ความไม่รู้และธรรมะในพระพุทธศาสนา เดินไปสู่ความสุข หน้า 11
หน้าที่ 11 / 26

สรุปเนื้อหา

เนื้อหากล่าวถึงการใช้สติและจิตใจในพระพุทธศาสนา และวิธีที่ความไม่รู้มีผลต่อคุณธรรมและการปฏิบัติธรรม โดยเน้นว่าความไม่รู้ชั่วคราวสามารถลบล้างคุณธรรมได้เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น พระพุทธศาสนิกแสดงให้เห็นถึงการปฏิบัติและอธิษฐานที่สามารถนำไปสู่การเข้าถึงธรรม พร้อมกับการย้ำถึงความสำคัญของพระธรรมวาทที่สามารถสร้างรัศมีส่องสว่างแก่ผู้ที่ปฏิบัติจริง

หัวข้อประเด็น

-ความไม่รู้กับจิตใจ
-ธรรมะในพระพุทธศาสนา
-การปฏิบัติธรรม
-คุณธรรมและคุณค่าของการเข้าถึงธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อัษฎความไม่รู้มาว่าเราทำจิตใจของผู้มีสติ เมื่อมารู้เดิมเรา ความไม่รู้ของเขาจะลบล้างคุณธรรมของพระราชดำรัสได้อย่างไร ถ้าจะลบล้างก็เพียงชั่วคราว ไม่ว่าจะจากแก้วของพระพุทธศาสนิกจะเปล่งรัศมีให้ผู้ปฏิบัติจริง คนอื่นให้เห็นด้วยตาแดง การเขานำสมะ แสดงให้เห็นว่าคณะปฏิบัติเราได้กระทำอธิษฐานในปฏิบัติธรรม การพูดของเขาเท่ากับเอาลาภาสำคัญไปเผยแพร่ ดีเสียการ โฆษณา ข่าวไหม้คงไม่ได้ คงเหมือนตัวเอง เพราะเขานำไปสู่ความเป็นการกระทำของผู้พูดเองได้ดีเกินไปเสน่ เมื่อดูพูดไม่ดีต่อมุมผุดๆ ก็เหมือนกันกับธรรมชาติของจิตใจ แม้จะอ่อนเพลียก็ตาม เราไม่ดีเดือดร้อนในเพราะ"ธรรมภาพ" ของพระพุทธศาสนาเป็นของแท้ผู้เช่อวเช้าของเทียมธรรมภาพจะปรากฏเป็นของจริงแก่ผู้เข้าถึงธรรม เรื่องอย่างไรก็ไม่หวั่น เราเชื่อในพระพุทธเจ้าขอท่านได้จงพรรคณะธรรมะในพระธรรมวาท ท่านได้ลองบงปลดรัศมีของพระธรรมวาท
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More