Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 4 เมษายน พ.ศ.2556
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 4
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 4เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ที่ออกอากาศทางช่อง DMCเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระ หรือกลับเข้ามาสู่ร่มผ้ากาสาวพัสตร์อีกครั้งหนึ่งแล้ว ตัวลูกก็ได้มุ่งมั่นตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง ควบคู่ไปกับการประพฤติปฏิบัติธรรม และทบทวนธรรมะที่ตัวลูกได้เคยศึกษาร่ำเรียนมา ในสมัยที่ยังเป็นสามเณรอย่างเต็มที่เต็มกำลังมีสาธุชนจำนวนมากมากราบและสนทนาพูดคุยกับตัวลูกอยู่เป็นประจำและหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ออกบวชได้ไม่นาน ข่าวการกลับมาบวชของตัวลูกก็ได้แพร่สะพัดออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้มีสาธุชนจำนวนมาก ที่มีความศรัทธาในตัวลูกตั้งแต่ครั้งเก่าก่อน ในสมัยที่ตัวลูกยังเป็นสามเณร ได้พากันมากราบและสนทนาพูดคุยกับตัวลูกอยู่เป็นประจำและเมื่อมีสาธุชนจำนวนมากได้แวะเวียนกันมากราบตัวลูกในภพชาตินั้น บ่อยเข้า บ่อยเข้า จึงทำให้ตัวลูกเกิดความรู้สึกขึ้นมาในใจว่า “ถ้าหากเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ตัวลูกคงจะไม่สามารถบำเพ็ญสมณธรรมได้อย่างเต็มที่อย่างแน่นอน” และเมื่อความรู้สึกเช่นนี้ได้เกิดขึ้นมาภายในใจของตัวลูกแล้ว ตัวลูกจึงได้พยายามคิดหาทางออก หรือวิธีการแก้ไขปัญหาดังกล่าวเรื่อยมาตัวลูกคิดที่จะปลีกวิเวกไปอยู่ในสถานที่ที่ห่างไกลจากตัวเมืองหลวงแล้วในที่สุด ตัวลูกก็เกิดความคิดใสๆ ขึ้นมาว่า “ตัวลูกควรที่จะปลีกวิเวกไปอยู่ในสถานที่ที่ห่างไกลจากตัวเมืองหลวงของแคว้น เพื่อที่ตัวลูกจะได้มีโอกาสบำเพ็ญสมณธรรมได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง”เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น คิดได้เช่นนี้แล้ว ตัวลูกจึงไม่รอช้า ได้เข้าไปกราบขออนุญาตพระอาจารย์ที่อบรมดูแลตัวลูก เพื่อเดินทางไปปลีกวิเวก และบำเพ็ญสมณธรรมที่วัดป่าแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นวัดสาขาของหมู่คณะ ที่อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองหลวงของแคว้น ในทันทีตัวลูกได้เข้าไปกราบขออนุญาตพระอาจารย์เพื่อเดินทางไปปลีกวิเวกทันทีที่พระอาจารย์ที่อบรมดูแลตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ทราบถึงความตั้งใจอันดีงามของตัวลูกแล้ว ตัวท่านจึงได้อนุมัติและให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ อีกทั้งตัวท่านยังอนุญาตให้ตัวลูกไปปลีกวิเวก และบำเพ็ญสมณธรรมที่วัดป่าแห่งนั้นด้วยความเต็มใจ และปลื้มใจเป็นอย่างมากอีกด้วยและก่อนที่ตัวลูกในภพชาตินั้น จะออกเดินทางไปยังวัดป่าแห่งนั้น เพื่อบำเพ็ญสมณธรรม ตัวลูกก็ได้กำชับเชิงขอร้องเพื่อนสหธรรมิกของลูกทุกๆ รูปในทำนองที่ว่า “ตัวลูกอยากที่จะมีเวลาให้กับการบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ดังนั้นขอให้ทุกรูปอย่าได้บอกกับใครว่า ตัวลูกได้เดินทางไปอยู่ ณ ที่ไหน เพราะตัวลูกไม่อยากให้ใครตามไปหาตัวลูกถึงที่วัดป่าแห่งนั้นเลย”ตัวลูกได้ขอร้องเพื่อนสหธรรมิกของลูกทุกๆ รูปไม่ให้บอกใครหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้กำชับเพื่อนสหธรรมิกของลูกทุกๆ รูปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวลูกก็ได้มุ่งหน้าออกเดินทางไปยังวัดป่าแห่งนั้น ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจอย่างแรงกล้าว่า “ตัวลูกจะต้องหาที่พึ่งที่ระลึกภายในให้กับตนเองให้ได้”และเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เดินทางไปถึงที่วัดป่าแห่งนั้นแล้ว ตัวลูกก็ได้พบกับความสงบและความสงัดตามที่ตัวลูกปรารถนาเอาไว้ แล้วตัวลูกก็ไม่รอช้า ได้ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมและประกอบความเพียรตามหลักวิชชา ที่ตัวลูกได้เคยร่ำเรียนมาจากพระเถระ ในยุคนั้นในทันทีในที่สุดตัวลูกก็ได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้หมั่นประกอบความเพียรอย่างถูกหลักวิชชามากเข้า มากเข้า ในที่สุดผลแห่งความพากเพียรพยายาม ที่ตัวลูกได้ทุ่มเททำมาอย่างตลอดต่อเนื่อง ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวลูกสามารถหยุดใจ จนได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้นั่นเองในเวลาต่อมาก็ได้มีพระภิกษุรูปหนึ่ง ซึ่งประจำอยู่ที่วัดใหญ่ของหมู่คณะในยุคนั้น ได้เดินทางมาหาตัวลูกถึงที่วัดป่าแห่งนั้น เพื่อนำข่าวดีที่พิเศษสุดมาแจ้งให้ตัวลูกได้รู้ ทันทีที่พระภิกษุรูปนั้นได้มาเจอกับตัวลูกในภพชาตินั้นแล้ว ตัวท่านก็ได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับทางวัดใหญ่ของหมู่คณะในยุคนั้น ให้ตัวลูกฟังในทำนองที่ว่าทางวัดใหญ่มีนโยบายเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปยังแคว้นต่างๆ“ในตอนนี้พระเถระในยุคนั้น มีนโยบายที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย ไปยังแคว้นต่างๆ และเมื่อคณะสงฆ์ภายในวัด รับนโยบายดังกล่าวมาจากพระเถระแล้ว คณะสงฆ์ก็ได้มาประชุมปรึกษาหารือร่วมกัน เพื่อเฟ้นหาบุคคลที่มีความรู้ความสามารถ ที่จะทำหน้าที่ไปเผยแผ่ธรรมะยังต่างแคว้นซึ่งหลังจากที่คณะสงฆ์ภายในวัดใหญ่ของหมู่คณะในยุคนั้น ได้ประชุมปรึกษาหารือร่วมกันแล้ว คณะสงฆ์ต่างก็มีความเห็นพ้องตรงกันว่า ตัวลูกเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อม และเต็มเปี่ยมไปด้วยภูมิรู้ภูมิธรรม อีกทั้งตัวลูกยังมีพรรษากาลที่มากพอสมควรแล้ว ดังนั้นตัวลูกจึงเป็นผู้ที่เหมาะสม กับการทำหน้าที่ไปเผยแผ่ธรรมะยังต่างแคว้น เป็นอย่างมากคณะสงฆ์อยากให้ตัวลูกตัดสินใจเลือกด้วยความสมัครใจและเมื่อคณะสงฆ์ลงมติเป็นเอกฉันท์และเห็นพ้องต้องกันเช่นนั้นแล้ว คณะสงฆ์จึงได้มอบหมายให้ตัวท่านหรือพระภิกษุรูปนั้น มาทำหน้าที่เป็นสมณทูตและนำข่าวนี้มาแจ้งให้กับตัวลูกได้ทราบ เพื่อให้ตัวลูกได้พิจารณาและตัดสินใจด้วยตัวลูกเองว่า ตัวลูกอยากที่จะมาทำหน้าที่ดังกล่าวนี้หรือไม่ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคณะสงฆ์ก็ไม่ได้บีบบังคับตัวลูกแต่อย่างใด เพราะคณะสงฆ์อยากที่จะให้ตัวลูกตัดสินใจเลือก ด้วยความสมัครใจของตัวลูกเอง”ทันทีที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้รับฟังข่าวอันเป็นมงคลจากพระภิกษุรูปนั้นแล้ว ตัวลูกจึงได้หวนกลับไประลึกนึกถึงความหลัง เมื่อครั้งที่ตัวลูกยังเป็นสามเณรน้อย ซึ่งในครั้งนั้น ตัวลูกเคยตั้งความปรารถนาเอาไว้ว่า “ขอให้ตัวลูกเป็นผู้ที่สามารถรองรับงานเผยแผ่ธรรมะได้ตามที่พระเถระปรารถนา และขอให้ตัวลูกเป็นที่ชื่นชมอนุโมทนาของพระเถระ และมหาชนทั้งหลาย”ตัวลูกได้หวนกลับไปนึกถึงความหลังเมื่อครั้งที่ยังเป็นสามเณรน้อยและเมื่อความหลังครั้งเก่าก่อน ได้เกิดขึ้นมาในความคิดของตัวลูกในภพชาตินั้นเช่นนี้แล้ว ตัวลูกจึงได้กลับมาคิดพิจารณาไตร่ตรองว่า “ณ บัดนี้ โอกาสทองที่ตัวลูกเคยใฝ่ฝันเอาไว้ได้มาอยู่ตรงหน้าของตัวลูกแล้ว เพราะฉะนั้นตัวลูกไม่ควรที่จะปล่อยโอกาสทองนี้ให้หลุดลอยไป ตัวลูกควรที่จะคว้าโอกาสทองนั้นเอาไว้ เพื่อสานฝันที่ตัวลูกได้เคยตั้งใจไว้ให้เป็นจริง”
หลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้คิดพิจารณาไตร่ตรองอย่างถ้วนถี่ดีแล้ว ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ พร้อมกับรับอาสาทำหน้าที่ที่หมู่คณะมอบหมายให้อย่างไม่ลังเล จากนั้นตัวลูกก็ได้เดินทางกลับไปยังวัดใหญ่ของหมู่คณะในยุคนั้น พร้อมกับสมณทูต หรือพระภิกษุรูปนั้นในทันทีตัวลูกได้เข้าไปกราบพระเถระเพื่อรับฟังโอวาทและแนวทางในการไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะยังต่างแคว้นเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เดินทางกลับมาถึงวัดใหญ่ของหมู่คณะในยุคนั้น เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวลูกก็ได้เข้าไปกราบพระเถระ เพื่อรับฟังโอวาทและแนวทางในการไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะยังต่างแคว้นเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้รับฟังโอวาทและแนวทางในการไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะยังต่างแคว้นจากพระเถระในยุคนั้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกซาบซึ้งใจและปลาบปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก ที่ได้มีโอกาสมารองรับงานและรับฟังโอวาทจากพระเถระโดยตรงตัวลูกพร้อมกับคณะทีมงานเผยแผ่ธรรมะได้ออกเดินทางไปยังแคว้นแห่งหนึ่งภายหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เตรียมการทุกอย่างเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวลูกพร้อมกับคณะทีมงานเผยแผ่ธรรมะ ก็ได้ออกเดินทางไปยังแคว้นแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นแคว้นที่อยู่ห่างไกลจากพระพุทธศาสนาในทันทีทันทีที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เดินทางไปถึงแคว้นดังกล่าวแล้ว ตัวลูกก็ได้ทราบว่า “มหาชนทั้งหลายที่อาศัยอยู่ภายในแคว้นแห่งนั้น ยังไม่มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลย” แต่ถึงกระนั้น ตัวลูกในภพชาตินั้น ก็ไม่ได้รู้สึกหวั่นไหว แต่ตัวลูกกลับคิดว่า ถ้าอย่างนั้นจะต้องปฏิวัติมุ่งมั่นตั้งใจทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะ ให้กับมหาชนที่อาศัยอยู่ภายในแคว้นแห่งนั้นอย่างเต็มที่เต็มกำลัง อีกทั้งตัวลูกในภพชาตินั้น ยังได้ช่วยไขข้อข้องใจและตอบข้อสงสัยต่างๆ ของมหาชนเหล่านั้น ที่หลั่งไหลมาประดุจสายน้ำ ได้อย่างเคลียร์คัตชัดเจนและแจ่มแจ้งในทุกๆ ประเด็นอีกด้วยตัวลูกได้ช่วยไขข้อข้องใจและตอบข้อสงสัยต่างๆ ของมหาชนเหล่านั้นและเมื่อข้อสงสัยต่างๆ ได้หมดไปจากใจของมหาชนเหล่านั้นแล้ว จึงเป็นผลทำให้มหาชนเหล่านั้น พร้อมที่จะเปิดใจเรียนรู้หลักธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนา ที่ตัวลูกในภพชาตินั้น จะถ่ายทอดให้กับพวกเขาได้อย่างเต็มที่ เมื่อเป็นเช่นนี้ตัวลูกจึงสามารถเผยแผ่ธรรมะให้เข้าไปสู่ใจของมหาชนทั้งหลาย ที่อาศัยอยู่ภายในแคว้นแห่งนั้นได้อย่างกว้างขวางเลยทีเดียวตัวลูกได้กลับมากราบถวายรายงานให้พระเถระในยุคนั้นได้ทราบหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น สามารถเผยแผ่ธรรมะออกไปได้อย่างกว้างขวางแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับมากราบถวายรายงานให้พระเถระในยุคนั้นได้ทราบ ด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจและปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก ที่ได้นำความสำเร็จมาถวายแด่พระเถระและเมื่อพระเถระในยุคนั้น ได้ทราบถึงเรื่องราวการทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะจากตัวลูก แล้ว ตัวท่านก็ชื่นชมยินดีและอนุโมทนาสาธุการ พร้อมกับให้โอวาทและแนวทางในการเผยแผ่ธรรมะให้เข้าไปสู่ใจของมหาชนในแคว้นแห่งนั้นยิ่งๆ ขึ้นไป นอกจากนั้นพระเถระ ในยุคนั้น ยังได้เมตตาสอบถามถึงผลการปฏิบัติธรรม พร้อมกับย้ำเตือนและให้โอวาทเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมแก่ตัวลูกในทำนองที่ว่าพระเถระได้ให้โอวาทเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมแก่ตัวลูก“ให้ตัวลูกหมั่นนั่งสมาธิ และประคองใจรักษาธรรมะภายในที่ตัวลูกได้เข้าถึงเอาไว้อยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าตัวลูกจะต้องลุยรับบุญเผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนเป็นจำนวนมากก็ตาม แต่ตัวลูกก็ต้องอย่าขาดการประพฤติปฏิบัติธรรม โดยตัวลูกจะต้องยังประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมไปด้วยกัน”หลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้รับฟังโอวาทจากพระเถระในยุคนั้นมาแล้ว ตัวลูกก็ไม่ประมาท ได้หมั่นทำตามโอวาทของพระเถระมาโดยตลอด อีกทั้งตัวลูกยังสามารถรองรับงานเผยแผ่ธรรมะ ตามที่พระเถระท่านมอบหมายได้อย่างดีเยี่ยมเลยทีเดียว เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ตัวลูกในภพชาตินั้น เป็นที่ชื่นชมอนุโมทนาของพระเถระและมหาชนทั้งหลายเรื่อยมา จวบจนกระทั่งตัวลูกในภพชาตินั้นหมดอายุขัยตัวลูกในภพชาตินั้นเป็นที่ชื่นชมอนุโมทนาของพระเถระและมหาชนทั้งหลายและเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นละจากโลกไปแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม และสมภาคภูมิแห่งความเป็นนักรบกล้าของกองทัพธรรมส่วนว่าสาเหตุที่ทำให้พระพ่อของลูก ได้มารับบุญช่วยงานทางด้านต่างประเทศ จะมีรายละเอียดเป็นอย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
http://goo.gl/ASPIm
พิมพ์บทความนี้
