อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา
…สัญญา ฯ
[๕๒๖] เอตฺถ ชมพูที่ปวาสิโนว นิปปริยาเยน มนุสฺสา
รุจจนตีติ ญาเป็นโต อาห เตชิตยาที่ ๆ เตหิ ปน ชมพูทีป-
วาสีห์ สมา...ตาย ปริ...สีห์ สุทธิ์ จิตร... โนปิ ชนา มนุสฺสา
อิติ วุจฺจนฺติ ปณฺฑิเตน ฯ
ปนสทฺโท วิเส…
การศึกษาในหน้า 444 แสดงให้เห็นการตีความคำว่า 'ชมพูที่ปวิโน' ในบริบทต่างๆ รวมถึงความสำคัญของมนุษย์ในวรรณกรรมทางพุทธศาสนา โดยเน้นการวิเคราะห์แนวทางที่มีความเกี่ยวข้องกับความเข้าใจและปรัชญาในศาสนา บทนี้ย