Mobile Versionสมาธิ(Meditation) กฏแห่งกรรม
ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 8 และ 9 มีนาคม พ.ศ. 2559
Case Study โยมพ่อสุเทพ ตอนที่ 2
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะคำถามข้อที่ 2. ในพุทธันดรที่ผ่านมา...ลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร และมีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรมครับ
ในพุทธันดรที่ผ่านมาตัวลูกได้เกิดเป็น “ กุลบุตรสุดหล่อผู้มีความเฉลียวฉลาด ” อยู่ในครอบครัวของนายทหารระดับสูง
คำตอบ...สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้นตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วยเหมือนกัน เรื่องก็มีอยู่ว่า...
ย้อนไปในพุทธันดรที่ผ่านมาตัวลูกได้เกิดเป็น “ กุลบุตรสุดหล่อผู้มีความเฉลียวฉลาด ” อยู่ในครอบครัวของนายทหารระดับสูง...ที่ประจำการอยู่ในหัวเมืองชายแดนแห่งหนึ่งทางทิศเหนือของแคว้นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช)
ตัวลูกชอบเรียนรู้ ชอบศึกษาตำราโบราณที่กล่าวถึงเกี่ยวกับเรื่องดวงดาว จักรวาล และการกำเนิดโลกและเมื่อตัวลูกเติบใหญ่ขึ้น...ด้วยอัธยาศัยที่ชอบเรียนรู้ ชอบศึกษา และชอบอ่านตำราต่างๆ อยู่เป็นประจำ จึงทำให้ตัวลูกได้กลายเป็นผู้ใหญ่ในร่างเด็ก คือ...มีความเฉลียวฉลาด รอบรู้ มีเหตุมีผล อีกทั้ง...ยังมีความคิดเป็นระบบมากกว่าเด็กทั่วๆ ไปอีกด้วย
ซึ่งตำราที่ตัวลูกมักจะชอบอ่าน ชอบศึกษา และให้ความสำคัญเป็นพิเศษนั้นก็คือ...ตำราโบราณที่กล่าวถึงเกี่ยวกับเรื่องดวงดาว จักรวาล และการกำเนิดโลก แต่ไม่ได้เกี่ยวกับโหราศาสตร์ ที่ตัวลูกรู้สึกชอบเป็นพิเศษนั้น...ทั้งนี้ก็เป็นเพราะเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้ดูจะเป็นเรื่องลึกลับ เหนือจินตนาการ และน่าศึกษาค้นคว้าหาคำตอบเป็นอย่างมากนั่นเอง
ตัวลูกชอบดูดวงดาวบนท้องฟ้าในยามราตรีอยู่เป็นประจำ อีกทั้งยังมีความคิดเกิดขึ้นมาในใจเสมอๆ ด้วยว่าดวงดาวเหล่านี้จะต้องมีความหมายและนัยยะอะไรเก็บซ่อนเอาไว้อย่างแน่นอนแต่ด้วยความที่ตำราโบราณดังกล่าว ซึ่งกล่าวถึงเรื่องดวงดาว จักรวาล และการกำเนิดโลก แต่ไม่ได้เกี่ยวกับโหราศาสตร์นั้น ยังมีเนื้อหาที่ไม่สมบูรณ์สักเท่าไหร่ จึงทำให้ตัวลูกเองยังมีความรู้สึกคลางแคลงสงสัยเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ติดอยู่ในใจของตัวลูกมาโดยตลอด
แม้ว่า ณ ช่วงเวลานั้น...ตัวลูกเองจะยังไม่เคลียร์คัตชัดเจนในเรื่องเหล่านี้สักเท่าไหร่ก็ตาม แต่ถึงกระนั้น...ตัวลูกก็มักจะชอบดูดวงดาวบนท้องฟ้าในยามราตรีอยู่เป็นประจำ อีกทั้ง...ตัวลูกยังมีความคิดเกิดขึ้นมาในใจเสมอๆ ด้วยว่า “ ดวงดาวเหล่านี้จะต้องมีความหมายและนัยยะอะไรเก็บซ่อนเอาไว้อย่างแน่นอน!!!... ”
นอกจากจะชอบอ่านและศึกษาเกี่ยวกับเรื่องดวงดาวและการกำเนิดโลกแล้ว ตัวลูกยังชอบอ่านตำราเกี่ยวกับเรื่องธรรมะและชอบนั่งสมาธิเป็นอย่างมากอีกด้วยนอกจากตัวลูกจะชอบอ่านและศึกษาเกี่ยวกับเรื่องดวงดาวและการกำเนิดโลกอยู่เป็นประจำแล้ว ตัวลูกยังชอบอ่านตำราเกี่ยวกับเรื่องธรรมะและชอบนั่งสมาธิเป็นอย่างมากอีกด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกเป็นเด็กที่สมบูรณ์พร้อมทั้งความรู้ควบคู่ไปกับคุณธรรมประจำใจ อีกทั้ง...คุณพ่อของลูกยังได้ปลูกฝังให้ตัวลูกมีความจงรักภักดีต่อชาติบ้านเมืองและพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายเสมอมา!!!...
เมื่อเติบใหญ่ตัวลูกได้สมัครเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหาร และสามารถสอบผ่านและเรียนจบจากโรงเรียนเตรียมทหารได้อย่างสบายๆจวบจนกระทั่งเมื่อตัวลูกเติบใหญ่ขึ้นจนเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นแล้ว ตัวลูกก็มีความใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นทหารรับใช้ชาติเหมือนอย่างคุณพ่อของลูก และด้วยความใฝ่ฝันดังกล่าวนี้เอง...จึงทำให้ตัวลูกได้ไปตามล่าหาฝันของตัวเองที่เมืองหลวง...ด้วยการไปสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารนั่นเอง
และหลังจากที่ตัวลูกได้เข้าไปศึกษาร่ำเรียนอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารแล้ว ด้วยสติปัญญาอันชาญฉลาด...มาผนวกกับความรู้ความสามารถและความมุ่งมั่นตั้งใจของตัวลูกแล้ว จึงทำให้ตัวลูกสามารถสอบผ่านและเรียนจบจากโรงเรียนเตรียมทหารได้อย่างสบายๆ อีกทั้ง...คะแนนสอบทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติของตัวลูกยังอยู่ในระดับแนวหน้าของรุ่นอีกด้วย
แม้จะมีภารกิจหน้าที่รัดตัวมากขนาดไหนก็ตามตัวลูกก็มักจะแบ่งเวลามาศึกษาเกี่ยวกับเรื่องธรรมะ นั่งสมาธิ และชอบดูดวงดาวบนท้องฟ้าอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอและด้วยความรู้ความสามารถในระดับหาตัวจับได้ยากของตัวลูกนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกได้รับการคัดเลือกจากส่วนกลางให้มาทำหน้าที่ดูแลเกี่ยวกับเรื่องการจัดระบบระเบียบความเป็นอยู่ของประชาชนตามหัวเมืองต่างๆ ภายในแคว้น ซึ่งตัวลูกเองก็สามารถทำหน้าที่นี้ได้อย่างดีเยี่ยม!!! จนถือได้ว่าเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาแว่นแคว้นเลยทีเดียว
แม้ว่าตัวลูกจะมีภารกิจหน้าที่รัดตัวมากขนาดไหนก็ตาม แต่ตัวลูกก็มักจะแบ่งเวลามาศึกษาเกี่ยวกับเรื่องธรรมะ นั่งสมาธิ และชอบดูดวงดาวบนท้องฟ้าอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ!!!...
ตัวลูกได้รับมอบหมายให้ไปทำหน้าที่ในหัวเมืองชายแดนที่มีความเงียบ สงบ และห่างไกลจากความเจริญทางวัตถุทำให้ตัวลูกสามารถมองเห็นดวงดาวบนท้องฟ้าในยามราตรีได้อย่างชัดเจนตัวลูกจึงรู้สึกชอบและมีความสุขกับการทำหน้าที่อยู่ในหัวเมืองแห่งนี้เป็นอย่างมากจวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา...พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ก็ทรงมีนโยบายที่จะพัฒนาระบบความเป็นอยู่ของประชาชนในหัวเมืองเล็กๆ ซึ่งอาศัยอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองหลวงออกไป!!!...
ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวลูกได้รับมอบหมายให้ไปทำหน้าที่ดังกล่าวอยู่ในหัวเมืองชายแดนแห่งหนึ่ง...ที่มีความเงียบ สงบ และห่างไกลจากความเจริญทางวัตถุ...แต่มีความเจริญทางด้านจิตใจอย่างสูง คือ...ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในแถบนี้จะเป็นคนที่ซื่อๆ ใสๆ และมีจิตใจงดงามเป็นอย่างมาก อีกทั้ง...พื้นที่แถบนี้ยังอยู่ห่างไกลจากผู้คนและไม่ค่อยมีแสงสีสักเท่าไหร่อีกด้วย
เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกสามารถมองเห็นดวงดาวบนท้องฟ้าในยามราตรีได้อย่างชัดเจน และด้วยเหตุนี้เอง...ตัวลูกจึงรู้สึกชอบและมีความสุขกับการทำหน้าที่อยู่ในหัวเมืองแห่งนี้เป็นอย่างมาก
ทางส่วนกลางได้เรียกตัวลูกให้กลับมายังเมืองหลวงเพื่อไปช่วยวางแผนพัฒนาระบบความเป็นอยู่ของประชาชนภายในแคว้นของพระราชาผู้มีศิลปะในหัวใจแต่หลังจากที่ตัวลูกได้ไปประจำการอยู่ที่หัวเมืองแห่งนั้นได้ไม่นาน ทางส่วนกลางก็ได้เรียกตัวลูกให้กลับมายังเมืองหลวง ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะทางแคว้นของพระราชาผู้มีศิลปะในหัวใจ ซึ่งเป็นแคว้นที่อยู่ติดกันทางทิศเหนืออยากให้ทางแคว้นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ได้ช่วยส่งคนเก่งๆ ไปช่วยวางแผนพัฒนาระบบความเป็นอยู่ของประชาชนภายในแคว้นของตัวเองบ้าง
เมื่อเป็นเช่นนี้...ทางส่วนกลางจึงได้เรียกตัวลูกให้กลับมารับนโยบายในเรื่องนี้ ก่อนที่จะมอบหมายให้ตัวลูกเดินทางไปยังแคว้นของพระราชาผู้มีศิลปะในหัวใจนั่นเอง
ในช่วงภาวะสงครามระหว่างแคว้นตัวลูกก็ถูกเรียกตัวให้กลับมาช่วยกันวางแผนทางด้านต่างๆ ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่ดังกล่าวนี้อย่างสุดกำลังความสามารถเลยทีเดียว
ภายหลังจากที่ตัวลูกได้ไปช่วยวางแผนพัฒนาระบบความเป็นอยู่ของประชาชนภายในแคว้นของพระราชาผู้มีศิลปะในหัวใจได้สักระยะหนึ่งแล้ว ก็ได้เกิดภาวะสงครามขึ้นระหว่างแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) กับแคว้นกันชนฝั่งทิศใต้ (หรือแคว้นของพระราชาผู้เกะกะเกเร) และในช่วงภาวะสงครามระหว่างแคว้นนี้เอง...ตัวลูกก็ถูกเรียกตัวให้กลับมาช่วยกันวางแผนทางด้านต่างๆ เกี่ยวกับเรื่องการรบไม่ว่าจะเป็น...เรื่องการจัดสรรกำลังพล, การส่งเสบียงอาหาร หรือการบุกเข้าโจมตีข้าศึก เป็นต้น ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่ดังกล่าวนี้อย่างสุดกำลังความสามารถเลยทีเดียว
เมื่อสงครามระหว่างแคว้นได้สงบลงพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายก็ได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่แล้วก็เสด็จออกผนวชจวบจนกระทั่งเมื่อสงครามระหว่างแคว้นได้สงบลงแล้วในเวลาต่อมา...พระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายก็ได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่แล้วก็เสด็จออกผนวช!!!...
ตัวลูกเกิดความรู้สึกสงสัยขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจว่า ทำไมพระราชาผู้มีความเพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่างถึงได้ทรงตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่เสด็จออกผนวชเช่นนี้ทันทีที่ตัวลูกได้ทราบข่าวการเสด็จออกผนวชของพระราชาแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกสงสัยขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจว่า... “ ทำไม...พระราชาผู้มีความเพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง...ถึงได้ทรงตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่เสด็จออกผนวชเช่นนี้ แสดงว่าการออกบวชเป็นพระภิกษุนั้น...จะต้องมีอะไรที่พิเศษหรือประเสริฐกว่าการเป็นพระราชาอย่างแน่นอนถ้าไม่เช่นนั้น...พระองค์จะเสด็จออกผนวชทำไม ” ซึ่งความรู้สึกสงสัยดังกล่าวนี้...ก็ได้ติดค้างอยู่ภายในใจของตัวลูกเรื่อยมา
ตัวลูกได้มีโอกาสไปฟังธรรมและสนทนาธรรมกับพระเถระ ทำให้เกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเป็นอย่างมากจวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา...เมื่อตัวลูกได้มีโอกาสไปฟังธรรมและสนทนาธรรมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเป็นอย่างมากไม่ว่าจะเป็น...เรื่องของบุญบาป เรื่องกฎแห่งกรรม รวมไปถึงเรื่องเป้าหมายชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นต้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง!!!...เมื่อตัวลูกได้ฟังธรรมะที่เกี่ยวกับเรื่องภพภูมิต่างๆ รวมไปถึงเรื่องการกำเนิดโลกและจักรวาลตามหลักธรรมคำสอนที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนาจากพระเถระด้วยแล้ว ตัวลูกก็ยิ่งรู้สึกชื่นชอบและประทับใจเป็นอย่างมาก ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...พระเถระสามารถเทศน์สอนเรื่องราวดังกล่าวได้อย่างมีเหตุมีผล อีกทั้ง...ยังถ่ายทอดได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง...แบบที่ตัวลูกไม่เคยได้ยินได้ฟังจากที่ไหนมาก่อนเลยในชีวิต
พระเถระได้เมตตาชี้แนะแนวทางในทำนองที่ว่าถ้าหากทุกคนได้ปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกายความรู้ความเข้าใจในธรรมะทั้งปวงจะยิ่งลุ่มลึกและละเอียดลึกซึ้งมากขึ้นเข้าไปอีกไม่เพียงแค่นั้น...พระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ยังได้เมตตาชี้แนะแนวทางที่จะศึกษาธรรมะให้แจ่มแจ้งยิ่งๆ ขึ้นไปอีกในทำนองที่ว่า...
ถ้าหากทุกคนได้ปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งพระธรรมกายนี้มีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกๆ คน และได้มาศึกษาเรียนรู้วิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ความรู้ความเข้าใจในธรรมะทั้งปวงจะยิ่งลุ่มลึก!!!…และละเอียดลึกซึ้งมากขึ้นเข้าไปอีกแต่การที่ใครจะมาศึกษาวิชชาธรรมกายได้นั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะบุคคลผู้นั้นจะต้องปลอดกังวล โดยจะต้องทิ้งทุกอย่าง...วางทุกสิ่ง...นิ่งอย่างเดียว ซึ่งชีวิตในเพศสมณะผู้นุ่งห่มครองผ้ากาสาวพัสตร์นั้น ได้ชื่อว่า...เป็นเพศภาวะที่ปลอดกังวลและเกื้อกูลต่อการประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในมากที่สุด
ดังนั้น!!!...การออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาจึงเป็นหนทางอันประเสริฐและเกื้อกูลต่อการศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง
เมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง ตัวลูกก็สามารถออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาตามที่ตัวลูกตั้งใจเอาไว้ได้ในที่สุดทันทีที่ตัวลูกได้ยินได้ฟังธรรมะ...ที่พระเถระได้เมตตาชี้แจงแสดงให้เห็นชัดและชักชวนให้อยากปฏิบัติเช่นนี้แล้ว ตัวลูกก็เกิดแรงบันดาลใจอย่างแรงกล้า และมีความปรารถนาอยากที่จะออกบวชเพื่อศึกษาธรรมะอย่างสุดๆ และด้วยความปรารถนาดังกล่าวนี้เองจึงทำให้ตัวลูกเริ่มจัดระบบระเบียบและวางแผนชีวิตใหม่ เพื่อที่ตัวลูกจะได้สะสางและเคลียร์ภารกิจหน้าที่การงานต่างๆ ที่ตัวลูกรับผิดชอบอยู่ให้หมดไป
จวบจนกระทั่ง...เมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง ตัวลูกก็สามารถออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาตามที่ตัวลูกตั้งใจเอาไว้ได้ในที่สุด!!!
ตัวลูกถูกคัดเลือกจากหมู่คณะให้มาช่วยงานวางระบบการเผยแผ่ธรรมะตามหัวเมืองต่างๆเมื่อตัวลูกออกบวชแล้วตัวลูกก็ได้ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้ควบคู่ไปกับการประพฤติปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่เต็มกำลังเรื่อยมา ด้วยใจที่มุ่งมั่นปรารถนาอยากที่จะเข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ เพื่อที่จะได้มีโอกาสไปศึกษาวิชชาธรรมกายกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) นั่นเอง
แต่ภายหลังจากที่ตัวลูกบวชไปได้ไม่นาน...พระเถระก็ได้มีนโยบายให้พระภิกษุภายในวัดออกไปเผยแผ่ธรรมะตามหัวเมืองต่างๆ ซึ่งตัวลูกเองก็ถูกคัดเลือกจากหมู่คณะให้มาช่วยงานวางระบบการเผยแผ่ธรรมะในครั้งนี้ด้วย
ตัวลูกรู้สึกตกใจ และกังวลใจเป็นอย่างมากที่จะต้องมารับหน้าที่อันยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ เพราะตัวลูกเองเพิ่งจะออกบวชได้ไม่นานเมื่อตัวลูกทราบว่า...ตัวลูกเองถูกคัดเลือกจากหมู่คณะให้มาช่วยงานเผยแผ่ธรรมะ ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกตกใจ และกังวลใจเป็นอย่างมาก...ที่จะต้องมารับหน้าที่อันยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ ที่ตัวลูกมีความรู้สึกเช่นนี้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวลูกเองเพิ่งจะออกบวชได้ไม่นานอีกทั้ง...ตัวลูกก็มีความมุ่งมั่นตั้งใจและปรารถนาอยากที่จะปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่เต็มกำลัง เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ แต่ถ้าตัวลูกต้องมารับผิดชอบงานเผยแผ่ธรรมะซึ่งเป็นภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่อย่างนี้...เวลาในการประพฤติปฏิบัติธรรมของตัวลูกก็จะลดน้อยถอยลงไปตามลำดับซึ่งก็จะทำให้ตัวลูกไม่สามารถทำได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง...ตามที่ตัวลูกได้ตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่แรก!!!
เมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปจนอายุสังขารของตัวลูกเริ่มมากขึ้น
พระเถระได้เมตตาอนุญาตให้ตัวลูกวางงานทุกอย่างลงเพื่อที่ตัวลูกจะได้เอาเวลาที่ เหลืออยู่ไปประพฤติปฏิบัติธรรมได้อย่างเต็มที่เต็มกำลังแม้ว่าตัวลูกจะมีความรู้สึกเช่นนั้นเกิดขึ้นมาอยู่ภายในใจก็ตาม แต่ด้วยความเคารพรักในพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ที่มีอยู่อย่างเปี่ยมล้นอยู่ในดวงใจ จึงทำให้ตัวลูกได้ตั้งใจทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากหมู่คณะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง...ควบคู่ไปกับการประพฤติปฏิบัติธรรมเรื่อยมา
จวบจนกระทั่ง...เมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไป จนอายุสังขารของตัวลูกเริ่มมากขึ้นแล้วด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจรับบุญช่วยเหลืองานพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันของตัวลูกนี้เอง...จึงทำให้พระเถระได้เมตตาอนุญาตให้ตัวลูกวางงานทุกอย่างลงเพื่อที่ตัวลูกจะได้เอาเวลาที่เหลืออยู่...ไปประพฤติปฏิบัติธรรมได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง
ตัวลูกได้มีโอกาสไปศึกษาวิชชาธรรมกายกับพระเถระ ซึ่งก็เป็นผลทำให้ได้มีโอกาสเรียนรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตที่ละเอียดลึกซึ้งตามที่ได้เคยตั้งความปรารถนาเอาไว้ตั้งแต่ต้นและด้วยความเพียรที่ประกอบอย่างถูกหลักวิชชา จึงเป็นผลทำให้ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วในที่สุด!!!...ตัวลูกก็สามารถหยุดใจจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้นั่นเอง
ไม่เพียงแค่นั้น...ตัวลูกยังได้มีโอกาสไปศึกษาวิชชาธรรมกายกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) อีกด้วย ซึ่งก็เป็นผลทำให้...ตัวลูกมีความรู้สึกสุขใจเป็นอย่างมาก...ที่ได้มีโอกาสเรียนรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตที่ละเอียดลึกซึ้ง ตามที่ตัวลูกได้เคยตั้งความปรารถนาเอาไว้ตั้งแต่ต้น
พระ เถระจึงได้เมตตาให้ตัวลูกเดินทางออกไปทำหน้าที่เผยแผ่และเทศน์สอนธรรมะให้กับมหาชนผู้มีบุญทั้งหลายตามหัวเมืองต่างๆ ภายในแคว้น
ซึ่งตัวลูกก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่นี้ด้วยความสุขใจอย่างเต็มที่เต็มกำลัง เรื่อยมาในเวลาต่อมา...พระเถระก็ได้เล็งเห็นถึงอุปนิสัยของตัวลูกที่ชอบถ่ายทอดธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลายเมื่อเป็นเช่นนี้...พระเถระจึงได้เมตตาให้ตัวลูกเดินทางออกไปทำหน้าที่เผยแผ่และเทศน์สอนธรรมะให้กับมหาชนผู้มีบุญทั้งหลายตามหัวเมืองต่างๆ ภายในแคว้น ซึ่งตัวลูกก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่นี้...ด้วยความสุขใจอย่างเต็มที่เต็มกำลังเรื่อยมา
แล้วในที่สุด!!!...ตัวลูกก็ได้ไปปักหลักเผยแผ่ธรรมะอยู่ที่หัวเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นหัวเมืองที่ตัวลูกชอบมาก และ ณ ที่หัวเมืองแห่งนี้นี่เอง...ตัวลูกก็ได้เทศน์สอนและชักชวนให้มหาชนทั้งหลายได้ประพฤติปฏิบัติธรรมจนเป็นสัมมาทิฏฐิ...และออกบวชกันอย่างมากมาย
มหาชนทั้งหลายยังได้ร่วมแรงร่วมใจกันสร้างวัดให้เกิดขึ้นเพื่อเป็นศูนย์รวมใจให้กับพวกเขาเองอีกด้วย
ซึ่งต่อมาวัดแห่งนี้ก็ได้กลายเป็นวัดต้นแบบแห่งการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายอีกแห่งหนึ่งในยุคนั้นไม่เพียงแค่นั้น!!!...มหาชนทั้งหลายยังได้ร่วมแรงร่วมใจกันสร้างวัดให้เกิดขึ้น เพื่อเป็นศูนย์รวมใจให้กับพวกเขาเองอีกด้วยซึ่งต่อมา วัดแห่งนี้ก็ได้กลายเป็นวัดต้นแบบแห่งการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายอีกแห่งหนึ่งในยุคนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูก เกิดความรู้สึกปลื้มปีติภาคภูมิใจ อีกทั้ง...ยังตั้งใจทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะอยู่ที่หัวเมืองแห่งนี้ไปจนตลอดชีวิต
และเมื่อตัวลูกละอัตภาพจากโลกนี้ไปแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม…สมกับเป็นยอดนักรบกล้าแห่งกองทัพธรรม!!!...
ส่วนว่าเรื่องราวต่อไปจะมีรายละเอียดเป็นอย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
พิมพ์บทความนี้
