พุทธวจนและหลักธรรม : หน้า 273/378

ݔฺ ชาตกาลโต ปฏุฐาน เอวา นิสส เอวา ดิษฐีจิต จ อยนีต ตาโตติ วตุตโพติ จ อานินา คาเหนดฺติ ลิกฺขาเปนฺติ อาปรากาเค อญฺฌะ เอวริยา หฤทลิสปทํ นิริ สิงฺขาปนุตติ อญฺฌะ สรณสถาณิ เทนฺติ อญฺฌะ ปผฺพบาโณติ อญฺฌะ พุทธวจนํ อุปคฺคาหปนฺติ อญฺฌะ อุปสมฺปาทนุตติ อญฺฌะ มคฺคลํ ปาจํนิติ อิตติ สุขเฌปเปต ปจฺจาริยา นาม ต ฯ สตมฺ มาตาปีดโร สุพฺพปุโม อาริยาวโต ปฺพาจาริยา จ วชฺฉติ ฯ ยสมน ปน ต ฯ ปฏตานํ อาหนึํ ปหาํ ปหํ อนฺสฺงฺคํ อนุนปานที อรถนุตติ อนุวติิาติ ตํ ปฏิจ คติํํ คติฺวา สฤษฺฏูมกุํฤทโต พฤหฺมกิติ ภิกฺขเว มาตําปุนํํ อิงฺวิณํ ปุปฺพ-เทวาติ... ปทพฺพาริยติ... อานุนายาติ ฯ อญฺฌะ ตติ กลิสนํ เหต๺ ฯ พุทธารา ภิกฺขุ มาตาปิโนํํ ปฏุตํ อนิกฺมุํํ อานนฺตํ หินตุพุทฺธ ครูโทํ อาริยาเว ผลวิสสํ อาการุเนตํา คูณเวตฺ สทฺทุตฺ ทตพฺพนุตํ อาหุนํ อนุปาตํ ตํ อุปกรณฺกูฏตาย ธรนฺติ อานนฺยยา ฯ อิกํนํ เตสํ พรหมาหิภา กาญฺจ สุตฺติ ฯ กิสะเห ตีสา เหตือตอําทิ วะติ ฯ ตตค อ. งฺคิ. ตติ. ๒๐/๒๖.๒ องฺ กูตฺต. ๒/๓.๒. ยุวํคฺทปุนาสมฺน ฯ ญฺูฏิสฺ ภิวํมุนิม ฯ