หน้าหนังสือทั้งหมด

หน้า1
136
…หมดฤิษมนะ แต่เรายังม่หมด ไม่หมดก็มีนไป แต่ให้อยู่ในระดับควบคุมได้ เหมือนสาระดีควบคุมธออย่างนั้น ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕
หน้า2
143
สละอารมณ์อุ่นมัว เพื่อความสุขของตัวเองก่อนใคร 16 มกราคม พ.ศ. 2552
หน้า3
153
…็นพื้นฐาน จะคิดอะไร...ก็คิดดี จะพูดอะไร...ก็พูดดี จะทำอะไร...ก็ทำดี เพราะมีฐานแห่งความสุขรองรับ 16 มกราคม พ.ศ. 2552
หน้า4
156
รับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น เพื่อความสุขของทุกคน ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒
หน้า5
162
การไม่ออกกำลังกาย คือการทำร้ายตนเอง ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๐
หน้า6
164
อย่าไปสังเกต จ้องจับผิดใคร อย่างนั้น...ไม่ดี ไม่เกิดประโยชน์อะไร มันหมดเวลาแล้ว ๑๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖
หน้า7
28
บุญ...ส่วนบุญ บาป...ส่วนบาป มันอยู่ในตัวเรา ชิงช่วงชิงกันส่งผล อยู่ตลอดเวลา ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๘
หน้า8
67
ยิ่งมีความตั้งใจเอาบุญมาก ก็จะยิ่งได้บุญมาก ๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๖
หน้า9
68
ทุボญู่ที่เราทำ ล้วนมีผลอันยิ่งใหญ่ ที่จะติดตามตัวเราไป ทุกภพทุกชาติ 5 มกราคม พ.ศ. 2546
หน้า10
73
…ยการบริจาค สิ่งที่เราจะได้ตอบแทนกลับมา คือ บุญกุศล ทำให้เรามีความสุขและความสำเร็จ ไปทุกๆทุกชาติ 13 มกราคม พ.ศ. 2555
หน้า11
74
…์สมบูรณ์มาก เป็นเนื้อบุญของเรา เหมือนเราทำบุญกับ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเราถวายเป็นมหาสังฆทาน ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕
หน้า12
98
…ต่างมีความสุขกายสบายใจกันถ้วนหน้า เศรษฐกิจจะเจริญรุ่งเรือง ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล โรคภัยไขเจ็บน้อย ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๑
หน้า13
165
เรา จะรู้ตัวว่า เราทำบุญเต็มกำลัง หรือ ตามกำลัง เราทำอย่างไร เราก็ได้อย่างนั้น ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗
หน้า14
171
สิ่งใดที่ทำได้ยากแต่เราทำได้ นั่นคือความปีติจากภูมิใจ ทุกครั้งที่เราสัมผัสถึง ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๘
หน้า15
177
…ให้สุดฤทธิ์สุดเดช ...อย่าเสียดาย... เพราะการชิงช่วงชิง มีอยูตลอดเวลา ธรรมะกับธรรมยังสู้กันอยู่ 13 มกราคม พ.ศ. 2545
หน้า16
184
สั่งสมบุญให้มาก บาปจะได้ตามไม่ทัน 13 มกราคม พ.ศ. 2546
หน้า17
192
ต้องสังสมบุญกันให้มาก ๆ บาปเก่า...ไม่ნึก บาปใหม่...ไม่ทำ ปฏิบัติธรรมให้ถึงพระธรรมกาย ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖
หน้า18
212
…ชาไหม เช่น วัตถุตามบริสุทธิ์ไหม เตยนาบริสุทธิ์ไหม ผู้ให้บริสุทธิ์ไหม ผู้รับบริสุทธิ์ไหม เป็นต้น ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๐
หน้า19
215
บุญ...หากเราไม่สร้างพึ่ง ก็มีวันหมดไปได้ ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๔
หน้า20
240
…ที่เราทำไปเท่านั้น นี่คือหลักวิชชา ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ ได้ตรัสสอนเอาไว้อย่างนี้ ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕