่มีอะไรเหงื่อวรงใจเราได้เลย ...(ลายเซ็นต์)......!!!!| ๒๐๒
หน้า12
221
…้านหน้าให้ใสบริสุทธิ์กลมรอบตัวเหมือนดาวแก้ว สว่างเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวันใสเย็นเหมือนแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ให้ใจหยุดนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ เบา ๆ สบาย ๆ ไปที่กลางดวงบุญนั้นที่อยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ของเรา…
หน้า13
45
ชีวิตของคฤหัสถ์เหมือนอยู่ที่แคบ มันอึดอัด มีเครื่องพันธนาการของชีวิต กลางคืนเป็นควัน กลางวันเป็นไฟ แล้วทุกวันก็จะวนเวียนกันอยู่เช่นนี้ เดี๋ยววันเดี๋ยวคืนเดี๋ยวทั้งหมดของชีวิตไป…
หน้า14
82
…ราเห็นแหล่งกำเนิดของแสงสว่างภายในนั้น บ้างก็เป็นจุดเล็กๆ เหมือนดวงดาวในอากาศ บ้างก็เหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ บ้างก็โดนขนาดพระอาทิตย์ ยามเที่ยงวัน บ้างก็โถ่ญว่าบ้าง บางก็เท่ากับฟองไขแดงของไข่ คือพอถึงแห…
หน้า15
84
…ตรงนี้ มีฉันนะ วิริยะมันก็ตามมาความเพียรจะต่อเนื่อง โดยไม่คิดว่าอะไรเป็นอุปสรรค ใจจะจดจ่อทั้งวันทั้งคืนเลย นั่ง นอน ยืน เดิน จะกิน ดื่ม ทำ พูด คิด หยุดนิ่ง ลิ่มรส เหยียดแขน คู่แขน หรือทำอะไรแล้วแต่ มันอย…
หน้า16
92
…าชาเท่านั้น เพราะฉะนั้นก็เป็นเครื่องยืนให้เร่า อุ่นใจว่า ทำความเพียรไปเกิด ให้ถูกหลักวิชา ทุกวันทุก คืนให้สมอเราจะต้องเข้าถึงธรรมกันอย่างแน่นอนไม่ถึง เป็นไม่มี เพราะฉะนั้น เราจะได้เลิกวิกกังวล เลิกท้อแท…
หน้า17
100
…ดียวใจก็หยุดนึ้งได้เอง อย่ึงเกี่ยวนั่ง ให้ยืน และก็เป็นทางมาแห่งบุญของเราด้วย บุญจะเกิดขึ้นทุกวันทุกคืน ร่างกายมันเสื่อมไปทุกๆ วัน โรคภัยไข้เจ็บก็ปรากฏขึ้น ความชรา ความเหี่ยวย่นที่เราไม่ต้องการมันปรากฏ แ…
หน้า18
106
…ญ ก่อน คือมีความพึงพอใจ มีความสุข สนุกกับการเล่นนั้น เอาแค่ยามขม สมดืเราเล่นไฟ นั่งมันได้ทั้งวันทั้งคืน บางทีห้องน้ำก็ไม่เข้า ข้าวก็ไม่กิน นั่งเป็นชั่วโมง ๆ เหมือนกัน
หน้า19
110
…ขยาย ดวงแก้วดวงธรรมขยายใสบริสุทธิ์ องค์พระขยายใสบริสุทธิ์ เดี๋ยวก็เข้าสภาของกลางไปได้เอง อย่างนี้นะ คืนนี้เนี่ย เคยเหมือนทุกคืนนะ เราเหนื่อย เร่งอร่าง เราเพลีย นั่งแล้วมันจะติ้ง ก็ปล่อยให้หลับอยู่ในกลางก…
หน้า20
111
…ากันใหม่ ถ้าฟังละเอียดยังไม่ต้อง ลืมตานะ ทำเป็นรู้แล้วไม่ชี่ เดี๋ยวความคิดเหล่านั้นก็หนีหายไปหมดเลย คืนนี้ให้ลูกทุกคนสมหวังดังใจในการเข้าถึงพระ รัตนตรัยทุกๆ คน ต่างคนต่างทำกันไปเงียบๆ นะ พระเทพญาณมหามุน…