หน้าหนังสือทั้งหมด

หน้า1
157
บัญต้องสั่งสมไว้ตอนมีชีวิต พอหมดชีวิต ก็หมดสิทธิ์สั่งสมบุญ ๑๑ กันยายน พ.ศ. ๕๕๘
หน้า2
158
กายมนุษย์เท่านั้น ที่มีสิทธิ์ส่งสมบูรณ์ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๕๕๕
หน้า3
159
เราต้องมีบุญ จะมีบุญได้...ต้องทำบุญ อยู่เฉย ๆ จะให้บุญหล่นทับ...ไม่มี ๑๐ สิงหาคม พ.ศ. ๕๕๕
หน้า4
160
บุญทุกบุญ เราต้องทำ จึงจะได้ ไม่ทำ...ก็ไม่ได้ ๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๕๕๓
หน้า5
161
บุญเป็นสิ่งที่...ต้องทำ ไม่ใช่...ควรทำ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๕๕๕
หน้า6
162
บุญคือสิ่งที่..ต้องทำ เพราะเราคิดมาเพื่อ ทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี ๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๕๕๓
หน้า7
165
เรา จะรู้ตัวว่า เราทำบุญเต็มกำลัง หรือ ตามกำลัง เราทำอย่างไร เราก็ได้อย่างนั้น ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๕๕๗
หน้า8
166
…่อน ทำก่อน คิดแล้วทำเลย ทำเต็มกำลังให้เป็นอัศจรรย์ อย่างนี้จึงจะได้ที่สุดของทุกสิ่ง ๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๕๕๔
หน้า9
168
…ือปัจจุบันวัย เพราะ..คิดดู ก่อน..นี่แหละ จึงทำให้ยึดเวลาการเข้าสู่ธรรมออกไป เพราะฉะนั้นต้องคิดก่อน ๓ มิถุนายน พ.ศ. ๕๕๕
หน้า10
170
…ถึงเราก่อน ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข และมรรคผลนิพพาน ๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๕๕๔
หน้า11
171
สิ่งใดที่ทำได้ยากแต่เราทำได้ นั่นคือความปีติจากภูมิใจ ทุกครั้งที่เราสัมผัสถึง ๑ มกราคม พ.ศ. ๕๕๘
หน้า12
174
มันก็แล้วแต่เรา นี่เป็นกฎ กติกา เป็นความจริง เป็นสัจจธรรม เป็นเหตุเป็นผลกันอย่างนี้ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๕๕๖
หน้า13
175
… บ ญ บ่อย ๆ นี้ ก็ เ รี ย ว ๆ ใจ จะ ได้ คุ ย เ ล ย กับ บ ญ บ ญ ก็ จะ เ พิ้ ม พ นุ น ๖ ต ล า ค ม พ ศ ๕๕๕
หน้า14
176
บุณโยทำ...เราได้ เรายังไม่ทำ เรายังไม่ได้ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๕๕๖
หน้า15
181
… แต่ละสตางค์ไม่ใช่ง่าย เพราะฉะนั้น ทุกบาททุกสตางค์ จะต้องเปลี่ยนเป็นบุญบารมีของเรา ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๕๕๘
หน้า16
182
… ตัวพองเป็นหนาม นึกเมื่อไรก็ล้มเมื่อนั้น นั่นแหละ บุญใหญ่ ต้องทำให้ถึงในระดับนี้ ๑๐ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๕๕๕
หน้า17
186
…ย่างนั้น ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ ทำไว้ให้เสร็จเรียบร้อย มาถึงก็แค่สวยสมบัติ เสวยบุญ ๑๑ ธันวาคม พ.ศ. ๕๕๓
หน้า18
188
…รสั่งสมบุญให้เต็มที่เต็มกำลัง เมื่อโลกไปแล้วจะได้ ไม่ต้องพูดว่า ร้อยนี้...ทำให้เต็มที่เสียทีดีดี ๕ เมษายน พ.ศ. ๕๔๙
หน้า19
189
…ห้เต็มกำลังไปเลย อย่าไปทำตามกำลัง ทำหมดใจ...แต่ไม่ใช่มดตัว ทำหมดใจ...ไม่มีวันหมดตัว ๓ มีนาคม พ.ศ. ๕๕๕
หน้า20
191
ตอนนี้มีชีวิตอยู่ มีทรัพย์อยู่ มีธรรมกายอยู่ เนือนาบุญมืออยู่ ก็ให้ร่มมีศรัทธาเสีย ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๕๕๕