ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ
บทความธรรมะ Dhamma Articles > ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ >
ตอนนั้นลูกคิดแต่เพียงว่า การนั่งธรรมะนั้นเหมือนกับแม่ไก่กกไข่เท่านั้น ทำไปเบาๆ ไม่ได้คิดอะไร ลูกได้เซตใจให้เป็นซีโร่ (ศูนย์) ไม่คิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น สักพักใจของลูกก็ไปรวมที่ศูนย์กลางกายเป็นดวงเดียว ลูกประหลาดใจว่าการรวมใจเป็นหนึ่งมันง่ายอย่างนี้เองหรือ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ซึ่งไม่น่าเชื่อว่า ณ ตอนนั้น ผมก็ค้นพบสิ่งที่ไม่เคยพบมาก่อนเลยในชีวิตนั่นก็คือ แสงสว่างแบบแปลกๆ เมื่อหลับตาก็เห็นเป็นแสงสว่าง และเมื่อเพ่งไปที่แสงสว่างนั้นก็พบศูนย์รวมเป็นแสงสีสว่างๆ ออกสีฟ้าๆ และผมรู้สึกได้ถึงการมองเห็นภายใน ในมุมมองแบบ Top-view สิ่งที่ผมมองเห็นนั่นก็คือ องค์พระ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ก่อนที่เส้นทางชีวิต จะเดินทางมาพบวัดพระธรรมกาย เริ่มจากนิสัยของลูกในวัยเด็ก ที่ชอบสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน ชอบแอบนั่งสมาธิตั้งแต่อายุ 7-8ปี จากการชอบนั่งสมาธิทำให้ลูกมีผลการเรียนดีมาตลอด จนจบปริญญาโท สาขาการบริหารการศึกษา มศว.ประสานมิตร ด้วยเกรดเฉลี่ย3.91 เป็นที่หนึ่งของรุ่น อีกทั้งมักได้รับเลือกให้เป็นผู้นำมาตลอด แต่พอมาดู DMC ลูกจึงทราบว่า ลูกยังไม่เคยเรียนรู้ความจริงของชีวิตเลย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูกมองไปเรื่อยๆ จนรู้สึกตัวเบา เหมือนลอยอยู่ในอวกาศในสภาพไร้น้ำหนัก ในที่โล่งๆกว้างๆ แขนและมือหายไปหมด เมื่อลูกเห็นดวงแก้วจนเริ่มอยู่ตัวแล้ว ลูกก็เริ่มจะเพ่งค่ะ แต่ทันใดนั้นเอง เสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อจากซีดี ก็พูดขึ้นทันทีราวกับมีปาฏิหาริย์ว่า อย่าไปเพ่ง ให้ดูไปเฉยๆ มีอะไรให้ดูก็ดูไป เหมือนดูละคร อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
แม้จะปลื้มใจกับบุญที่ได้ชักชวนผู้อื่นทำ อย่างไรเสียก็สู้บุญที่เราทำด้วยตัวเองไม่ได้ ความรู้สึกในใจบอกลูกอย่างนั้น แต่คนจนอย่างลูกจะไปเอาทรัพย์ที่ไหนมาทำบุญได้มากๆ พอคิดเช่นนี้ คำพูดของพระอาจารย์รูปหนึ่ง ที่ลูกเคยฟังธรรมจากท่าน ก็ดังขึ้นในใจ “บุญยิ่งใหญ่ที่ทำเองได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องใช้ทรัพย์ก็มีอยู่นะ สมาธิ...ไงล่ะ” คำพูดนั้นเคยเป็นจุดเริ่มต้น ทำให้ลูกสนใจเริ่มหัดนั่งสมาธิ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ส่วนตัวลูกเองนั้น ก็ปฏิบัติธรรมก้าวหน้าไปตามลำดับ จากที่แต่ก่อนเคยทดลองปฏิบัติธรรมเอง แบบแนวเคร่งครัดจนเคร่งเครียด ก็หันมาปฏิบัติแบบผ่อนคลายตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอน แม้ช่วงแรกๆจะยังมืดๆตื้อๆก็ไม่กังวล เทคนิคทำให้ใจนิ่งที่ลูกใช้ก็คือ บอกกับตัวเองว่าอย่าไปคิดอะไร ทำใจสบายๆ ตัดสิ่งนอกตัวออกให้หมด เราจะเอาบุญอย่างเดียว บุญจะได้ช่วยญาติมิตรของเราด้วย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
จนกระทั่งช่วงหลังนี้ ลูกมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง คือ รู้สึกเหมือนกับว่าพลังในตัวค่อยๆ หายไป..หายไป...หายไป โดยลูกไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทั้งๆที่ลูกก็ออกกำลังกายทุกวัน มีร่างกายที่แข็งแรง แต่ทำไมยังรู้สึกว่าขาดพลัง อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
คุณครูไม่ใหญ่ คือ ดวงตะวันที่ให้แสงสว่าง ขจัดความมืดบอดไปจากใจของปวงชน ผมเองก็คือคนหนึ่งที่พบหนทางสว่างจากคุณครูไม่ใหญ่ จากคนที่ไม่เคยเชื่อเรื่องชีวิตในโลกหน้า นรก-สวรรค์ มีอบายเป็นที่ไป แต่บัดนี้ผมมีสุคติเป็นที่ไป มีนิพพานเป็นเป้าหมาย ที่สุดแห่งธรรมเป็นปลายทาง ก็เพราะได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ จากคนที่ไกลวัด บัดนี้กลายเป็นคนที่ใกล้วัด อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ทรายก็มององค์พระต่อไปอีก โดยใช้สูตรเดิม คือ นิ่งๆ เพราะถ้าใจยิ่งนิ่งมากเท่าไร ภาพองค์พระจะถูกปรับให้ชัดขึ้นเองแบบอัตโนมัติ องค์พระก็จะชัดสว่างขึ้นเอง หากยิ่งนิ่งมากก็จะสามารถเห็นรายละเอียดขององค์พระได้มากขึ้น โดยที่ไม่ต้องไปบังคับอะไรเลยค่ะ ทรายทำใจนิ่งๆ จนกระทั่งเกิดความรู้สึกเข้าไปอยู่ภายใน อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
จนในที่สุด ความรู้สึกของลูกก็หมดไป ไม่รู้สึกปวดเมื่อย สบายตัว องค์พระในดวงแก้วเริ่มผุดขึ้นมาให้เห็นในมุม Top-view ผุดขึ้นมาทีละองค์เป็นสาย เหมือนภาพในจอ DMC ในใจของลูกเปลี่ยนจากการภาวนาเป็นการนับองค์พระ แต่นับไม่ทัน ลูกก็เลยเกิดความอยากเห็นองค์พระใสๆ ขึ้นมาแทนการนับ พออยาก องค์พระก็หายไป อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
จากนั้น ดวงแก้วใสๆ สว่างๆ ก็ผุดซ้อนขึ้นมา ค่อยๆผุดขึ้นมาจนมากมายนับไม่ถ้วนเลยครับ ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนกับนั่งบนพรมวิเศษอันแสนวิเศษที่สุด แสนจะนุ่มนวล ที่กำลังลอยล่องไปกลางอากาศ ผมมีความสุขมากๆ สุขจนขนลุกชูชันแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว วันนั้น นั่งสมาธิจนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... ก็ยังไม่อยากลุกเลยครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ตัวของกระผม เหมือนกับถูกดูดเข้าไปรวมกับความสว่างนั้น ซึ่งมีความสว่างมากยิ่งกว่าพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ร่างกายหายไป มีแต่ความปีติสุขจนเกินบรรยาย จนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... กระผมยังไม่อยากจะลืมตาเลย เมื่อลืมตาขึ้นมา ความสว่างภายในก็ยังอยู่แล้วค่อยๆจางหายไป แต่สิ่งหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในใจของกระผมก็คือ “เราอยากบวชตลอดชีวิต” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
กระผมมีความสุขมากๆ สุขใจ อิ่มใจ อย่างบอกไม่ถูก ชนิดที่ว่าสุขใดๆที่กระผมเคยได้รับมา ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบได้กับความสุขที่เกิดจากสมาธิ เพราะมันทำให้กระผมยิ้มได้ทั้งวัน รู้สึกอยากแบ่งปันความสุขให้กับคนรอบข้าง และกระผมก็คิดว่า ความสุขอย่างนี้นี่เอง ที่ทำให้พระเดชพระคุณหลวงพ่ออยากแบ่งปันความสุขให้กับทุกคนในโลก โดยที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
สักพัก ลูกก็เห็นดวงแก้วใสๆ กลมโต ดวงนี้ใหญ่กว่าปกติที่เห็น ดวงแก้วขึ้นมากลางท้องของลูก แล้วก็มีองค์พระแก้วใสเกิดขึ้นกลางดวงนั้น องค์พระ...ท่านจะใหญ่พอดีกับดวงแก้ว ดวงแก้วจะเหมือนมีแสง มีรัศมีออกจากขอบของดวงแก้ว ลูกรู้สึกปลื้มปีติใจ จนบอกไม่ถูกค่ะ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
เท่านั้นแหละครับ แผ่นเหล็กไปเกี่ยวกับสายไฟ ทำให้กระแสไฟ 220โวลต์วิ่งเข้าสู่ร่างกาย มือของกระผมยึดติดแผ่นเหล็กแน่น ความเจ็บปวดชาหนึบไปถึงปลายเท้า รู้ทันทีว่าความตายมาถึงแล้ว กระผมหลับตาลง ยอมรับความตายอย่างมีสติ พร้อมกับใจคลายความห่วงกังวลทั้งหมด มุ่งกลับฐานที่เจ็ดทันที อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
พระอาจารย์สอนให้นึกองค์พระที่เราชอบ ลูกก็นึกได้ แต่ลงหลักปักใจไม่ได้ว่าจะเอาองค์ไหนดี เพราะชอบหลายองค์ ไม่รู้ว่าเอาองค์ไหนไว้ ถ้าให้นึกถึงดวงแก้วก็นึกไม่ได้อีก เพราะรู้สึกว่าดวงแก้วหนักๆจะมาอยู่ในท้องได้อย่างไร ลูกจึงตัดสินใจที่จะเดินทางกลับกรุงเทพฯ แต่ก็มาสะดุดกับคำจารึกบนแผ่นศิลาหน้าอาคารนั่งสมาธิว่า “ให้หยุดนิ่งเฉยๆ ได้ไม๊” เขียนย้ำถึงสามครั้ง อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
มีอยู่คืนหนึ่ง เวลาประมาณตีหนึ่งเห็นจะได้ ลูกฝันเห็นคุณยายอาจารย์ ท่านบอกลูกว่า “นั่งแค่นี้ทำวิชชาไม่ได้หรอก ถ้าจะทำวิชชาต้องเพิ่มเวลานั่งให้มากกว่าที่นั่งอยู่ในปัจจุบันนี้อีก” แล้วคุณยายก็นั่งสมาธิให้ลูกดูจนถึงเช้าเลย ลูกจึงฮึดสู้ แม้บางวันเสร็จงานดึกแค่ไหน ลูกก็จะต้องนั่งสมาธิต่อ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ภรรยาเจ้าของร้านก็ขอให้ทุกคนที่ร้านมาร่วมกันสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น พร้อมทั้งนั่งสมาธิก่อนเปิดร้าน และหลังจากปิดร้านแล้ว ครึ่งชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมง จะทำอย่างนี้ทุกวัน แล้วเจ้าของร้านได้บอกให้ลูกและเพื่อนที่ทำงานขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่ภูเรือ ในร้านจะมีพนักงานอยู่ 2คน ซึ่งจะต้องสับเปลี่ยนกันไป อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ประมาณ 10นาทีกว่าๆ ผมก็รู้สึกเนื้อตัวเบาสบาย พอนั่งๆไปก็เหมือนกับมีอะไรมาเข้ากลางท้องครับ แล้วผมก็เห็นองค์พระใสๆ ผุดขึ้นมา ขึ้นมาองค์เดียว เห็นเต็มองค์ทีเดียวเลยครับ แล้วองค์พระก็มีแสงสว่างขึ้นมา สว่างเหมือนพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวันเลยครับ ผมก็นั่งต่อไปจนพระอาจารย์กล่าว สัพเพ... ผมจึงออกจากสมาธิ แล้วก็ลืมตา อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
เมื่อหนูได้รับความสุขภายในจากการปฏิบัติธรรม หลังจากจบโครงการแล้ว หนูก็กลับไปนั่งสมาธิต่อทุกวัน จนกลายเป็นนิสัย ถ้าวันไหนไม่ได้นั่ง จะรู้สึกแปลกๆ ผลจากการนั่งสมาธิทุกวันทำให้หนูรู้สึกว่า ตัวเราเบาๆ เย็นๆ มีความสุข รู้สึกสงบผ่อนคลายในทุกๆอิริยาบถ การเรียนก็ดีขึ้น ความคิด คำพูด การกระทำก็เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูกได้นั่งสมาธิโดยเริ่มจากการนึกดวงแก้วอยู่ที่กลางท้อง และวางใจเบาๆไว้ที่กลางดวงแก้ว ไม่คิดอะไร เมื่อวางใจเบาๆที่กลางท้องไปเรื่อยๆ ลูกก็ได้รู้จักกับคำว่า ตกศูนย์ รู้สึกว่าเราโดนดูดวูบที่กลางท้องค่ะ แล้วเหมือนตัวเราโดนบีบลงไปในท่อเล็กๆที่ยาวมาก จนเหมือนจะไม่มีจุดสิ้นสุด อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
สมาธิเป็นสิ่งที่ไม่น่ากลัวเลย แต่กลับเป็นสิ่งน่าเรียนรู้ ถ้าคุณเปิดใจกว้างให้กับตัวเอง ในการเรียนรู้เส้นทางท่องเที่ยวภายในตัวเรา เราควรเปิดโอกาสให้ตัวเอง ได้เรียนรู้ถึงความพิเศษของตัวเอง ได้ค้นพบตัวตนภายใน ได้ค้นหาความหมาย หรือ นิยามคุณค่าของการดำรงชีวิต อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
จากนั้น ก็มีองค์พระธรรมกายสีทอง ผุดขึ้นมาจากความสว่างใหญ่ๆที่กลางท้องของผม องค์แรกมีขนาดเล็กกว่าตัวผมหน่อย องค์ต่อๆมา ก็ยิ่งใหญ่ขึ้นๆ และยิ่งสว่างมากขึ้นเรื่อยๆ ท่านนั่งหลับตาหันหน้าทางเดียวกันกับผม ผมเห็นท่านได้ชัดเจนมากๆ เห็นหน้า เห็นพระเศียร มีเกศดอกบัวตูม ผมนั่งดูเฉยๆ รู้สึกว่าใจสบายดีครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
หลังจากที่นั่งไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกโปร่ง โล่ง เบา สบาย เหมือนตัวเองหายไป แล้วก็เห็นดวงสว่างที่ใสเกินใส ใสยิ่งกว่าแก้วใดๆที่เคยเห็นมา แล้วดวงกลมก็ผุดซ้อนกันขึ้นมาเป็นสายเคลื่อนเข้าหาตัวลูก ในกลางดวงแก้วก็มีองค์พระผุดซ้อนกันเป็นสายเคลื่อนตัวขึ้นมา แล้วก็มาซ้อนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับลูก ตอนที่องค์พระผุดซ้อนกันขึ้นมา ลูกก็มองไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้สึกเมื่อย แต่กลับมีความรู้สึกเต็มเปี่ยมความสุขทุกสัมผัส ปีติสุขจนน้ำตาไหล อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ครั้งแรกๆเมื่อมีอาการแบบนี้ ลูกจะลืมตาทันที ถ้าเมื่อใดที่เกิดขึ้นแบบแรงมากๆ ลูกก็จะนึกถึงมหาปูชนียาจารย์ เพราะลูกรู้สึกว่ามันน่ากลัวมากๆค่ะ แต่ครั้งนี้ลูกได้ชนะสิ่งนี้แล้ว เพียงแค่ลูกหยุด นิ่ง เฉย อย่างเบา สบาย โดยไม่นึกถึงอะไรทั้งสิ้น มีอะไรก็เฉย ไม่ลุ้น ไม่ตกใจ... อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
