ผู้สวมชุดมหาลดาประสาธน์ พิธีทอดกฐินปี 53

กัลยาณมิตรปูชิตา สุขีวัฒนา หรือที่ทุกคนเรียกขานกันว่า “น้องปู” เธอมีความปรารถนาจะขยายวิชชาธรรมกาย

ปรโลกนิวส์...วันพิพากษา

วันสุดท้ายของชีวิต คือ วันตัดสินการกระทำทั้งชีวิตของเรา ทำดีเป็นนิจไปสุคติ ทำชั่วเป็นปกติไปอบาย

ถนนสายความฝัน

เรื่องราวของทหารแห่งกองทัพธรรม...ผู้เปรียบประดุจช้างศึก ซึ่งแม้ในบางช่วงของชีวิตอาจเผลอใจไปบ้างเหมือนช้างศึกตกหล่ม แต่เมื่อได้ยินเสียงกลองรบก็ฮึกเหิมขึ้นจากหล่มได้ และเข้าสู่สมรภูมิอย่างองอาจ...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของท่าน ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

เมื่อใจนิ่งแบบนักสู้..เราจักผุดรู้ความเป็นขุนรบ

ตอนแรกเธอตั้งใจจะสร้างองค์พระ 10 องค์ แต่ในวันบูชาข้าวพระ หลังจากพระอาจารย์เปิด MV “ใจสู้หรือเปล่า” และให้หลับตาทำใจนิ่งๆ ไว้ที่ศูนย์กลางกาย พอใจเธอนิ่ง ตัวเลขที่แท้จริงก็ปรากฏ เมื่อเลข 100 ผุดขึ้นมา เธอก็รู้ทันทีว่า “เราต้องเป็นขุนรบพระนิพพาน” แล้วเธอก็สร้างพระ 100 องค์เลย

ดูไบและบาห์เรนตื่นเต้นกับการสร้างพระยิ่งกว่าตื่นเหมืองทอง

เมื่อตะวันออกกลางทราบข่าวการปิดเจดีย์ ทุกคนก็ตื่นตัวในการสร้างพระปิดเจดีย์ ยิ่งกว่าตื่นเหมืองทองคำ เช่น ผู้มีบุญชาวบังคลาเทศท่านหนึ่งพอฟังข่าวการสร้างพระจบ ก็ยกมือขอทำทันที

เธอเห็นองค์พระ ตอนฆ่าตัวตาย

เมื่อพบกับความไม่สมหวังในชีวิต ด้วยความคิดน้อยอกน้อยใจ ทำให้เธอคิดสั้น ใช้มีดแทงลงไปที่ท้องของตัวเอง เพื่อหวังจะฆ่าตัวตาย เพื่อไปอยู่กับมารดาผู้ล่วงลับ …แต่ด้วยบุญเก่าที่สร้างมาในอดีตชาติ ทำให้เธอเห็นองค์พระสีทอง จึงอธิษฐานจิตของให้รอดตายเพื่อจะได้มาสร้างพระ แล้วเธอก็รอดตายจริงๆ

ชื่อของฉันมี “บุญ” นำหน้า บุญจึงนำพาให้มาเป็นขุนรบพระนิพพาน

เมื่อคุณครูไม่ใหญ่ให้โอกาส ต่อเวลาให้ผู้มีบุญจากทั่วโลกได้สร้างองค์พระปิดเจดีย์ ทุกคนจึงรีบคว้าโอกาสทำหน้าที่กันสุดฤทธิ์ และเหนือคิดเหนือฝัน เหมือนโอกาสนั้นเกิดมาเพื่อเธอ เธอผู้มี “บุญ” นำหน้าชื่อถึง 3 ท่านแห่งเมืองชิคาโก ได้พร้อมใจกันเลื่อนขั้นเป็นขุนรบพระนิพพานโดยมิได้นัดหมาย

แม้จะเป็นเพียงชาวนาและคนเลี้ยงวัว ขอสลัดความจนให้พ้นตัว ด้วยการ...

สร้างองค์พระ ปิดเจดีย์ : แม้จะมีโอกาสไม่บ่อยครั้งนักที่ชีวิตของลูกจะได้ถือเงินหมื่น จริงอยู่ที่มันอาจจะดูไม่มากสำหรับคนอื่น แต่มันมากสำหรับชาวนาที่ขออาศัยนาคนอื่นทำและคนเลี้ยงวัวผู้อาศัยอยู่ในบ้านไม้อันคร่ำคร่าหลังคาสังกะสี ทานน้ำพริกผักต้มประทังชีวิตแบบพออยู่ แต่ลูกก็ไม่เคยนึกเสียดายเงินก้อนนี้เลย วันข้างหน้าจะมีกินหรือไม่มีกินลูกไม่คิด เพราะลูกเชื่อมั่นว่า ถึงอย่างไรบุญก็ไม่ทอดทิ้งให้ตกระกำลำบากอย่างแน่นอน

ชีวิตรันทดแค่ไหน...ก็ไม่หวั่นไหวในการสร้างพระ

เธอเกิดมามีชีวิตที่แสนลำบาก...พ่อแม่ไม่ต้องการเพราะมีลูกมากแล้ว...พี่น้องก็ไม่รัก หนำซ้ำยังเอาเปรียบและรังแกอีกด้วย...แต่ด้วยจิตใจของยอดนักสร้างบารมี เธอไม่เคยย่อท้อในการทำบุญ นำเงินก้อนเดียวในชีวิตที่หามาได้ด้วยความลำบาก สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และยังเก็บเงินสร้างองค์พระให้กับพ่อแม่อีกด้วย...นอกจากนี้เธอยังทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญ สร้างองค์พระอีกหลายองค์

ลูกครึ่งอิหร่าน บวชและสร้างพระ

ชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อิหร่าน ตอนเด็กๆ เขาเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย ความจำดี มีลักษณะเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็ก ...เนื่องจากคุณพ่อ-คุณแม่ แยกทางกัน เขาได้ไปอยู่กับคุณพ่อซึ่งไม่ใช่ชาวพุทธ แต่เมื่ออายุได้ 21 ปี เขาตัดสินใจบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพราะเห็นว่า เป็นการทำความดีเพื่อทดแทนพระคุณพ่อ-แม่ ซึ่งคุณพ่อของเขาก็อนุญาต และอนุโมทนาบุญด้วย