ข้อความต้นฉบับในหน้า
นรก-สวรรค์-ชีวิตหลังความตาย
เช่นเดียวกัน บุญที่เราทำไว้ เราเป็นคนทำบุญ เราได้บุญแน่
ก่อนใครๆ ส่วนคนอื่นที่เราอุทิศบุญให้ เขาจะได้หรือไม่ ยังไม่แน่ เรา
นึกอุทิศส่วนกุศลให้คนนั้นคนนี้ ถ้าใครสามารถอนุโมทนาบุญได้ เพราะ
ตกนรกขุมไม่ลึกก็รับได้ แต่ถ้าใครตกนรกลึกๆ อนุโมทนาบุญไม่ได้ ได้
แต่ร้องโอยๆ เขารับบุญไม่ได้เพราะว่าเขาตกนรกลึกเกินไป กรวดน้ำให้
เท่าไรๆ ก็ไม่สามารถทำให้เขารับได้
สำหรับบางคนที่ตายแล้วไม่ถึงกับตกนรก เป็นแค่เปรต ทุกข์
เหมือนกันแต่น้อยกว่า ทันทีที่เรากรวดน้ำให้ เปรตพวกนี้ก็อนุโมทนา
รับบุญ เขาสามารถรับได้ บางพวกตกนรกตื้นๆ กำลังจะหมดเวรอยู่
แล้วตอนกรวดน้ำให้ก็ไม่ได้รับ ต่อเมื่อพ้นเวรจึงจะมารับไปได้
ส่วนคนไหนที่ทำบุญไว้มาก ตายแล้วไปเกิดเป็นเทวดา พอ
เราอุทิศส่วนกุศลให้ เขาก็อนุโมทนารับได้ทันที เป็นการเพิ่มบุญให้
เขาอยู่สวรรค์ได้นานๆ
อย่างไรก็ตามจำไว้ว่า เราเป็นคนทำบุญ คนแรกที่ได้รับบุญ
คือตัวเราเอง ส่วนคนอื่นๆ ถือว่าเป็นผู้อาศัยบุญของเราก็แล้วกันนะ
เมื่อได้รับบุญแล้วก็เป็นเรื่องของเขาว่า เขาปรารถนาอะไร
กำลังบุญก็จะส่งให้ไม่ใช่ทำบุญด้วยไก่ทอด คนที่ล่วงลับไปจะได้ไก่ทอด
ไปกิน ไม่ใช่อย่างนั้น เพราะบุญได้เปลี่ยนเป็นของละเอียดของทิพย์
ในสภาพที่ใช้หล่อเลี้ยงเจ้าของบุญได้
พระภาวนาวิริยคุณ 22 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)