งานตักบาตรพระ จังหวัดขอนแก่น
งานบุญครั้งนี้ เรียกได้ว่า ทั้งพระทั้งโยมปลาบปลื้มกันไม่หยุด ทางด้านคณะสงฆ์ ท่านบอกว่า ช่วงที่ท่านปลื้มสุดๆ ก็คือตอนกล่าวแสดงตนเป็นพุทธมามกะ ช่วงเวลานี้สาธุชนกว่า 50,000คนได้กล่าวโดยพร้อมเพรียงกัน เสียงกล่าวแสดงตนเป็นพุทธมามกะ ดังกระหึ่มกึกก้องไปทั่วทั้งเมืองเลยก็ว่าได้ ได้ยินได้ฟังแล้วทำให้ปลื้มจนขนลุกเลยทีเดียว และไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่า คนมาอยู่รวมกันกว่าครึ่งแสนจะเงียบสงบและศักดิ์สิทธิ์ได้เพียงนี้
ทุกวันนี้ ลูกรู้สึกว่าใจมัน เบาๆ ใสๆ นุ่มๆ ไม่อยากโกรธใคร บางวันตื่นนอนพร้อมกับองค์พระที่ขยายใหญ่ทันทีที่รู้สึกตัว เวลานอนก็หลับในอู่ทะเลบุญ มีความสุขมาก ไม่เคยคิดเลยว่า คนอย่างเราก็ทำได้ เหมือนได้ชีวิตใหม่ที่เพิ่งเริ่มต้นเมื่ออายุ 61ปี
คนอย่างเราก็ทำได้
ล่าสัญญาณเอเลียนบนดาวแดงหลัง "ฟินิกซ์" ลงจอดดาวอังคาร 25 พ.ค.
“รับน้องปลอดเหล้า” ได้ผล ตัวเลขการดื่มรับน้องลดลงกว่าครึ่ง
สุขทั้งกายสุขทั้งใจ ด้วยวิธีง่ายๆ
ทุกวันนี้ ชีวิตลูกเปลี่ยนแปลงไปมาก เปลี่ยนแปลงไปอย่างมีความสุข และมีคุณค่า จากบ้านที่เคยเป็นศูนย์รวมพลคนขี้เมา เปลี่ยนมาเป็นศูนย์รวมนักปฏิบัติธรรม ผู้ปรารถนาความสุขภายในอันไร้ขีดจำกัดแทน แม้ว่าใหม่ๆเพื่อนของลูกจะแซวบ้าง แต่ลูกก็คิดว่าจะพยายามชวนเพื่อนๆ ให้ได้มานั่งสมาธิแบบเราให้ได้
World-PEC "ปะทุ" แล้ว ที่แอฟริกา
บรรยากาศ World-PEC ที่แอฟริกาใต้ เริ่มคึกคักขึ้นมาแล้วค่ะ ใครที่ได้ดู DMC ได้ฟังครูไม่ใหญ่ ก็ชวนไม่ยากเลย แต่ใครที่ยังไม่ติดจานขนาดยักษ์ ลูกและทีมงาน ก็จะไปทำหน้าที่ชักชวนอย่างเต็มความสามารถ เพราะเราคือ “ผู้นำบุญ” ค่ะ เราถึงทางสว่างก่อน เราก็ต้องทำหน้าที่ ชี้ทางสว่างให้กับคนที่ยังหลงทาง
โลกสันติสุขในตัวของเรา
ตอนนั่งสมาธิที่วัด ผมพยายามนั่งให้สบายๆ หลับตาพริ้มๆ และค่อยๆสูดลมหายใจลึกๆ ให้เข้ากับคำพูดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ หายใจเข้าผ่านจมูก แล้วนึกให้มีการเคลื่อนที่ช้าๆ ลงไปยังฐานที่7 ทำนิ่งๆ ฟังเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปเรื่อยๆ แม้ผมจะยังไม่เข้าใจภาษาไทยมากนัก แต่น้ำเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็ช่วยพาผมดำดิ่งเข้าไปยังอีกโลกหนึ่ง เป็นโลกของสันติสุข
หว่อ อ๊าย หนี่...กฐินนี้เพื่อเธอ
ชายคนหนึ่ง เป็นคนรักครอบครัว ทำงานหนักเพื่อให้ครอบครัวสุขสบาย ส่งเสียให้ลูกๆได้เรียนสูงๆ จะได้มีอาชีพที่ดี ไม่ต้องเหนื่อยยากลำบากเหมือนกับเขา...ต่อมา เขาได้ล้มป่วย เป็นมะเร็งปอดระยะที่3 เขาอยากที่จะสร้างบุญใหญ่ ด้วยการเป็นประธานรอง กฐินปี พ.ศ.2549 แต่ขณะนั้นครอบครัวยังไม่พร้อม...เมื่อพร้อมที่จะทำบุญ เขาก็ได้ละโลกเสียแล้ว ภรรยาของเขาได้ทำตามความต้องการของเขา เพื่อให้บุญนี้เป็นเสบียงติดตัวเขาไปทุกภพทุกชาติ
ฝากเร็วได้เร็ว...ฝากช้าได้ช้า
ผมกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆนะครับ ที่ทำให้ผมและครอบครัวได้มีส่วนในบุญใหญ่ สร้างหลังคามหารัตนวิหารคด ผมคิดว่า การทำบุญก็เหมือนกับการฝากเงินกับธนาคาร คือ ถ้าเราฝากเร็ว เราก็จะได้ดอกเบี้ยเร็ว ถ้าฝากช้า ก็จะได้ดอกเบี้ยช้า ครอบครัวของผมเลือกที่จะฝากเร็วครับ
