พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "สักการะย่อมฆ่าคนชั่วเสียได้"

พุทธสุภาษิต

 

พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "วัตถุทานเป็นจุดประสานสื่อบุญ"

 

โดย พระเทพรัตนกวี (สุรินทร์ ชุตินฺธโร ป.ธ.๗)

 

สกฺกาโร กาปุริสํ หนฺติ สักการะ ย่อมฆ่าคนชั่วเสียได้

 

 

     สักการะ หมายถึง สิ่งที่มีคนนำมามอบให้ตอบแทนคุณ หรือเพื่อแสดงความยินดีในโอกาสที่ได้มีตำแหน่งหน้าที่ หรือเพื่อบุญกุศลอย่างใดอย่างหนึ่ง

     การที่บุคคลกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เพื่อให้ได้มาซึ่งลาภสักการะในทางที่ผิด ซึ่งเป็นการหลอกลวงให้เกิดความหลงผิด สักการะที่ได้มานั้น จะเป็นบาปกรรมจะประสพแต่ความพินาศ เสียชื่อเสียง เท่ากับเป็นการฆ่าตนเอง ให้ตายจากคุณธรรมความดี แต่ท่านที่มีปัญญา ย่อมจะไม่ติดอยู่ในลาภสักการะ กล่าวคือจะไม่ถูกลาภ สักการะครอบงำ
    

    สิ่งของหรือเงินทอง ที่เขานำมาเพื่อทำบุญ หรือสักการะบูชาพระคุณ สิ่งนี้เรียกว่า สื่อบุญ หมายความว่า สิ่งที่เป็นวัตถุเป็นรูปธรรม ตายไปแล้วนำเอาติดวิญญาณไปไม่ได้ ถ้าจะให้นำติดไปได้ จะต้องนำไปผ่านขั้นตอนเสียก่อน

    ขั้นตอนในที่นี้ หมายความว่า จะต้องนำสิ่งของไปมอบหรือถวายให้เป็นทานเสียก่อน เมื่อเป็นทานแล้ว บุญก็จะไปติดอยู่ที่ใจของผู้ให้นั้น เหมือนเด็กที่เรียนหนังสือ อุปกรณ์การเรียนมีหนังสือ สมุด ปากกา เป็นต้น เป็นสื่อของความรู้ เมื่อใช้อุปกรณ์เหล่านี้แล้ว ความรู้ก็จะไปติดอยู่ที่ใจ ฉะนั้น ความรู้ที่ไปติดอยู่ที่จิตใจ เรียกว่า ของดี แต่บุญที่ไปติดอยู่ที่จิตใจ เรียกว่า ความดี

      อนึ่ง สักการะที่บุคคลได้มา โดยสื่อบุญหรือสื่อคุณของคนอื่น นับเป็นของสูง เมื่อบุคคลได้รับสักการะมาแล้ว นำไปใช้ในทางที่ไม่ถูกก็ดี หรือเมื่อบุคคลอื่นให้ความเคารพนับถือ สักการบูชา แล้วหลงลืมตัวก็ดี สิ่งเหล่านี้นับว่าเป็นบาป เข้าในข้อว่าหลอกลวง เมื่อความผิดถูกเปิดเผยเมื่อไร คนนั้นก็เหมือนตายทั้งเป็น และเมื่อตายไปแล้ว ก็จะต้องไปเสวยทุกข์ในอบายภูมิ ดังนี้

     เพราะฉะนั้น บุคคลที่ได้รับสักการะมาแล้ว ทำใจให้ติดในสักการะนั้น หรือ เมื่อตนไม่มีผู้ใดสักการะ ไปแสวงหาวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่ง เพื่อให้ได้สักการะมา ชื่อว่า ฆ่าตนเอง ขอให้คิดว่า

     1. หลงอามิสติดสักการะ จะล้างผลาญคนชั่ว จะหลงลาภสุดปลื้มจนลืมตัว
     2. วัตถุทานเป็นจุดประสานสื่อบุญ ทานนอกบุญใน จะเก็บไว้เป็นทุน

 

http://goo.gl/yccIN3