น้อมใจไว้ในพุทธองค์
เราได้เป็นพระราชาสมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ เป็นใหญ่ในแว่นแคว้น ยินดียิ่งในกรรมของตน นี้เป็นผลแห่งการบูชาด้วยดอกไม้ ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราโปรยดอกไม้ใด ด้วยกรรมนั้นเราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา ในกัปที่ ๘๐ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ มียศอนันต์ สมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ เป็นใหญ่ในทวีปทั้ง ๔ ก็ด้วยอานุภาพแห่งพุทธบูชานั้น
การบูชาพระบรมสารีริกธาตุด้วยจิตเลื่อมใส
การบูชาพระบรมสารีริกธาตุด้วยจิตเลื่อมใสนี้มีอานิสงส์เสมอกับการบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในขณะที่พระองค์ทรงมีพระชนม์อยู่ และด้วยอานิสงส์อันไม่มีประมาณนี้เอง หลังจากละโลกแล้ว ผลบุญนี้จะช่วยปิดอบาย ได้เสวยทิพยสมบัติในเทวโลก และครองจักรพรรดิสมบัติในมนุษยโลก วนเวียนอยู่แต่ในสุคติภูมิ จนกระทั่งบรรลุมรรคผล นิพพาน
พระบรมธาตุในประเทศไทย ตอนที่ 4
พระบรมธาตุในประเทศไทย วัดทุ่งธาตุ สันนิษฐานว่า บรรจุพระบรมธาตุฝ่ามือซ้าย, วัดผาใหญ่วชิรวงศ์ บรรจุพระบรมธาตุเล็กใสได้จากศรีลังกา และอรหันตธาตุลักษณะคล้ายเม็ดในพุทรา, วัดพระธาตุบังพวน พระบรมธาตุมีอายุเกิน 2000 ปีแล้ว ฯลฯ
พระบรมธาตุในประเทศไทย ตอนที่ 3
พระบรมธาตุในประเทศไทย ตอนที่ 3 พระธาตุวาโยนคร, วัดป่าพระธาตุโพธิ์ทอง, วัดแจ้ง, วัดสารนารถธรรมาราม ฯลฯ
พระบรมธาตุในประเทศไทย ตอนที่ 1
พระบรมธาตุในประเทศไทย 1.วัดพระศรีรัตนศาสดาราม 2.วัดโพธิ์ พระมหาธาตุทรงปรางค์ 3.วัดมหาธาตุ 4.วัดราชบพิตร ....
จำนวนองค์พระธาตุในเจดีย์
เจดีย์พระบรมธาตุแต่ละแห่งจะบรรจุจำนวนองค์พระบรมในปริมาณที่แตกต่างกัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอะไร ตัวอย่างจำนวนองค์พระบรมธาตุที่บรรจุในเจดีย์สำคัญบางองค์ ตำแหน่งที่ประดิษฐานองค์พระธาตุในเจดีย์
พระบรมธาตุ
พระบรมธาตุ บทบาทและความสำคัญของพระบรมธาตุ ตำนานพระบรมธาตุ เรื่องพระบรมธาตุ เมื่อสิ้นศาสนา พระธาตุของพระพุทธเจ้าทั้งหมดจะเสด็จไปรวมกันที่พระมหาเจดีย์เมืองอนุราธปุระในลังกา แล้วจึงเสด็จไปรวมกันขึ้นเป็นองค์ที่โพธิบัลลังก์ในอินเดีย แสดงธรรมแก่เทวดาทั้งหลายเป็นครั้งสุดท้าย อันตรธาน
พระภัททกาปิลานีเถรี
บุคคลในโลกนี้ ตั้งใจไว้ชอบ กล่าววาจาชอบ การงานชอบ เป็นผู้มีการสดับมาก ได้ทำบุญไว้ในชีวิตอันมีประมาณน้อยนิดในมนุษย์โลกนี้ บุคคลนั้นเป็นผู้มีปัญญา เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงสวรรค์
พระพาหิยทารุจิริยเถระ
กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละไปตามลำดับ บุคคลเมื่อเห็นมรณภัยแล้ว พึงละอามิสในโลกเสีย มุ่งสู่สันติเถิด”
ผู้จรรโลงพระพุทธศาสนา
ผู้ใดมีความเชื่อในพระตถาคต ตั้งมั่นไม่หวั่นไหว มีศีลอันงาม อันพระอริยะชอบใจ สรรเสริญ มีความเลื่อมใสในพระสงฆ์ และมีความเห็นตรง บัณฑิตทั้งหลายกล่าวผู้นั้นว่า ไม่เป็นคนขัดสน ชีวิตของบุคคลนั้นไม่เปล่าประโยชน์