ลูกชายเศรษฐีหนีไปอยู่กับลูกสาวชาวนา, ไอเลิฟยู...หว่อ อ๊าย หนี่...สาวชาวนา

เรื่องราวความรักของลูกชายเศรษฐีกับลูกสาวชาวนา ซึ่งแม้จะไม่ราบรื่นนัก เพราะคุณพ่อสามีไม่พอใจ และโกรธมาก แต่ก็ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง ได้พบกัลยาณมิตรในครอบครัวของสามี และได้มาพบกับหมู่คณะ จนมีอาชีพเป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร สร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง...อุทาหรณ์ของการผูกพยาบาท...วิบากกรรมจากคำพูด และเรื่องน่าสนใจอื่นๆอีกมากหลาย

เช้าเห็น เย็นตาย

เนื่องจากต้องทำมาหากิน เพื่อต่อสู้กับสภาวะของเศรษฐกิจที่ตกต่ำ ครอบครัวหนึ่งได้นำลูกสาวอายุ 2 เดือน ไปฝากสถานรับเลี้ยงเด็ก ภายในวันนั้นปรากฏว่า ลูกของพวกเขาเสียชีวิต พ่อผู้สูญเสียฟ้องร้องสถานรับเลี้ยงเด็ก...เรื่องราวกลับพลิกผัน อวัยวะภายในของเด็กที่นำมาพิสูจน์เพื่อหาสาเหตุการตายถูกสับเปลี่ยน...อะไรคือสาเหตุการตาย ทำไม เด็กน้อยผู้น่าสงสารจึงต้องประสบชะตากรรมที่เลวร้าย...

เมื่อสังขารร่วง...ก็ห่วงบุญ

เรื่องราวของนักสร้างบารมีรุ่นปี พ.ศ.2528 ...คุณพ่อของเธอเคยเป็นนักเลงสุรา แต่กลับใจบวชในช่วงบั้นปลายของชีวิต ชีวิตหลังความตายของท่านจะเป็นอย่างไร ...ลูกชายของเธอเคยบวชพระธรรมทายาท เคร่งครัดในธรรมวินัย แต่เมื่อลาสิกขาไปแล้ว กลับห่างวัดไป และไม่สนใจการสร้างบุญ เป็นเพราะสาเหตุใด และควรจะทำอย่างไร ...และอีกหลายปัญหา ที่มีคำตอบเพียงที่นี่ ที่เดียว...

เลี้ยงลูกไม่ได้อะไร ไปบวชดีกว่า

คุณตาของเธอเบื่อหน่ายชีวิตการครองเรือน จึงไปบวช และเสียชีวิตในเพศสมณะ...คุณแม่ของเธอ นำภัตราหารไปถวายพระเป็นประจำ แต่ต้องฆ่าปลาทำอาหารอยู่เสมอๆ ...คุณพ่อของเธอ ป่วยเป็นโรคร้าย แต่กลับไม่ยอมทานยาที่หมอจัดให้ จนต้องเสียชีวิต...มาร่วมกันศึกษากฎแห่งกรรม จากชีวิตของเธอและคนในครอบครัว ...ผลของบุญ และบาป ที่มีต่อชีวิตหลังความตาย ...

วุฒิการศึกษาไม่สำคัญเท่ากับคุณธรรมความดี

ตระกูลหนึ่ง มีเรื่องราวเล่าสืบกันมาว่า ในสมัยอยุธยาเมื่อครั้งที่พม่าเข้าโจมตีพระนคร บรรพบุรุษของตระกูลเกรงว่าสมบัติจะสูญหาย จึงได้ฝังดินไว้ พร้อมกับก่อสร้างสถูปไว้เพื่อเป็นเครื่องหมาย …คนรุ่นหลัง หลายต่อหลายคนพยายามจะไปขุดสมบัติ แต่ก็ไม่มีใครได้ไปสักคน …เรื่องนี้ จริงหรือไม่ …และเรื่องราวของนักรบแห่งกองทัพธรรม ผู้สละชีวิตทางโลก เพื่อจะเป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา…

แม่ฆ่าตัวตาย สร้างพระแล้วไปไหน

การฆ่าตัวตายเป็นบาปอย่างยิ่ง ทั้งๆที่รู้อย่างนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งได้ตัดสินใจยิงตัวตาย ลูกสาวของเธอได้ทุ่มทำบุญให้เธอด้วยการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และจารึกชื่อเธอที่เสาแก้วพันปี บุญนี้ส่งผลอย่างไร และเหตุใด เธอจึงต้องมาฆ่าตัวตาย...มาร่วมกันหาคำตอบ ในแบบของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

สร้างพระกว่าร้อยองค์

เนื่องจากได้ลูกสาวเป็นกัลยาณมิตร เธอจึงได้มีโอกาสสร้างบารมีกับหมู่คณะ เธอเคยไปปฏิบัติธรรมกับคุณครูไม่ใหญ่บนดอยสุเทพ...ครั้งหนึ่งเธอเคยนั่งสมาธิ มองเห็นองค์พระสว่างจ้า...เคยสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้ตนเอง และบรรพชน สร้างเสาเข็ม สร้างองค์พระแกนกลางในมหาธรรมกายเจดีย์ และได้ร่วมสร้างบุญใหญ่ๆของวัดมาตลอด นอกจากนี้เธอยังเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา อีกด้วย...วันหนึ่ง ความตายก็มาเยือน...ปรโลกของเธอจะเป็นอย่างไร

ลูกครึ่งอิหร่าน บวชและสร้างพระ

ชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อิหร่าน ตอนเด็กๆ เขาเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย ความจำดี มีลักษณะเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็ก ...เนื่องจากคุณพ่อ-คุณแม่ แยกทางกัน เขาได้ไปอยู่กับคุณพ่อซึ่งไม่ใช่ชาวพุทธ แต่เมื่ออายุได้ 21 ปี เขาตัดสินใจบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพราะเห็นว่า เป็นการทำความดีเพื่อทดแทนพระคุณพ่อ-แม่ ซึ่งคุณพ่อของเขาก็อนุญาต และอนุโมทนาบุญด้วย

ฝันถึงบั้งไฟพญานาค

ผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอมักจะฝันว่าได้ไปดำผุดดำว่าย ในแหล่งน้ำแห่งหนึ่ง เหมือนราวกับว่าเธอเป็นเงือก เธอมีความสุขมาก สถานที่นั้นแปลกตา และเธอจะฝันถึงสถานที่แห่งนี้บ่อยมาก...คืนหนึ่ง เธอได้ฝันว่า เห็นพญานาคมากมาย และพญานาคตนหนึ่ง ได้มาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการพ่นบั้งไฟพญานาคให้เธอฟัง เหมือนประหนึ่งว่า จะให้เธอเป็นตัวแทนมาบอกกล่าวให้มนุษย์ทั้งหลายได้รับทราบถึงการมีอยู่จริง และการพ่นบั้งไฟของเหล่าพญานาค...เธอรู้สึกผูกพันกับพญานาคที่มาเล่าเรื่องราวในความฝันครั้งนี้มาก...ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง หรือเป็นเพียงความฝันเป็นตุเป็นตะ...คำตอบ...อยู่ที่นี่แล้ว

แม่เป็นผู้นำบุญ จังหวัดลำพูน

เรื่องราวชีวิตของจิตแพทย์ท่านหนึ่ง...เขาได้พบว่า ส่วนใหญ่คนที่มีปัญหาทางสุขภาพจิต มักเกิดจากการที่ตัวผู้ป่วยไม่สามารถควบคุม หรือทำความเข้าใจปัญหาต่างๆที่เกิดกับตัวเองได้ว่าเกิดจากอะไร ทำไมตัวเองถึงต้องประสบเคราะห์ร้ายกว่าคนอื่น และบางทีมักคิดว่าตัวเองช่างเป็นคนที่โชคร้ายที่สุดในโลก เขาจึงได้นำหลักธรรมคำสอน เกี่ยวกับกฎแห่งกรรมที่ได้จากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ไปถ่ายทอดให้แก่ผู้ป่วยของเขา บ้าง ตอบคำถามข้อข้องใจของผู้ป่วย บ้าง และได้ผลลัพธ์เป็นอย่างดี...