แรงบันดาลใจในการบรรลุธรรม : หน้า 45/56

แรงบันดาลใจ ๒ 45 พรรษาอยู่ท้ายวัดนี้ เวลา ๓ เดือนคงเพียงพอ ที่เราจะบรรลุธรรมเป็นแน่” แต่เมื่อครบ ๓ เดือน ท่านก็ยังไม่บรรลุ ธรรมอีกเช่นเคย... ท่านจึงเพิ่มความวิริยะ อุตสาหะมากขึ้น ทำความเพียรด้วยอิริยาบถ ๓ คือ ยืน เดิน และนั่ง แต่ไม่นอน จนกว่าจะบรรลุพระอรหันต์ เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า จนล่วงไป ๓๐ ปี ท่าน ก็ยังไม่บรรลุธรรมอะไรเช่นเคย คืนหนึ่งท่านรำพึงถึงโชคชะตาของตน ที่อุตสาห์ทำความเพียรถึงเพียงนี้แล้ว ก็ยังไม่ บรรลุธรรมอะไร รู้สึกเสียใจมากถึงกับร้องไห้ ออกมา ขณะที่ท่านกำลังร้องไห้ ด้วยความ เสียใจอย่างยิ่งนั้น ก็มีเสียงร้องไห้อีกเสียงหนึ่ง ดังแทรกขึ้นมา