ผมอยากทำทุกอย่างให้คุณ

ต่อมาในปี2532 เขาได้หย่าขาดจากภรรยาเรียบร้อย แล้วพาลูกไปเที่ยวอเมริกาอีกครั้ง หลังกลับจากอเมริกา เขาก็พาลูกนั่งรถไปดูคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่ขนาด 24 ไร่ ในย่านที่ไม่ห่างไกลจากเมืองหลวงของประเทศเบลเยี่ยม ขณะเดินชมคฤหาสน์เขาก็เปรยๆ กับลูกว่า “บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ ผมไม่ได้สร้างไว้เพื่ออยู่คนเดียวหรอกนะ”

นึกถึงบุญแล้วปีติใจ

อุทาหรณ์ของนักเลงสุรา...ชายคนหนึ่งเป็นคนเป็นคนโอบอ้อมอารี มีเมตตา เป็นที่รักของญาติพี่น้องทุกคน แต่ข้อเสียของเขา คือ เขาชอบดื่มเหล้ามาก ดื่มเป็นประจำ...ผลที่เขาได้รับทั้งตอนมีชีวิตอยู่ และภายหลังจากตายไปแล้วจะเป็นอย่างไร...วิบากกรรมใดทำให้เส้นเลือดในสมองตีบและแตก ต้องเป็นอัมพฤกษ์...ที่นี่มีคำตอบ

สุดยอดโยมแม่ของผม

เรื่องราวของยอดผู้นำบุญนักสร้างบารมี ที่สร้างบารมีจนวาระสุดท้ายของชีวิต เมื่อละโลกแล้ว ได้มาทำตามหลักวิชชา ได้มาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ และกลับไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ…และกับคำถาม …เหตุใด โดนโกงอยู่เป็นประจำ ทั้งๆที่ไม่เคยคิดโกงใคร …

โรคร้ายหายได้ด้วยอานุภาพบุญ

เพราะความประทับใจใน คุณยายอาจารย์มหารัตนะอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ทำให้เธอมุ่งมั่นสร้างบารมีอย่างเต็มที่ ต่อเนื่องมิได้ขาด …เมื่อถึงคราวเธอต้องเจ็บป่วย ล้มหมอนนอนเสื่อ อานุภาพแห่งบุญก็ช่วยให้เธอหายได้เป็นอัศจรรย์…นอกจากนี้ เธอยังทำหน้าที่ของลูกที่ดี ดูแลแม่ในยามแก่ชรา และเจ็บป่วย อีกทั้งยังทำทุกทางเพื่อให้คุณแม่ของเธอได้มีสุขคติเป็นที่ไป เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว…

พ่อผัวลูกสะใภ้

งานศพคุณแม่มีการสวดอภิธรรมทุกคืน และทำพิธีกงเต็กในวันสุดท้าย และลูกได้ช่วยกันติดรูปงานบุญต่าง ๆ ที่คุณแม่เคยร่วมทำมา ไว้ตามจุดต่าง ๆ ในบ้านที่คุณแม่ชอบอยู่ หลังจากที่คุณแม่เสียชีวิตแล้ว คุณพ่อได้จัดเก็บตู้เสื้อผ้าคุณแม่ และได้พบ

ตีปีกเหมือนไก่

เด็กชายคนหนึ่ง อายุ 9 ขวบ...ช่วงแรกเกิดจนถึง 4 ขวบ ไม่สบายบ่อย มีพัฒนาการช้าในทุกขั้นตอน เวลาดีใจ จะมีอาการตีปีกเหมือนไก่ เวลาไม่ได้ดั่งใจ จะเอาหน้าผากโขกกับพื้นอย่างแรง...พอโตขึ้น ชอบไปโรงเรียน แต่เขียนหนังสือไม่ได้ อ่านหนังสือไม่ออก ชอบพูดคำหยาบ มีอาการเหมือนกับเด็กที่เป็นออทิสติก แต่หลังจากมาร่วมบุญกฐิน ปี 45 เขาก็มีอาการดีขึ้นเป็นอัศจรรย์...เขาเป็นเช่นนี้ เพราะอะไร และควรจะแก้ไขอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่เพราะกรรมพรากลูกเจี๊ยบ