วิธุรบัณฑิต บำเพ็ญสัจบารมี (๔)
มนุษย์ต่างเสาะแสวงหาความรู้ต่างๆ จากตำรับตำราบ้าง จากประสบการณ์ของคนรุ่นก่อน ผนวกกับประสบการณ์ของตัวเองบ้าง
พบความสุขที่แท้จริงด้วยสมาธิ
ความสุขเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนา แต่มีน้อยคนที่รู้ว่า ความสุข คืออะไรและอยู่ที่ไหน ที่จริงแล้วความสุขมีอยู่ในตัวเรานี่เอง และสามารถค้นพบได้ง่ายๆโดยไม่ต้องเดินทางไปหาที่ไหน และไม่ต้องทุ่มเททรัพย์สินเงินทองอะไรไปแลกมา เพียงแค่นั่งลงแล้วหลับตาทำสมาธิภาวนา ก็จะพบความสุขที่ประณีตยิ่งๆ ขึ้นไปได้ ซึ่งหลายๆคน ที่ทำสมาธิภาวนาอยู่เสมอกล่าวว่า “ไม่นึกเลยว่านั่งสมาธิแล้วจะมีความสุขถึงขนาดนี้”
ชีวิตสมณะ..ชีวิตที่ฝันใฝ่.. ของลูกผู้ชายตัวจริง
ไม่น่าเชื่อว่าจากคนธรรมดาสามัญ แต่เมื่อเข้าสู่การเป็นเพศนักบวชในพระพุทธศาสนาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นพระราชามหาเศรษฐี ข้าราชการทุกระดับ ตลอดจนผู้คนทั้งหลาย ต่างก็ต้องยกมือไหว้พระภิกษุ สามเณร แม้จะเพิ่งบวชได้เพียงวันเดียว
วิธุรบัณฑิตบําเพ็ญสัจจบารมี (4)
ผู้ครองเรือนไม่ควรบริโภคอาหารที่มีรสอร่อยแต่ผู้เดียว ไม่ควรซ่องเสพถ้อยคำให้ติดอยู่ในโลก ที่ไม่เกื้อกูลต่อสวรรค์และนิพพาน เพราะถ้อยคำเช่นนั้น ไม่ทำให้ปัญญาเจริญได้เลย ผู้ครองเรือนพึงเป็นผู้มีศีล สมบูรณ์ด้วยวัตร ไม่ประมาท มีปัญญาเครื่องสอดส่องเหตุผล มีความประพฤติถ่อมตน ไม่เป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว เป็นผู้สงบเสงี่ยม มีวาจาเป็นมิตร
มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - สุวรรณสาม ยอดกตัญญู
พระราชาได้สดับถ้อยคำอันอ่อนโยน จึงดำริว่าบุรุษผู้นี้ แม้ถูกเรายิงด้วยลูกศรล้มลงแล้ว ไม่ด่าบริภาษเรา ยังเรียกหาเรา ด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยนน่ารัก น่าพอใจจึงเสด็จเข้าไปใกล้ สุวรรณสาม ตรัสว่า เราเป็นพระราชา
มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - พระิอินทร์มาเตือนสติ
ู้ประพฤติผิดศีลผิดธรรม ไม่เลี้ยงดูบิดามารดา เป็นคนอกตัญญู ดูหมิ่นผู้มีพระคุณ คนเหล่านี้แหละที่เป็นศัตรูของเรา สุนัขดำจะเคี้ยวกินผู้ที่ไม่มีจิตเมตตา ชอบรังแกเบียดเบียนผู้อื่น ไม่ประกอบ สัมมาอาชีวะ ประพฤติผิดในกาม แสวงหาความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น หมกมุ่นอยู่ในอบายมุข โดยไม่ทำความดีอะไร
เม็ดทองคำ 9 เม็ด มาจากไหน
ชายคนหนึ่ง รับราชการอยู่ในสมัยรัชกาลที่ 6 เป็นผู้ที่มีความเคร่งครัดในศีล และ สวดมนต์ เจริญภาวนา อยู่เป็นนิจ จนบ้านของท่านไม่เคยว่างเว้นจากการมาเยี่ยมเยือนของผู้มีศีลมีธรรม เป็นพระบ้าง เป็นแม่ชีบ้าง เป็นคฤหัสถ์บ้าง พลอยทำให้บรรดาบริวารของท่านได้มีโอกาสนั่งสมาธิกันทุกคน …ด้วยอานุภาพแห่งบุญของท่าน ที่ทำในพระพุทธศาสนา มาทั้งในอดีตและปัจจุบัน ทำให้สมบัติเกิดขึ้น ปรากฏให้เห็นเป็นอัศจรรย์…
ด.ช.พอเพียง ผู้มาจากดุสิตบุรี
ครอบครัวหนึ่ง...ระหว่างที่ภรรยาตั้งครรภ์ สามีได้ฝันว่า ได้ไปเลือกเพชรนิลจินดาในวังแห่งหนึ่ง ต่อมา ได้คลอดบุตรชาย วันที่คลอด สองสามีภรรยาได้พากันสวดมนต์กันในห้องคลอดทั้งครอบครัว...เมื่อเกิดมา ก็ได้เป็นแรงบันดาลใจให้พ่อ-แม่ ทำความดี และได้สร้างบุญกับหมู่คณะตั้งแต่เยาว์วัย...และคำถาม...ก่อนลูกชายของครอบครัวนี้ จะมาเกิด เขามาจากไหน..และ การจารึกชื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ หลวงปู่ ที่เสาแก้ว จะให้อานิสงส์แตกต่างอย่างไรกับการจารึกชื่อบุคคลธรรมดา...
เจ้าเหมียวทำเหต
