เมื่อใจสบาย : หน้า 9/62

9 เมื่อใจ สบาย ร้องไห้อยู่นอกวิหาร ท่านคิดว่าชีวิตบรรพชิต ของท่านคงจะต้องสิ้นสุดลงแล้ว เช้ามืดวันรุ่งขึ้น ขณะที่ท่านกำลังเดิน หน้าเศร้าจะไปลาสิกขา ท่านได้พบพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ที่ซุ้มประตูพระวิหาร จึงเข้าไปถวาย บังคมลา เมื่อพระบรมศาสดา ตรัสถามจนทราบ ความทั้งหมด พระองค์ก็ทรงปลอบโยนว่า “จูฬปันถก เธอบวชในสำนักของตถาคต เมื่อถูกพี่ชายขับไล่ ทำไมเธอไม่มาหาตถาคต” ด้วยความเมตตา พลางจูงแขนพาไปนั่งที่หน้า พระคันธกุฎี ตรัสว่า “จูฬปันถูก เธอนั่งเล่นตรงนี้ให้สบายใจ พระพุทธองค์ทรงลูบศรีษะพระจุฬปันถก