จุดเริ่มต้น วีสตาร์ ณ แดนประสูติพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

คุณเนอวาน่า ชอดรี่ เกิดจิตเลื่อมใสในพระลูกชายของลูกขึ้นมา แบบสายฟ้าแลบ ซึ่งถ้าเป็นชายหนุ่มหญิงสาวก็ต้องใช้คำว่า บุพเพสันนิวาส แต่งานนี้คงต้องบัญญัติศัพท์ใหม่ว่า บุพเพ-สันติภาพ ค่ะ

พระฝรั่งทึ่ง "วิทยาศาสตร์ทางใจ"

มื่อผมได้ยินได้ฟังเรื่องราวของวัดใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นผมยากจะจินตนาการได้ว่าวัดนี้จะใหญ่โตสมคำเล่าลือแค่ไหน ผมสะดุดใจอย่างแรง แปลกใจว่าตนเองศึกษาศาสนาและปรัชญามานาน แต่ก็ยังไม่เคยได้รู้จักวัดแห่งนี้เลย ผมรอช้าไม่ได้ครับ พอได้ยินข่าวอันเป็นมงคลนั้นไม่เกินหนึ่งชั่วโมง ผมก็รีบนั่งรถไฟจากเชียงใหม่ตรงดิ่งมายังวัดใหญ่ทันที โอว...หลวงพ่อครับ ภาพคนเป็นหมื่นๆนั่งหลับตาพร้อมกันในวันอาทิตย์ต้นเดือน ทำให้ผมถึงกับตะลึงไปเลยครับ ไม่นึกว่าในโลกนี้ยังมีหมู่คณะใหญ่ที่ดูงดงามน่าเลื่อมใสอย่างนี้

The Middle way ในศรีลังกา

น.ส.ธิลินิ เคาซัลยะ (Miss Thilini Kaushalya) อายุ 16ปี กล่าวว่า “ในตอนต้น ดิฉันก็ปล่อยใจตามที่พระอาจารย์แนะนำ แล้วดิฉันก็เห็นองค์พระอยู่ในตัวค่ะ ท่านสว่างและแวววาว ดิฉันรู้สึกใจเบาขึ้น เมื่อลืมตา ก็รู้สึกผ่อนคลาย ความกังวลต่างๆ หายไป มีความสุขมากค่ะ ดิฉันจะนั่งสมาธิทุกวัน และจะชวนพี่ๆน้องๆมานั่งสมาธิด้วยค่ะ”

จดหมายจาก ดร.นีน่า มีเยอร์ฮอฟ

การที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ สอนด้วยเพลงและภาพนั้น มันดีมาก มันทำให้เกิดอารมณ์ร่วมไปกับสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพูด มันช่วยให้คำพูดที่พระเดชพระคุณหลวงพ่ออธิบายนั้น มีน้ำหนักมากขึ้นด้วย และที่น่าประทับใจอีกประการหนึ่งก็คือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้แสดงให้เห็นว่า ผู้ใหญ่ควรสนับสนุนกิจกรรมดีๆเหล่านี้ของเยาวชน โดยที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำให้ดูเป็นตัวอย่างก่อน

ความสุขจากการหยุดนิ่ง

ซึ่งตั้งแต่เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ลูกรู้สึกชีวิตนี้ มีแต่การแข่งขัน ต้องแก่งแย่งกันทุกอย่าง ดูวุ่นวายไม่เหมือนต่างจังหวัดเลย ลูกต้องตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ คือตีสี่ครึ่ง ฝ่าสภาพการจราจรที่คับคั่งเพื่อไปเรียน หนำซ้ำพอ 5โมงเย็น ถึงเวลาเลิกแล้ว ก็ต้องโหนรถเมล์ที่เบียดเสียด กว่าจะถึงบ้านก็หนึ่งทุ่ม ลูกรู้สึกเบื่อ หงุดหงิด เซ็ง จำเจ ไม่มีความสุขเลย

สันติภาพนั้นสัมผัสได้

ผมเชื่อมั่นว่า ทุกสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำ จะทำให้เกิดสันติภาพโลกขึ้นมาได้จริงๆ ที่สำคัญ ผมอยากให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เดินทางไปประเทศนอรเวสักครั้ง ผมเชื่อมั่นว่า ชาวนอรเว ต้องการเรียนรู้สมาธิจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และต้องการทราบว่า สันติภาพที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ไหน

พระพุทธศาสนาไร้พรมแดน ตอนที่ 7

หลังจากที่จิตใจสงบลงแล้ว ผมก็นึกถึงดวงแก้ว แล้วก็เห็นองค์พระอยู่ในดวงแก้ว แต่ที่แปลกคือ หน้าขององค์พระเหมือนกับหน้าของผมที่มีใบหน้าอ่อนเยาว์กว่า และไม่ได้สวมแว่นตา และในกลางขององค์พระนั้นก็เห็นดวงแก้วอีกดวง และในดวงแก้วก็มีองค์พระที่เป็นหน้าผม สลับกันไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกผ่อนคลายและสบายมากๆ ทุกอย่างสว่างไปหมด

เปิดใจคนเห็นพญานาค

เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๓๗ ข้าพเจ้าและ ครอบครัวได้เดินทางไปชมบั้งไฟพญานาคที่ อ.โพนพิสัย และทอดผ้าป่าที่ วัดอุทุมพร บ้านเดื่อ ต.จุมพล อ.โพนพิสัย จ.หนองคาย ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ของ อ.โพนพิสัย โดยมี จ่าสิบตำรวจใจ ผดุงผล ลูกน้องเก่าของสามีได้บอกบุญให้มาทอดผ้าป่าที่นี่