Mobile Versionสมาธิ กฏแห่งกรรม
ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 23 - 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559
Case Study ทัณฑ์ทรมานในยมโลกของมหานรกขุม 5 ตอนที่ 3 (คุณแม่บูแลต)
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
วาระสุดท้ายในชีวิตภาพของบาปอกุศลมาปรากฏฉายอยู่ภายในใจ เป็นผลทำให้ใจเศร้าหมองไม่ผ่องใสก็ต้องไปบังเกิดในอบายภูมิส่วนสาเหตุที่ทำให้การดื่มน้ำเมานั้นเป็นบาป ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...ใครก็ตามที่ดื่มน้ำเมาเข้าไปแล้ว ก็จะกลายเป็นคนที่ขาดสติ คือ...จากเดิมที่มีสติเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ 100 เปอร์เซ็นต์...ก็จะเริ่มสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไป แล้วก็เริ่มควบคุมร่างกายของตัวเองไม่ได้ เช่น...พูดจาไปเรื่อยเปื่อยแบบหาสาระไม่ได้หรือ...เดินไม่ตรงทางเป๋ไปเป๋มาเป็นต้น จากนั้น...ก็จะเริ่มควบคุมจิตใจของตัวเองไม่ได้
และเมื่อยิ่งดื่มน้ำเมาเข้าไปมากเข้าๆ คนๆ นั้นก็จะกลายเป็นคนอีกคนหนึ่ง!!!...ที่หลงผิดมีจิตเศร้าหมอง และไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี คือ...ไม่รู้ว่าอะไรผิด...อะไรถูก อะไรควร...อะไรไม่ควรเป็นต้น ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญและถ้าไม่รู้ก็จะอันตรายต่อชีวิตเมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้พวกเขาดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความประมาทซึ่งความประมาทนี้เป็นบ่อเกิดแห่งบาปอกุศลธรรมทั้งปวง แล้วก็สร้างความเดือดร้อนให้เกิดขึ้นกับทั้งตนเองและผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย
และเมื่อถึงวาระสุดท้ายในชีวิตของพวกเขา ภาพของบาปอกุศลเหล่านี้...ก็จะมาปรากฏฉายอยู่ภายในใจของพวกเขา ซึ่งเป็นผลทำให้ใจของพวกเขาเศร้าหมองไม่ผ่องใส แล้วก็ต้องไปบังเกิดในอบายภูมิเป็นที่สุดนั่นเอง!!!...
ภาพของวิบากกรรมที่ได้เคยดื่มน้ำเมามาปรากฏฉายอยู่ภายในใจ
ส่วนตัวคุณแม่ของลูก...ในขณะที่ตัวท่านกำลังถูกทัณฑ์ทรมานอย่างแสนสาหัสอยู่นั้น ก็ยังมีภาพของวิบากกรรมที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมาและพฤติกรรมต่างๆ หลังจากที่ดื่มน้ำเมาเข้าไปแล้ว...ไปคิดพูดทำอะไรอย่างไรบ้างอยู่เป็นประจำในสมัยที่ตัวท่านยังเป็นมนุษย์ มาปรากฏฉายอยู่ภายในใจของท่าน แต่ด้วยความเจ็บปวดจากการทัณฑ์ทรมานอย่างแสนสาหัสนี้เอง จึงทำให้ตัวท่านแทบจะไม่สามารถรับรู้และเห็นภาพของวิบากกรรมดังกล่าวได้เลย
แต่ก็ยังมีช่วงจังหวะที่คุณแม่ของลูกเจ็บปวดทุกข์ทรมานลดน้อยลง คือในช่วงที่เจ้าหน้าที่ในยมโลกกำลังจะเอาน้ำโลหะร้อนแดงกรอกเข้าไปในปากและราดไปตามลำตัวของท่านนั้น ตัวท่านจะสามารถรับรู้และเห็นภาพของวิบากกรรมดังกล่าวได้!!!...
ในวันพระใหญ่เจ้าหน้าที่ในยมโลกก็จะหยุดการลงทัณฑ์ทรมานสัตว์นรกและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง...ในช่วงวันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำ หรือวันพระจันทร์เต็มดวงนั้น...เป็นวันสำคัญสำหรับผู้ที่อยู่ใน คือ...ในช่วงวันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำ เจ้าหน้าที่ในยมโลกก็จะหยุดการลงทัณฑ์ทรมานสัตว์นรก เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้คุณแม่ของลูกสามารถที่จะเห็นภาพของวิบากกรรม ที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมาและพฤติกรรมต่างๆ หลังจากที่ดื่มน้ำเมาเข้าไปแล้ว...ไปคิด พูด ทำอะไรอย่างไรบ้าง อยู่เป็นประจำในสมัยที่ตัวท่านยังเป็นมนุษย์ ได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งมากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิมอีก
และด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง...จึงทำให้คุณแม่ของลูกรู้ได้ว่า “ทำไม...ตัวท่านถึงต้องมาถูกทัณฑ์ทรมานอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้ ” หรือ...พูดเป็นภาษาบ้านๆ ก็คืออ๋อ!!!... เราไปประกอบเหตุอย่างนี้ จึงมาได้รับผลอย่างนี้
กระแสธารแห่งบุญแปรเปลี่ยนเป็นกระแสแห่งความสุขที่อบอุ่นใจซึ่งจะช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดทุกข์ทรมานของท่านให้ทุเลาเบาบางลงไปในทันที
สำหรับบุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจบวชและบุญทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเททำแล้วก็อุทิศส่งไปให้กับคุณแม่ของลูกนั้น คุณแม่ของลูกก็ได้รับบุญเหล่านี้แล้ว โดยในทุกๆ วันพระใหญ่ หรือวันพระจันทร์เต็มดวง เจ้าหน้าที่ในยมโลกก็จะหยุดการลงทัณฑ์ทรมานเหล่าสัตว์นรกและในช่วงจังหวะนี้เอง...กระแสธารแห่งบุญทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเททำแล้วอุทิศส่งไปให้กับคุณแม่ของลูกโดยเฉพาะบุญบวช!!!...ก็จะไหลไปจรดเชื่อมที่ศูนย์กลางกายของท่าน
แม้ว่าตัวท่านเองจะไม่รู้ว่ากระแสนี้เป็นกระแสธารแห่งบุญก็ตาม แต่ทุกครั้งที่กระแสนี้มาจรดเชื่อมที่ใจของท่าน ภาพของบุญทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเททำ...ก็จะมาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นและแปรเปลี่ยนเป็นกระแสแห่งความสุขที่อบอุ่นใจ...ซึ่งจะช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดทุกข์ทรมานของท่านให้ทุเลาเบาบางลงไปในทันที
ด้วยผลแห่งบุญต่างๆ ที่ตัวลูกได้อุทิศส่งไปให้นั้น ก็ได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมต่างๆที่คุณแม่ได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ให้เบาบางเจือจางลงไปส่วนในวันอื่นๆ ที่ไม่ใช่วันพระใหญ่นั้น...ผลแห่งบุญดังกล่าวก็มีโอกาสที่จะส่งผลและไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมให้กับคุณแม่ของลูกได้บ้างเหมือนกัน เพียงแต่จะไม่เต็มที่เท่ากับวันพระใหญ่ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ใจของคุณแม่ของลูกยังเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสนั่นเอง และด้วยผลแห่งบุญต่างๆ ที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเททำแล้วก็อุทิศส่งไปให้กับท่าน โดยเฉพาะบุญบวชของตัวลูกนั้น ก็ได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมต่างๆ ที่คุณแม่ของลูกได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ให้เบาบางเจือจางลงไปซึ่งส่งผลทำให้...ระยะเวลาที่ตัวท่านจะต้องได้รับโทษทัณฑ์ทรมานในยมโลกของมหานรกขุม 5 นี้ลดน้อยลงไปเรื่อยๆ ตามลำดับ
ตอนนี้คุณแม่ของลูกรู้แล้วว่านรกมีจริงและรู้สึกซาบซึ้งในผลของบาปอย่างสุดๆในตอนนี้...คุณแม่ของลูกก็ยังไม่มีข้อความใดๆ ฝากมาถึงตัวลูกแต่ความรู้สึกของท่านในตอนนี้ก็คือ...ตัวท่านรู้แล้วว่านรกมีจริง!!! และตัวท่านก็รู้สึกสำนึกผิดแล้ว อีกทั้ง...ตัวท่านยังรู้สึกตระหนักและซาบซึ้งในผลของบาปอย่างสุดๆ ผลของบาปนั้นช่างน่ากลัวเสียเหลือเกิน มันช่างเจ็บปวดทุกข์ทรมานจริงๆ ซึ่งตัวท่านปรารถนาอยากที่จะพ้นจากที่ตรงนี้ไปให้เร็วที่สุด เพราะที่ตรงนี้มีแต่ความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน ไม่ว่าจะหนีไปไหนก็มีแต่ความทุกข์ทรมานอยู่เต็มไปหมด ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ตัวท่านจะพ้นจากที่ตรงนี้ไปซะทีถ้าหากตัวท่านพ้นจากที่ตรงนี้ไปได้ ตัวท่านจะไม่ขอทำบาปอีกเลย!!!...จะตั้งใจทำแต่ความดีเท่านั้น
คำถามข้อที่ 2. ผมเองสร้างบารมีมากับหลวงพ่อและหมู่คณะอย่างไรมีหน้าที่อะไรในหมู่คณะทำไมต้องมาเกิดเกือบถึงขั้วโลกเหนือแต่ก็เข้าใจในมโนปณิธานของหลวงพ่อและตั้งใจจะช่วยงานเผยแผ่วิชชาธรรมกายอย่างสุดกำลังความสามารถครับ
ในพุทธันดรที่ผ่านมาได้เกิดเป็นเด็กหนุ่มที่มีความเฉลียวฉลาดรอบรู้และเป็นคนที่มีเหตุมีผลเป็นอย่างมากสำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะด้วยเรื่องก็มีอยู่ว่า.....
ตัวลูกได้เกิดเป็น “กุลบุตรสุดหล่อไฮโซแฮนซั่ม” ของท่านเจ้าเมืองแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ภายในแคว้นทางตอนเหนือที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวชออกไปโดยตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) จะเป็นเด็กหนุ่มที่มีความเฉลียวฉลาดรอบรู้ ช่างสังเกต และเป็นคนที่มีเหตุมีผลเป็นอย่างมาก
ตัวลูกไม่ค่อยจะสนใจและให้ความสำคัญกับคำสอนในความเชื่อแบบลัทธิเทวนิยม เพราะรู้สึกว่าลัทธิเทวนิยมนั้น แลดูไม่ค่อยมีเหตุมีผลสักเท่าไหร่ซึ่งภายในแคว้นที่ตัวลูกอาศัยอยู่นั้น...ผู้คนส่วนใหญ่จะมีความเคารพนับถือในความเชื่อแบบลัทธิเทวนิยม แต่โดยส่วนลึกภายในใจของตัวลูกเองนั้น...ตัวลูกกลับไม่ค่อยจะเชื่อหรือเลื่อมใสในคำสอนของลัทธิเทวนิยมเหมือนกับคนอื่นทั่วๆ ไป
ส่วนสาเหตุที่ทำให้ตัวลูกมีความรู้สึกเช่นนี้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวลูกเองมีความรู้สึกว่า คำสอนแต่ละคำสอนของลัทธิเทวนิยมนั้น แลดูไม่ค่อยมีเหตุมีผลสักเท่าไหร่ อีกทั้ง...ยังเป็นคำสอนที่เลื่อนลอยและไม่สามารถหาคำตอบได้อีกด้วยเช่น...ให้ไปกราบไหว้ในสิ่งที่ไม่ควรบูชา,คนเราตายแล้วสูญ,บุญบาปไม่มีจริง หรือ...มีผู้สร้างโลกนี้ขึ้นมา เป็นต้น ไม่เพียงแค่นั้น...ภายในใจลึกๆ ของตัวลูกเอง ตัวลูกก็ยังมีความรู้สึกเหมือนกับว่า...ตัวลูกกำลังแสวงหาบางสิ่งบางอย่างอยู่ แต่ตัวลูกเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า...สิ่งที่กำลังแสวงหาอยู่นั้นคืออะไร!!!
เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกไม่ค่อยจะสนใจและให้ความสำคัญกับคำสอนในความเชื่อแบบลัทธิเทวนิยมนั่นเอง
ทุกๆ เมืองที่ตัวลูกได้เดินทางไปยังคงมีความแตกต่างระหว่างชนชั้นอีกทั้งยังมีความเชื่อแบบลัทธิเทวนิยมต่างๆ ซึ่งก็ไม่ได้ตอบโจทย์ที่มีอยู่ภายในใจของตัวลูกเลย
ต่อมาเมื่อตัวลูกเติบใหญ่...ตัวลูกก็ได้เข้ามาช่วยคุณพ่อของลูกซึ่งเป็นท่านเจ้าเมือง พัฒนาระบบความเป็นอยู่ของผู้คนภายในหัวเมืองแห่งนั้นให้ดีขึ้นซึ่งคุณพ่อของลูกก็ได้ส่งตัวลูกให้เดินทางไปศึกษาดูงานตามเมืองต่างๆ เพื่อที่ตัวลูกจะได้นำสิ่งที่ได้จากการศึกษาดูงาน...กลับมาใช้พัฒนาหัวเมืองของตัวลูกนั่นเอง
แต่พอตัวลูกได้ไปศึกษาดูงานตามเมืองต่างๆ แล้ว ตัวลูกเองก็ยังไม่เห็นว่าจะมีอะไรที่แปลกใหม่...หรือผิดแผกแตกต่างไปจากเมืองที่ตัวลูกอาศัยอยู่เลยที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ทุกๆ เมืองที่ตัวลูกได้เดินทางไป...ยังคงมีความแตกต่างระหว่างชนชั้น ยังมีคนรวยกับคนจน อีกทั้งยังมีความเชื่อแบบลัทธิเทวนิยมต่างๆ ซึ่งก็ไม่ได้ตอบโจทย์ที่มีอยู่ภายในใจของตัวลูกเลย
ภรรยาได้เข้าถึงความสุขภายในจากการนั่งสมาธิจึงได้กลับชวนให้ตัวลูกมาฟังธรรมและปฏิบัติธรรมกับคณะพระอาจารย์ที่เดินทางมาเผยแผ่ธรรมะในแคว้นที่ตัวลูกอาศัยอยู่ในเวลาต่อมา...ตัวลูกก็ได้แต่งงานมีครอบครัว และในช่วงเวลานั้นเอง...ทางแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวชก็ได้มีการเผยแผ่ธรรมะไปยังแคว้นต่างๆ ซึ่งรวมไปถึงแคว้นที่ตัวลูกอาศัยอยู่ด้วย ซึ่งภรรยาของลูกก็ได้มีโอกาสไปฟังธรรมปฏิบัติธรรมและได้เข้าถึงความสุขจากการนั่งสมาธิ
และเมื่อตัวเธอได้เข้าถึงความสุขภายในจากการนั่งสมาธิเช่นนี้ เธอจึงได้กลับไปเชิญชวนให้ตัวลูกมาฟังธรรมและปฏิบัติธรรมกับคณะพระอาจารย์ที่เดินทางมาเผยแผ่ธรรมะในแคว้นที่ตัวลูกอาศัยอยู่
พอได้มาปฏิบัติธรรมกับคณะพระอาจารย์ได้เพียงไม่นานตัวลูกก็ได้พบกับความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจเป็นอย่างมากพอตัวลูกได้มาปฏิบัติธรรมกับคณะพระอาจารย์ได้เพียงไม่นาน...ตัวลูกก็ได้พบกับความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจเป็นอย่างมากซึ่งเป็นความสุขแบบที่ตัวลูกไม่เคยพบและไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลย
เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกรู้สึกอัศจรรย์ใจและรู้สึกว่าได้มาพบกับสิ่งที่ตัวลูกกำลังแสวงหามาทั้งชีวิต!!!...และยิ่งตัวลูกได้มีโอกาสซักถามข้อสงสัยต่างๆ กับพระอาจารย์แล้ว ตัวลูกก็ได้รับคำตอบที่เป็นเหตุเป็นผลจนทำให้ตัวลูกเกิดกุศลศรัทธา และอยากที่จะนั่งสมาธิให้ใจละเอียดยิ่งๆ ขึ้นไป
ตัวลูกเดินทางไปฟังธรรมและปฏิบัติธรรมกับคณะพระอาจารย์ ที่เดินทางมาเผยแผ่ธรรมะอยู่เป็นประจำ จนตัวลูกเกิดความรู้ความเข้าใจในพระพุทธศาสนาอย่างแจ่มแจ้งและนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...ตัวลูกก็ชอบเดินทางไปฟังธรรมและปฏิบัติธรรมกับคณะพระอาจารย์ ที่เดินทางมาเผยแผ่ธรรมะอยู่เป็นประจำ จนตัวลูกเกิดความรู้ความเข้าใจในพระพุทธศาสนาอย่างแจ่มแจ้ง ไม่เพียงแค่นั้น...ตัวลูกยังเกิดความรู้สึกอยากที่จะบวชเป็นพระขึ้นมาภายในใจอีกด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจที่จะเดินทางมายังแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช เพื่อตั้งใจจะมาบวชและมาพบกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช)
ส่วนว่า...เรื่องราวของตัวลูกในพุทธันดรที่แล้วจะเป็นอย่างไรต่อไป จะน่าติดตามขนาดไหนเราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
พิมพ์บทความนี้
